آقای احمدی‌نژاد قول داده بودید تا ۹ صبح ۱۲ مرداد مرخصی نروید

به گزارش پارس به نقل از مشرق، محمود احمدی نژاد در حالی اقدام غیرقانونی خود در حمایت و همراهی مشایی در ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری را با « مرخصی» توجیه می کند، که تاکنون بارها به مردم قول داده بود « تا ساعت ۹ صبح ۱۲ مرداد» بی وقفه به خدمت به مردم ادامه خواهد داد.

به عنوان مثال، احمدی نژاد یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۱ در نشست استانداران گفت: « توان دولت در تحمل فشارها و بدخواهی ها زیاد است و این دولت تا روز آخر خدمت خود و تا ساعت ۹ صبح ۱۲ مرداد سال ۹۲ که برای تنفیذ ریاست جمهوری جدید برویم همانند ساعت ۱۰ صبح روزی که حکم بنده تنفیذ شد، کار خواهد کرد؛ چرا که این خدمتگزاری فرصت مناسبی است که نباید اجازه دهیم از دست برود. »

شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۲ احمدی نژاد این سخن را بار دیگر تکرار کرد و این بار در جمع مسئولان وزارت صنعت، با اشاره به اینکه برخی اظهارنظرها از سوی عده ای افراد مبنی بر اینکه دولت ها در ماه های پایانی عمر خود سست شده، گفت: « ثانیه اول و آخر خدمت به مردم با هم هیچ فرقی ندارند و باید با همان عشق و امید روز اول تا لحظه پایان به مردم خدمت کرد و همانطور که قبلاً نیز گفته ام تا ساعت ۹ صبح ۱۲ مرداد که قرار است کار را به خدمتگزاری دیگر تحویل دهم با همان شتاب گذشته کار خواهم کرد. »

چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲ احمدی نژاد در جریان سفر استانی به مازندران بار دیگر بر خدمت بی وقفه به مردم سخن گفت و اظهار داشت: « این دولت تا روز ۱۲ مرداد مسئولیت دارد و احمدی نژاد با افتخار تا ساعت ۹ صبح ۱۲ مرداد در خدمت مردم خواهد بود و با همان سرعت اول کارها را ادامه خواهد داد. »

اما به رغم این اظهار نظرها، روز شنبه شاهد بودیم که رئیس جمهور کشور برای همراهی با یار پرحاشیه اش در هنگام ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری، از شان ریاست جمهوری خرج کرد و وقت خدمت به ملت را صرف خدمت به مشایی کرد.

اگرچه شورای نگهبان این اقدام رئیس جمهور را خلاف قانون و جرم اعلام کرد، اما حتی اگر دولتی ها برای این اقدام، بتوانند کلاه شرعی هم ببافند، نمی توانند تناقض این اقدام با تعهدات پیشین احمدی نژاد به مردم را لاپوشانی کنند.

علاوه بر این، گویا احمدی نژاد، توصیه های رهبر معظم انقلاب به دولت را فراموش کرده است. رهبر معظم انقلاب، سال گذشته در دیدار هیئت دولت با ایشان، فرمودند: « من کاملاً یادم هست که در جلسه اى که در اولین مناسبت هفته ى دولت با همین دوستانى که اغلبشان حضور دارند، داشتیم، عرض کردیم که فرصتها مثل برق و باد میگذرد. حالا هم ملاحظه میکنید که از این فرصت طولانى و خوب، عمده اش گذشت؛ یک سالش باقى است. البته یک سال هم فرصت بزرگى است. نباید تصور کرد که ما در این یک سالى که باقى مانده، چه کار میتوانیم بکنیم؛ نه، در همین یک سال کارهاى بسیار زیاد و بسیار مهمى میتوانید انجام دهید.

این سال آخر دولت شما، سال مهمى هم هست؛ هم از جهت شرائط بین المللى و شرائطى که وجود دارد، سال بسیار مهمى است - یعنى شما در حال مواجهه با زورآزمائى قدرتهاى مستکبر هستید که دارند همه ى توانشان را خرج میکنند، شاید بتوانند شما را به عقب نشینى و قبول شکست وادار کنند؛ شما هم باید از همه ى توانتان استفاده کنید تا بتوانید این توهّم باطل ذهن دشمن را به هم بزنید - هم از جهت آخرین بودن.

در واقع شما در سال آخر میخواهید این کتاب طولانى و پر حجم خدمات دولت را شیرازه بندى کنید و آماده کنید و تحویل بدهید. یعنى باید واقعاً امسال کار اگر نگوئیم جدى تر از همیشه باشد، بلاشک باید در این سال آخر هیچگونه کوتاهى و سستى اى در کار نباشد. »