یکی از مهمترین رویکردهای مدیریت سابق تلاش برای ایجاد درآمدهای پایدار و کافی به‌منظور تامین هزینه خدمات ارائه‌شده و کاهش هزینه های جاری اداره  شهر تهران بود.   

 شهرداری تهران در دورانی بالاترین سطح خدمات را به مردم تهران ارائه دارد که شاهد تحریم های سنگین و بی مهری های دولت ها بودیم.  از افتتاح برج میلاد که شاید بزرگترین پروژه عمرانی این نیم قرن حاضر باشد، تا افتتاح دهها تونل چندین ده کیلومتری و بزرگراههای شریان ساز در قلب پایتخت، توسعه پرشتاب شبکه مترو و خطوط حمل و نقل سریع و السیر در پایتخت؛ همه و همه گواهی بر این مدعا است.

با این حال  این سطح عالی از خدمات شهری آنهم در شرایط تحریم و عدم حمایت مالی دولتها در حالی ارائه شد  که طبق آمارها درآمدهای پایدار  شهری نسبت به دوره های قبل افزایش چشمگیری داشت.

در این مورد، آمارهای مستند نشان می دهد در سال ۸۴ درآمدهای پایدار شهرداری تهران تنها  ۲۱۴میلیارد تومان بوده که این رقم در سال 95 به بیش از 5هزار میلیارد تومان رسیده است. ضمن اینکه سهم درآمدهای پایدار پایتخت از مجموع درآمدهای نقدی در سال 86 تنها 11 درصد بود اما با اقدامات مدیریت شهری این میزان در سال 1395 به بیش از 40 درصد افزایش پیدا کرده است. این در حالی است که اگر دولت تعهدات مالی خود را به شهر و شهروندان تهرانی پرداخت می کرد قطعا سیاست های پایدارسازی درآمد در پایتخت تسریع می شد.

در این راستا استفاده از ایده های خلاقانه در اداره شهر ، همچنین تبدیل تهران به یکی از قطب های گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی و محرک اقتصادی کلان شهر ها مورد توجه قرار گرفت که نقش مهمی در ایجاد اشتغال، درآمدزایی و حفاظت زیرساخت ها و خدمات عمومی شهری بر عهده داشت.

همچنین اقدامات مدیریت شهری در راستای کاهش هزینه های جاری با واگذاری بسیاری از امور به بخش خصوصی و مکانیزه کردن برخی از خدمات شهری بسیار قابل توجه است.

اقدامات مهم شهرداری در حوزه های چابک سازی و تسریع فعالیتهای ارتباط مردمی نظیر سامانه ۱۳۷ نیز جزو اقداماتی بود که به کاهش هزینه های جاری منجر شد.

همچنین در راستای کاهش هزینه ها در طی 12سال مدیریت شهری سابق تهران  و با وجود اینکه مجموعه هایی برای خدمات رسانی بهتر به شهروندان ایجاد شده است؛ تنها 1.2 درصد به نیروهای شهرداری تهران اضافه شده است.

قطعا تخریب گرانی که دستاوردهای یک دهه تلاش جهادی و بی وقفه مدیریت شهری را در سخت ترین شرایط نمیبینند؛ اما خود میدانند که تاکنون تهران مدیری در تراز قالیباف به خود ندیده و حداقل در آینده ای نزدیک هم نخواهد دید.  

توانایی مدیریت بحران ها، هماهنگی با سایر بخش های مدیریتی کشور، کارآمدی، سرعت در حل مشکلات، به کار بردن ابتکارات نوین در طرح ها، چند وجهی بودن مدیریت، چابک بودن، حضور میدانی در بحران ها و ... همه از ابعاد شخصیت کاری قالیباف هستند که توانستند وی را  نه تنها به عنوان یک مدیر جهادی  موفق در ایران بلکه در سطح  جهان معرفی کنند.