روزی که کشور فوتبال متولد شد

 مجله مانشته اسپورتیووا پیش از حضور برزیل در جام جهانی 1958 مطلبی را درباره تیم ملی به قلم نلسون رودریگس نوشت. نویسنده و روزنامه نگار برزیلی تئوری را مطرح کرد و به مشکل اصلی این تیم پرداخت. رودریگس نوشت: هر بازیکن برزیلی که در شرایط خوبی وارد زمین شود فوق العاده است. به همین خاطر ما از بازیکنان خیلی خوبی برخورداریم و مشکل تیم ملی ما فوتبال، تکنیک یا تاکتیک نیست بلکه آنها تنها خود را باور ندارند. برزیل اگر بتواند این قضیه را حل کند در جام جهانی خواهد درخشید.

رودریگس این موضوع را به تیم ملی گوشزد کرد و یک ماه بعد برزیل با شکست سوئد میزبان نه تنها جام قهرمانی را بالای سر برد بلکه سرنوشت کشورش را در این رشته تغییر داد. برزیل خود را باور کرد و تبدیل به یک تیم متفاوت شد.

​

سایت فیفا از آن شب تابستانی در سوئد به عنوان تولد کشور فوتبال یاد کرد که پادشاهش جوان 17 ساله‌ای به نام پله بود. تصویر بلینی که جام ژول ریمه را بالای سر برد آغاز عصر جدید برای کشوری بود که به دنبال آینده‌ای درخشان بود. پیروزی برزیل تنها به یک جام منتهی نشد بلکه نحوه قهرمانی‌شان اهمیت زیادی داشت. سلسائو یک پیروزی پرگل در زمین حریف به دست آورد و قهرمانی دو ستاره که در سطح بین المللی درخشیدند را به همگان نشان داد. یکی از آنها پای راستش کوتاه بود و در کنار پای دیگرش شکل عجیبی به او می‌داد. دیگر بازیکن، نوجوانی سیاه پوست و خجالتی بود که توانایی حفظ توپ فوق العاده‌ای داشت.

گارینشا و پله جام جهانی را از روی نیمکت و به عنوان بازیکن ذخیره شروع کردند. آن‌ها توانستند در دیدار برابر شوروی به میدان بروند و در پیروزی 2 بر صفر تیمشان نقش مستقیم داشته باشند. هر دو بازیکن در پیروزی یک بر صفر برابر ولز در مرحله یک چهارم نهایی تاثیر گذار بودند و این اتفاق در برد 5 بر 2 مقابل فرانسه نیز رخ داد.

دیدار نهایی بین دو تیم سوئد و برزیل برگزار شد. در حالی که سلسائو امیدوار بود بتواند برای نخستین بار قهرمان جهان شود در دقیقه چهار شرایط برایش پیچیده شد. سوئد در میان 50 هزار هوادارش توانست گل نخست را به نام خود ثبت کند. حرکت زیبای میلان نیلس لیدهولم این اتفاق را رقم زد. پس از این گل برزیلی‌ها عصبی شدند و استرس پیدا کردند چون می‌ترسیدند دوباره فینالی دیگر را از دست بدهند. تنها پنج دقیقه نیاز بود تا شرایط تغییر پیدا کند. گارینشا حرکت خود را از سمت راست آغاز کرد و توپ را به "واوا" رساند، او نیز از 18 قدم یک ضربه به سمت دروازه زد و توپ از خط عبور کرد. در دقیقه 32 واوا گل مشابهی را به ثمر رساند تا برزیل با پیروزی 2 بر یک نیمه اول را به پایان برساند.

برزیل آرام شد و به خود باور پیدا کرد. آن‌ها توانستند در ادامه پیروزی مشهور خود را رقم بزنند. این برد با یکی از گل‌های به یادماندنی آغاز شد. همیشه یک بازیکن نوجوان شانس این را پیدا نمی‌کند که در فینال جام جهانی در محوطه جریمه صاحب توپ شود. پله با وجود این که مدافع حریف را پیش رو داشت توانست یکی از زیباترین گل‌های تاریخ این رقابت‌ها را به ثمر برساند. او در دقیقه 55 سومین گل برزیل را به ثبت رساند. سپس زاگالوی 23 ساله از دفاع حریف عبور کرد، وارد محوطه جریمه شد و امید سوئدی‌ها را برای جبران نتیجه از بین برد. بازی 4 بر یک به نفع برزیل شد. در دقیقه 80 میزبان توانست اختلاف را کمتر کند اما پله 17 ساله در آخرین لحظات دومین گل خود را به ثمر رساند و برزیل با پیروزی 5 بر 2 قهرمان جهان شد. پس از این برد دیگر هرگز "تیم ملی برزیل" معنای گذشته را نداشت.

از 29 ژوئن 1958 برزیل همیشه به عنوان یکی از بخت‌های نخست قهرمانی در جهان محسوب می‌شود. چهار سال بعد در شیلی، سلسائو با تیم مشابه توانست از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند، اتفاقی که تنها یک بار در تاریخ افتاده بود و ایتالیا در دوره‌های 1934 و 38 قهرمان جهان شده بود.

سومین جام قهرمانی برزیل در سال 1970 رقم خورد و این تیم توانست جام ژول ریمه را برای همیشه در اختیار داشته باشد. همچنین پله به تنها بازیکنی در جهان تبدیل شد که توانست سه قهرمانی را در این رقابت‌ها به دست آورد. سلسائو اکنون با پنج عنوان قهرمانی پر افتخارترین تیم جام‌های جهانی است.