قرارداد هواپیماهای پسابرجامی بوئینگ هوا شد
پایان مسیر بن بست وزارت راه در نوسازی ناوگان هوایی
شرکت هواپیمایی بوئینگ علیرغم قول و قرارهای پیشین از عدم همکاری با ایران خبر داد و اظهارداشت: «هیچ هواپیمایی به ایران تحویل نمیدهیم» شاید این تصمیم بوئینگ را باید پایان مسیر بن بستی دانست که وزارت راه و شهرسازی علیرغم انتقادات دلسوزان ادامه داد و در آخر این چنین نتیجه گرفت.
خبر کوتاه بود، شرکت هواپیمایی بوئینگ علیرغم قول و قرارهای پیشین از عدم همکاری با ایران خبر داد و اظهارداشت: «هیچ هواپیمایی به ایران تحویل نمیدهیم» شاید این تصمیم بوئینگ را باید پایان مسیر بن بستی دانست که وزارت راه و شهرسازی علیرغم انتقادات دلسوزان ادامه داد و در آخر این چنین نتیجه گرفت.
با روی کار آمدن دولت یازدهم و دوازدهم علیرغم اینکه ناوگان ریلی و جادهای در کشور از ضعفهایی بسیاری داشت و سالانه جمعیت بسیاری از مردم کشورمان به این دلایل جان خود را از دست میدهند، به فراموش سپرده شد و تدبیر و امیدیها تمام توجه و تمرکز خود را بر روی خرید و تجهیز ناوگان هواپیمایی کشور استوار کردند.
سلفی حقارت با هواپیمای فرانسوی تازه وارد در حالی صورت گرفت که دولتی تمرکز بر توان داخلی را فراموش کرده و همه امور را به برجام و قراردادهای خارجی موکول کرد
یکی از اصلیترین امتیازاتی که همواره توسط مذاکرهکنندگان ایرانی پس از انعقاد برجام از آن نام میبرده میشد، ورود هواپیماهای تازه نفس و دوربرد بوئینگ، ایرباس و هواپیماهای سبک ایتیآر بود که دست آخر بعد از پنج سال تمرکز بر روی این مساله نه تنها بخش عمدهای از آنان به کشور راه نیافت بلکه خبرها حاکی از این است که تعدادی از آنان هم مرجوعی بوده است.
این وضعیت در حالی صورت گرفته است که علیرغم اینکه قرار بود پس از برجام 20 هواپیمای سبک ایتیآر، 80 هواپیمای بویینگ و 100 فروند هواپیمای ایرباس با کلاسهای گوناگون باید در دورههای زمانی متفاوت وارد ایران شوند اما شرکتهای هواپیمایی یکی پس از دیگری از سرمایهگذاری در ایران دست میشورند و عطای آن را به لقایش میبخشند و دستاورد برجام برای ایران تنها ورود 3 فروند هواپیما ایرباس دوربرد و 9 هواپیمای ATR بود.
هرچند تدبیر و امیدیها هم ساکت ننشسته و با ورود هواپیماهای نو به کشور جشن گرفته و با آن عکس سلفی انداختند اما این سلفی حقارت با هواپیمای فرانسوی تازه وارد در حالی صورت گرفت که دولتی تمرکز بر توان داخلی را فراموش کرده و همه امور را به برجام و قراردادهای خارجی موکول کرد؛ اتفاقی که تجربه تاریخی پیش از این به ایرانیان ثابت کرده بود که نمیتوان به آن امیدی داشت.
در این شرایط که همه آن هیاهو و غوغا برای ارتقا ناوگان هواپیمایی کشور به هوا رفته است، نه تنها حرفی نمیزنند و روزه سکوت گرفتهاند بلکه خبرها حاکی از این است که اصغر فخریه کاشان مذاکره کننده ارشد ایران برای ورود هواپیماها که دست بر قضا قائم مقام وزیر راه و شهرسازی هم بوده استعفاء کرده و در آستانه خروج از کشور است.
شاید خبر ناگوارتر از استعفای مرد شماره یک خریدهای خارجی وزارت راه و فرار آخوندی از پاسخگویی درباره عملکرد ضعیفش درباره خرید هواپیماهای خارجی پرداخت نقدی هواپیماهای خریداری شده برای ایران است که اگرچه بارها گفته شده بود که این هزینه از طریق فاینانسهای خارجی پرداخت میشود اما آنچه در عمل اتفاق افتاد این بود که همه 12 هواپیمای تازه وارد را به صورت نقدی خریداری شده است.
درپایان باید گفت ای کاش دولت علیرغم همه ادعاهای توخالی که در زمینه نوسازی ناوگان هواپیمایی کشور داشت اندکی توان خود را بر ناوگان ریلی و جادهای کشور استوار میکرد تا با شرایط فعلی کشور روبرو نباشیم، وضعیتی که متاسفانه فرصت اصلی آن از دست رفته است و بودجهای که میتوانست خرج مردم کشورمان شود به جیب شرکتهای هواپیمایی رفته است.
ارسال نظر