فردوسی‌پور روی آنتن زنده نمی‌داند، از چه ادبیاتی استفاده کند

در برنامه ۲۰۱۸ مجید حسینی مدافع تیم ملی در جام جهانی زمانی که درباره ماجرای تعویض خود گفت که به دلیل رفتن منتظری به دستشویی، کی‌رش او را به جای منتظری به زمین فرستاده است.

فردوسی‌پور مجری برنامه گفت که «باید متشکر از مایعات و فضولات منتظری باشی!» این گفته مجری برنامه ناراحتی حسینی روی آنتن زنده را در پی داشت.

مجری‌سالاری می‌رود تا بلای جان رسانه ملی شود. از طرفی اسپانسر‌ها در حال قدرت گرفتن روزافزون در صداوسیما هستند و روز به روز تأثیرگذاری بیشتری نشان می‌دهند و از سویی دیگر مجری‌هایی هستند که برنامه‌های خود را متکی به خود قلمداد کرده و برای اجرای برنامه‌ها بر سر مدیران رسانه منت هم می‌گذارند. عادل فردوسی‌پور یکی از این مجری‌هاست که سال‌هاست با استفاده از پدیده پرمخاطبی، چون فوتبال و البته هوشمندی در تهیه برنامه ۹۰ گویی به مالک بلامنازعی تبدیل شده و بدتر اینکه این تلقی را در میان مدیران سیما ایجاد کرده که در نبود او نمی‌توان برنامه فوتبالی پربیننده‌ای برای مخاطب تهیه کرد. در واقع به نظر می‌رسد این مدیران نیستند که مجریان سلبریتی را مدیریت می‌کنند بلکه مجری‌ها هستند که مدیران را مدیریت می‌کنند.

ضعف و ناتوانی رسانه ملی در تربیت مجری و تهیه‌کننده شایسته طی سال‌های اخیر سبب شده تا همواره تن به برخی خواسته‌ها بدهند. اینکه فردوسی‌پور روی آنتن زنده نمی‌داند که باید از چه ادبیاتی استفاده کند که در شأن مخاطب رسانه ملی باشد از نوعی فرهنگ مجری‌سالارانه در رسانه ملی حکایت دارد.

تجربه نشان داده میدان دادن صرف به پول و سرمایه عاقبت خوشی نخواهد داشت و در این کارزار اولین چیزی که قربانی می‌شود اخلاق است. صداوسیما به نظر می‌رسد ضرورت دارد برای وضعیت فعلی و به نفع فرهنگ عمومی تمهیدی بیندیشد. آنتن زنده صداوسیما آنقدر حرمت دارد که ملعبه دست و زبان مجری‌ها نشود. رسانه ملی موظف است اولویت را در ارتقای فرهنگ بگذارد و نباید این تلقی ایجاد شود که بی‌فرهنگی و بداخلاقی موجب جذب مخاطب می‌شود. بدیهی‌ترین کاری که می‌شود برای جبران خطای فردوسی‌پور انجام شود، عذرخواهی او در همان برنامه و قول مساعد برای تکرار نشدن چنین خطا‌هایی است. وگرنه فوتبال در رسانه ملی بدون فردوسی‌پور هم می‌تواند همینطور پرمخاطب به کار خود ادامه دهد.