پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- میثم مهدیار- آقای جلایی پور در واکنش به انتقادات به یادداشت‌های اخیرشان پیرامون اربعین و آیین‌های دینی جوابیه صوتی منتشر کرده اما در این جوابیه اگرچه با زیرکی هرچه تمام انتقادات اصلی به یادداشت‌هایش را نادیده گرفته است و به قول معروف به جای درست کردن ابرو، چشمش را هم کور کرده است.

 در واقع آقای جلایی پور دو یادداشت منتشر کرده بود. جلایی پور در یادداشت اول با چشم پوشی از ابعاد اجتماعی و فرهنگی اربعین تنها به دنبال کشف بهره‌های به قول ایشان دولت موازی ( بسیج و سپاه و...) از اربعین بود و در یادداشت  دوم هم بدون توجه به شواهد میدانی راجع به شکل گیری برخی نوآیین‌های مذهبی  چون پیاده روی از قم تا جمکران، پیاده روی از میدان امام حسین (ع) تا حرم عبدالعظیم حسنی و مراسم شیرخوارگان حسینی آنها را دولت ساخته دانسته بود و در نهایت نتیجه گرفته بود که دولت ایران از ملی گرایی مانند شیعه گرایی حمایت نمی‌کند و ممانعت از گردهم آیی برخی در روز موسوم به روز کوروش را شاهد مثال خود گرفته بود.

اما انتقاد اصلی به یادداشت اول این بود که آقای‌جلایی‌پور  با نگاه کردن به مسأله اربعین صرفاً از دریچه سیاست روزمره خود و رفقا، کارکردهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و امنیتی اربعین برای مردم و مسائل مبتلابه ایران امروز را نادیده گرفته است. آقای جلایی پور در این نگاه شتاب زده‌اش حتی تلاش نکرده بود که قدری شواهد میدانی جمع کنند و از همین جهت از حمایت «حمل و نقلی و تغذیه‌ای» جمهوری اسلامی از اربعین گفته بود که اتفاقاً دولت در این دو مقوله نه تنها حمایتی از زائران نکرده، بلکه زائران ایرانی به­‌واسطه چندبرابر شدن هزینه‌های سفر در این ایام توسط دولت، دولت را به کاسبی از اربعین متهم می‌کنند و از سوی دیگر نیز تقریباً پذیرایی تام و تمام از زائران ایرانی توسط مردم عادی عراق صورت می‌گیرد و اتفاقاً از جذابیت‌های راهپیمایی اربعین همین سنگ تمام گذاشتن و مهمان‌نوازی عراقی‌ها برای زائران ایرانی است.  

اما درباره نتیجه گیری یادداشت دوم آقای جلایی پور باید گفت آیا به نظر ایشان جمهوری اسلامی در این سال‌ها از ایرانیت حمایت نکرده است؟ آیا به رغم اینکه اساساً به واسطه تاریخ سازی و  سوءاستفاده کلان پهلوی‌ها از نمادهای اساطیری ایران برای مشروعیت بخشی به خود، حاکمیت برآمده از انقلاب اسلامی در سال‌های پس از انقلاب نسبت به شعر و ادب و زبان فارسی دشمنی نشان داده است؟ آیا سال به سال استفاده از نمادها و شخصیت‌های ایران باستان در کتاب‌های درسی اضافه نشده است؟ آیا در برنامه‌های تلویزیونی بخصوص در برنامه‌های کودک و نوجوان در سال‌های اخیر داستان‌های اساطیری فارسی بیشتر از حد گذشته به نمایش در نیامده اند؟ آیا فرهنگستان زبان فارسی با بودجه دولت به سره سازی زبان فارسی اقدام نکرده است؟ شواهد نشان می‌دهد تأکید بر روی زبان فارسی معیار و هویت ایرانی آن‌قدر در این سال‌ها زیاد بوده که برخی از هجمه زبان فارسی به زبان‌های محلی و قومیت‌های غیر فارس گفته‌اند و حتی سربرآوردن پان‌تورک‌ها و پان عرب‌ها در واکنش به این تاکید افراطی عنوان کرده‌اند.

حتی اخیرا برخی جوانان انقلابی عدالتخواه تاکید روی منافع ملی و هویت ملی (اگر در سوریه نجنگیم باید در مرز ایران با داعش بجنگیم) در گفتار فرماندهان نظامی درگیر جنگ با داعش را انحراف از ارمانهای جهان وطنانه انقلاب می دانند. ادامه

اربعین جلایی پور فرهنگستان زبان فارسی سیاست زدگی