پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- استاد و عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: اقتصاددان‌های حرفه‌ای در بحث‌های اشتغال و برنامه‌ریزی اقتصادی از بیکاری به عنوان متغیر بحرانی نام می‌برند. متغیر بحرانی از نظر آنها این است که اولویت برنامه‌ریزی‌های یک کشور، اجرای سیاست‌های اقتصادی و تخصیص منابع با هدف ایجاد اشتغال باشد.

دکتر محمد خوش‌چهره استاد و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی «پارس» اظهار داشت: در کشورمان، در زمینه اشتغال و رفع بیکاری، اظهارنظرهایی می‌شود که مبتنی بر نبود درک صحیح از واقعیت‌های جامعه است.

وی افزود: به عنوان مثال برخی عنوان می‌کنند راه‌حل اصلی رفع بیکاری، توسعه تولیدات دانش‌بنیان یا سیاست‌های صادرات‌گراست. اما اگر این موضوعات خوب ریشه‌یابی نشود و تناسب بین عرضه و تقاضای نیروی کار وجود نداشته باشد، این راه‌حل‌ها می‌تواند رؤیایی و غیرواقعی باشد.

وی اضافه کرد: البته دانش‌بنیان بودن و صادرات‌محوری در تولید یکی از موضوعات مهم اقتصاد است اما راه‌حل اصلی مقابله با بیکاری در این مقطع، این موضوعات نیست.

خوش‌چهره با اشاره به اینکه اشتغال با شعار، نصیحت، پند، دعا و معجزه ایجاد نمی‌شود گفت: پایه اساسی اشتغال، ریشه در تولید ملی دارد. تولید ملی یک کشور هرچقدر بیشتر باشد فرصت‌های اشتغال در آن اقتصاد بیشتر خواهد شد.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه اولین نکته‌ای که منجر به افزایش تولید ملی هم می‌شود تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی اقتصادی درست است اظهار داشت:  تولید ملی معمولا پاسخگوی تقاضاهای داخلی و خارجی است. در این شرایط باید در نظر داشت تا وقتی که هنوز تقاضا و نیاز داخلی رفع نشده اظهارنظرهایی مانند تولید صادرات‌محور که شروط و الزامات گسترده‌ای دارد، نمی‌تواند راهکار خوبی برای افزایش اشتغال پایدار در کشورمان باشد.

خوش‌چهره افزود: همان‌طور که ذکر شد بیکاری یک متغیر بحرانی است و چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و امنیتی به دنبال دارد. آنچه مهم است تشخیص صحیح ریشه‌های عدم تعادل بین عرضه و تقاضای نیروی کار است.

وی اضافه کرد: در کشوری که تقاضاهای اجابت‌نشده فراوان مانند خوراک، پوشاک و مسکن وجود دارد و بخشی از سهم بازار توسط واردات و قاچاق تأمین می‌شود، مشکل اشتغال به سادگی برطرف نخواهد شد.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران با اشاره به یک بررسی کارشناسی گفت: طبق بررسی‌های انجام‌شده بخش‌های مهم اقتصاد ایران با 50 درصد ظرفیت فعالیت دارند.

خوش‌چهره افزود: اگر به صورت موردی به این موضوع بپردازیم نساجی با 25 درصد ظرفیت، خودرو با زیر 50 درصد و کارخانه‌هایی مانند سیمان که وابسته به صنعت ساختمان و پروژه‌های عمرانی هستند با زیر 40 درصد ظرفیت کار خود را ادامه می‌دهند.

وی اضافه کرد: با افزایش ظرفیت بخش‌هایی مانند پوشاک از 25 درصد به 50 درصد حدود 100 درصد افزایش اشتغال در بخش نساجی اتفاق می‌افتد. ایران به دلیل جمعیت 80 میلیونی که دارد می‌تواند مشکل اشتغال را حل کند اما بخشی از سهم بازار خود را به واردات اختصاص داده که در این زمینه باید بازنگری در سیاست‌های اقتصادی لحاظ شود.

اشتغال بیکاری ظرفیت محمد خوش‌چهره