بزرگان جهان پردازنده

پارس به نقل از دنیای اقتصاد، درست به همین دلیل هم هست که حالا شرکت های تولیدکننده پردازنده های موبایل سرعت رشد خوبی را در سال های اخیر تجربه کرده اند و وارد یک بازار رقابتی بزرگ شده اند که هر روز شاهد ورود محصولاتی جدید با مشخصات و ویژگی های تازه است.
در میان این بازار پر رونق و به روز، نام پردازنده های ARM زیادی شنیده می شود. در واقع این پردازنده ها ساختار اصلی دستگاه های هوشمند و قابل حمل امروزی را تشکیل می دهند که پایه و اساس پردازنده های تولیدی شرکت های مختلف هم هستند که مبنای رقابت آنها را تشکیل می دهند. حالا ورود یک پردازنده جدید می تواند تحولی بزرگ را در بازار ایجاد کرده و حتی مقدمه ای برای ورود نسلی جدید از این پردازنده ها در بازار باشد. با این اوصاف است که خریداران به خصوص دسته حرفه ای ها در هنگام خرید معمولا به نوع پردازنده به کار رفته در دستگاه های هوشمند توجه کرده و سعی دارند جدیدترین و البته سریع ترین آنها را انتخاب کنند. با این اوصاف بد نیست اطلاعات بیشتر و دقیق تری درباره این پردازنده های کاربردی و البته مدل های جدید و رایج آنها داشته باشیم.
پردازنده های ARM
ARM در واقع نوعی از معماری پردازنده های کامپیوتری و طبق پلت فرم RISC است که اولین بار توسط شرکت بریتانیایی ARM Holding طراحی شد. این نوع پردازنده ها اولین بار توسط شرکت Acorn Computers و برای استفاده مجزا از کامپیوترهای رومیزی به کار برده شد که این شرکت بعدها به ARM Holding تغییر نام پیدا کرد. در حال حاضر پردازنده هایARM به طور گسترده ای در دستگاه های دیحیتال ۳۲ بیتی مورد استفاده قرار می گیرند.
پردازنده های مبتنی بر معماری ARM تنها در سال ۲۰۱۰ توانسته اند صادرات جهانی ۱/۶ میلیارد دستگاهی را تجربه کنند که این میزان ۹۵ درصد از سهم بازار موبایل های هوشمند، ۳۵ درصد از بازار تلویزیون های دیجیتال و ست تاپ باکس ها و بالاخره ۱۰ درصد از کامپیوترهای قابل حمل را در بر می گیرد.
شرکتARM در حال حاضر خودش به تنهایی به تولید این پردازنده ها نپرداخته و در واقع اجازه استفاده از طراحی و تولید این پردازنده ها را به شرکت های مختلف تولید کننده پردازنده می دهد. پردازنده های ARM یا پردازنده های SoC یا سیستم روی یک چیپ در حال حاضر شامل محصولاتی مانند SnapDragon شرکت Xscale، Nvidia Tegra، Qualcomm
از OMAP، Marvell از Texas Instruments، پردازنده های Exynos از Samsung، پردازنده های سری Cortex شرکت ARM و البته پردازنده های سیستم روی یک چیپ شرکت Apple که در دستگاه های دیجیتال شخصی این شرکت استفاده می شود، هستند.
مهم ترین ویژگی پردازنده های ARM که استفاده از آنها را در گجت های هوشمند امروزی رواج داده است، سرعت عملکرد و البته مصرف پایین انرژی در آنها است. در واقع از آنجایی که معماری این پردازنده ها براساس طراحی RISC است، هسته اصلی پردازنده نیاز به ۳۵ هزار ترانزیستور دارد. این در حالی است که پردازنده های معمولی رایج x۸۶ که در اغلب کامپیوترهای شخصی به کار برده می شوند، براساس CISC طراحی شده اند و نیاز به میلیون ها ترانزیستور دارند. این موضوع مهم ترین دلیل مصرف بسیار پایین انرژی در پردازنده های مبتنی بر ARM است.
به روز رسانی های مختلف برای پردازنده های ARM به صورت دوره ای ارائه می شود. در حال حاضر این پردازنده ها با پلت فرم های ۳۲ بیتی سازگار بوده و کار می کنند. در سال ۲۰۱۲ مایکروسافت هم نسخه ویندوز سازگار با معماری ARM را به همراه تبلت سرفیس RT معرفی کرد. این در حالی است که انتظار می رود در آینده ای نزدیک ساختار پردازنده های ARM ارتقا یافته و با پلت فرم های ۶۴ بیتی هم سازگار شوند. در همین راستا شرکت بزرگ AMD که دومین تولید کننده پردازنده جهان است، در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که تصمیم دارد تا سال ۲۰۱۴ پردازنده های سیستم روی یک چیپ ۶۴ گیگابیتی را بر مبنای هسته ARM برای سرورها تولید و عرضه کند.
رقبای بزرگ
در میان شرکت های تولید کننده مختلف، چند شرکت با محصولات قدرتمند خودشان توانستند موفقیت خوبی در بازار پر رونق دستگاه های هوشمند قابل حمل به دست بیاورند. این محصولات قدرتمند عبارتند از:
Nvidia با سریع ترین پردازنده موبایل دنیا: انویدیا در دنیای پردازنده ها با پردازنده Tegra ۲

