مشکل بزرگی به نام بازی های کامپیوتری
بازی افراطی بازیکنان خود را در فضای مجازیِ فریبندهای غرق میکنند که به نظر جذابتر و هیجانانگیزتر از زندگی و دنیای واقعی است. این فرایند اغلب رفتار اعتیادی را تقویت میکند و میتواند یک روش مقابله با نیازهای ارضا نشده و فراموششده باشد
به گزارش پارس نیوز ، بسیاری از کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان به بازی دیجیتالی میپردازند. اما برخی از این افراد به صورت افراطی (مثلا بیش از 6 ساعت در روز) بازی میکنند. ماهیت اساسی اعتیاد به بازی یا بازی مشکلساز این است که فرد ترجیح میدهد در دنیای بازی زندگی کند تا در دنیای واقعی. ترجیح دنیای مجازی زمانی روی میدهد که فرد خود را در شرایطی مییابد که فاقد فرصت یا دارای فرصتهای محدودی برای برقراری ارتباطات معنادار است و یا مهارت لازم در تجربههای دنیای واقعی را ندارد به طریقی که به جای پرداختن به فعالیتهای واقعی به عنوان منبع پیشرفت، حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی به بازی میپردازد. این فرد هر چه بیشتر در بازی غرق میشود، به صورت تصاعدی و تا زمانی به بازی میپردازد که تمام فرصتهای لازم برای پیگیری اهداف دنیای واقعی از دست رفته باشد.
چرا بازیها این قدر جذابند؟
ناگفته پیداست که بازیها به چند دلیل جذاب هستند و حتی دارای ویژگیهای مثبتی هستند که از این بین میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- بازی توجه افراد را به شدت به خود جلب میکند.
- میتواند نگرش لازم برای موفق شدن را آموزش دهد.
- به بازیکن احساس توانمندی و کفایت میدهد.
- برای فرد انگیزه فراهم میکند.
- شرایطی برای تمرین مکرر فراهم میآورد.
- بازیکن به جای تماشاگر منفعلانه نوعی شرکتکننده فعال است.
- او برای تکمیل بازی ناچار است قدمهای ضروری برای انجام ماموریتها و تکالیفی را بردارد.
آیا بازی کردن میتواند آسیب زا باشد؟
بازی افراطی بازیکنان خود را در فضای مجازیِ فریبندهای غرق میکنند که به نظر جذابتر و هیجانانگیزتر از زندگی و دنیای واقعی است. این فرایند اغلب رفتار اعتیادی را تقویت میکند و میتواند یک روش مقابله با نیازهای ارضا نشده و فراموششده باشد. به همین ترتیب، بازی کردن به بازیکن اجازه میدهد مشکلات خود را فراموش کند و در موقعیتهای دشوار روشی کارساز برای مقابله با تنش ناشی از این قبیل شرایط تلقی میشود. با این حال، پرداختن به رفتارهای اعتیادی با هدف گریز یا فرار از موقعیتهای نامطلوب در طولانیمدت منجر به بدتر کردن مشکل میشوند. برای فرد دارای اعتیاد به اینترنت یا بازی موقعیتهایی همانندمرگ عزیزان، طلاق یا مشکلات تحصیلی میتوانند زمینهساز استفاده از بازی به عنوان انحراف ذهنی باشند که به صورت موقت این مشکلات را به حاشیه میراند. از آن جایی که گریز فعالیتی موقتی است، بازیکنان به جای مقابله و حل مشکلات زیربنایی زندگی خود، به عنوان ابزاری برای ایجاد حس مثبت به بازی باز میگردند. این گریز ذهنی فوری از مشکلات و برای رفتار اعتیادی آتی پاداش محسوب میشود.
اگر مشکل دارم چه کنم؟
پرداختن افراطی به بازی میتواند زمینهساز مشکلات تحصیلی/شغلی، تعارضهای بین فردی همانند درگیریهای خانوادگی، پررنگ شدن مشکلات اقتصادی به دلیل صرف زمان و پول زیاد در بازی، کاهش علاقمندی به سایر تفریحها و ابراز هیجانات ناخوشایند در صورت قطع بازی یا فراهم نبودن شرایط بازی شود. همچنین این مشکل با افسردگی، اضطراب و اختلالات شخصیت نیز ارتباط دارد. از این رو، ضروری است که افراد در صورت مشاهده علائم بازی افراطی در خود یا اطرافیانشان مخصوصا اگر بازی افراطی با مشکلاتی همانند بالا همراه باشد، به مراکزی که به صورت تخصصی به درمان این اختلال میپردازند، مراجعه کنند.
ارسال نظر