حملات ویروسی، به پیشرفت هسته‌ای ایران شتاب داد

به گزارش پارس به نقل از کیهان، این تحلیل را مرکز تحقیقات امنیتی دولت انگلیس در گزارشی عنوان کرد. به گزارش تابناک، در این گزارش آمده است: حمله ویروسی استاکس نت به تأسیسات هسته ای ایران در سال ۲۰۰۹، از جنبه های مختلفی، به ویژه بعد امنیتی، به ارتقای فعالیت های هسته ای ایران منجر شده است. در پی این حمله ایران ضمن افزایش تدابیر امنیتی تاسیسات غنی سازی، دقت سانتریفیوژهای خود را نیز افزایش داده است.
در این گزارش که از سوی روزنامه های « تلگراف» و « هافینگتون پست» نیز بازتاب یافته آمده است: زمانی که برای نخستین بار، اخبار مربوط به استاکس نت منتشر شد، بسیاری تصور کردند که این ویروس سبب عقب افتادگی بزرگی در برنامه غنی سازی اورانیوم ایران شده است.
این گزارش خاطرنشان می کند: کشف استاکس نت در سال ۲۰۱۰ فاش کرد که نخستین سلاح سایبری شناخته شده جهان برای هدف قرار دادن سامانه های کنترل صنعتی، به احتمال زیاد علیه ایران جهت گیری شده است. استاکس نت یکی از اولین موارد بود؛ اما قطعا آخرین نبود؛ در سال ۲۰۱۲، ویروس شعله (فلیم) نیز به گونه ای مشابه شناسایی شد. نگاهی دقیق تر به کدهای استاکس نت، نشان می دهد که هدف آن، خرابکاری در سانتریفیوژهای گازی بوده؛ یعنی دستگاه هایی که هم در راکتورهای هسته ای و هم در ساخت بمب کاربرد دارند. در نوامبر ۲۰۱۰، تهران تصدیق کرد که استاکس نت به تأسیسات هسته ای نطنز حمله کرده است. در آن زمان، بسیاری از تحلیلگران غربی ادعا کردند که نسخه سال ۲۰۰۹ استاکس نت سبب پسرفت بزرگی در برنامه غنی سازی ایران شده و رسانه های جهانی نیز به شدت روی این جریان مانور دادند. اما آیا استاکس نت واقعا در عقب انداختن برنامه هسته ای ایران موفق بوده است؟
در ادامه گزارش مرکز تحقیقات امنیتی انگلیس تأکید شده است: موضوع این نیست که استاکس نت تأثیر خود را از دست داده باشد؛ بلکه در حقیقت این بدافزار از ابتدا نیز چندان موفق نبوده است. اگر هدف این بدافزار، کاستن از پتانسیل هسته ای ایران بوده باشد، قطعا شکست خورده است. می توان با اطمینان زیادی گفت که تأثیر کلی این بدافزار بر برنامه غنی سازی ایران در میان مدت، در بهترین حالت، اثری محدود بوده است.
تحلیل گران امنیتی انگلیس در ارزیابی خود تصریح می کنند: علاوه بر محاسبات مبتنی بر اطلاعات آژانس، نشان می دهد که در سال ۲۰۱۰ (زمانی که گفته می شود استاکس نت حمله خود را انجام داده) ظرفیت کلی غنی سازی در نطنز، نسبت به سال قبل از آن افزایش پیدا کرده است. دلیل این امر، ارتقای عملکرد سانتریفیوژها و کاستن از زمان لازم برای تولید اورانیوم با غنای بالا بوده است. در مجموع، استاکس نت چندان موثر و زمان بندی شده نبوده و به نفع ایران عمل کرده و ایران توانسته در حالی که غرب در تصور پسرفت هسته ای این کشور بوده، قابلیت های هسته ای خود را ارتقا دهد.