فرشید باقری؛ صید بزرگ آبی‌ها در میدان فوتبال

رضا گودرزی: ماجرای فرشید باقری و استقلال از همان داستان‌هایی است که می‌توان ساعت‌ها در مورد آن مطلب نوشت.

باقری پس از رقابت استقلال و پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات صید بزرگ آبی‌ها لقب گرفت. وی همیشه مدنظر مربی کروات قرمز‌ها بود و اظهار نظر علی دایی در مورد وی مبنی بر اینکه اون بهترین هافبک فوتبال ایران خواهد بود انتظارات را در چشم هوادار بالا برده بود، اما در اوایل فصل گذشته با توجه به مشکلات فراوان در ساختار تاکتیکی استقلال و همچنین عدم بدنسازی مناسب و نا‌آمادگی بدنی و بالا بودن ضریب اشتباهات پی در پی در بازی او محبوبیتی تقریبا صفر در میان هواداران استقلال داشت.

درست ۲ فصل قبل در انتقالی مشابه روزبه چشمی در همان پست به استقلال پیوست و در مدت کوتاهی آنقدر  درخشید تا کار برای  فرشید باقری به عنوان جانشین وی در دوران مصدومیت سخت و سخت‌تر بشود.

در این میان اظهارات غیر مسئولانه یکی از اعضای هیئت مدیره تحمیلی استقلال در مورد فرشید و سبک بازی‌اش ، عرصه را بر پسر بی‌حاشیه استقلال تنگ‌تر کرد. نکته حائز اهمیت در مورد هافبک دفاعی آبی‌ها، جنگندگی او است.

شاید اگر بازیکن دیگری جای او بود با اولین پیشنهاد در نیم فصل گذشته استقلال را رها می‌کرد و فوتبالش را در تیمی دیگر ادامه می‌داد، چه بسا در تیم رقیب که مربی آن مصرانه به دنبال وی بود. اما ایستاد و جنگید عرصه را خالی نکرد و پله پله با معدود بازی‌های نیم فصل دوم خودش را در دل هواداران استقلال جای داد، تا جایی که آخرین گل استقلال در فصل گذشته را در برابر سپاهان با شوتی زیبا به ثمر رساند و باعث نائب قهرمانی و صعود مستقیم تیم به آسیا شد.

با شروع فصل جدید و بازگشت روزبه چشمی هواداران استقلال، فرشید باقری را ذخیره دائمی وی می‌دانستند و حتی خوشبین‌ترین هوادار استقلال فکرش را هم نمیکرد که فرشید آنقدر بجنگد که علی منصوریان و بعد از آن وینفرد شفر مجبور به انتقال پست بازی روزبه چشمی از هافبک دفاعی به دفاع وسط بشوند.

حالا پسر کرمانی آبی‌ها آنقدر محبوب است که هواداران استقلال دوست ندارند حتی وی دقیقه‌ای از بازی‌های استقلال را روی نیمکت و بیرون از زمین بازی باشد. زمان آن است که باید او را برای ایستادگی و جنگندگی و بی‌حاشیه بودنش ایستاده تشویق کرد.