موفقیت زیادی به دست آورد و اولین پردازنده دو هسته ای موبایل را رونمایی کرد؛ اما پردازنده سیستم روی یک چیپ Tegra ۴ این شرکت به عنوان سریع ترین پردازنده موبایل جهان جنجال های زیادی را در بازار محصولات هوشمند قابل حمل به وجود آورد. این پردازنده مبتنی بر ساختار سیستم روی یک چیپ بوده و مجهز به ساختار چهار هسته ای با معماری Cortex A۱۵ و کنترلر مودم ۴G LTE
است. انویدیا برای نمایش قدرت پردازنده Tegra ۴
در مراسم معرفی آن، یک تبلت مجهز به این پردازنده را در کنار نکسوس ۱۰ که مجهز به سیستم روی یک چیپ Exynos سامسونگ است، قرار داد و ۲۵ صفحه وب را به صورت پشت سر هم در هر دو تبلت باز کرد و نشان داد که Tegra ۴ تقریبا دو برابر سریع تر از Eyxnos به کار رفته در نکسوس ۱۰ عمل می کند. تبلت مجهز به تگرا ۴ در ۲۷ ثانیه و نکسوس ۱۰ در ۵۰ ثانیه توانستند صفحه های آزمایشی وب را باز کنند. انویدیا همچنین ادعا کرد که تگرا ۴ از پردازنده به کار رفته در آی پد ۴ نیز قوی تر است. این پردازنده مصرف انرژی کمتری نسبت به مدل های قبلی خودش داشته و از فرمت تصویری ۴K هم پشتیبانی می کند. این پردازنده سریع در محصولاتی مانند تبلت ده اینچی Vizio، تبلت HP، تبلت AT۱۰-A شرکت Toshiba و سوپرفون شرکت ZTE و بسیاری محصولات دیگر به کار رفته است.
Snapdragon از Qualcomm: این پردازنده اولین سیستم روی چیپی بود که سرعت یک گیگاهرتزی داشت. اولین نسل از پردازنده های اسنپ دراگون را روی گوشی هایی مانند HD۲ از HTC، Nexus One و Evo ۴G از HTC به کار برده شد.

برخلاف رقبای دیگر اسنپ دراگون از هسته های ARM استفاده نمی کند، بلکه از هسته هایی استفاده می کند که توسط خود کوالکام طراحی شده و Scorpion نامیده می شوند. خیلی از امکانات این هسته ها مشابه Cortex A۸ است؛ اما سیستم عملکرد این هسته های پردازنده متفاوت است؛ به طوری که حتی در فرکانس ۸۰۰ مگاهرتز هم می تواند عملکرد بهتری از نسل قبلی یک گیگاهرتزی اش ارائه بدهد. از طرف دیگر کوالکام هم پردازنده گرافیکی و هم پشتیبانی از شبکه های تلفن همراه را به SoC یا سیستم روی یک چیپ خودش اضافه کرده است و با استفاده از این قابلیت به توسعه دهندگانش اجازه می دهد که موبایل های تولیدی خود را راحت تر طراحی کنند و بسازند. این کار به باریک تر کردن طراحی هم کمک می کند. این یکی از دلایلی است که اغلب تولید کنندگان موبایل ترجیح می دهند با Qualcomm همکاری کنند. مدل ۸۰۰ از این پردازنده در محصولاتی مانندLG D۸۰۱، ZTE Grand Memo V۹۸۱۵ و Sony Xperia Honami به کار می رود. مدل قبلی آن یعنی ۶۰۰ هم در محصولاتی مانند HTC One، LG Optimus G Pro، Samsung Galaxy S۴ و Asus Padfone Infinity به کار برده شد.
پردازنده های به کار رفته در محصولات اپل: شرکتی که همیشه ترجیح می دهد محصولات انحصاری و ویژه خودش را داشته باشد، پردازنده های ویژه خودش را هم دارد.

این پردازنده ها با حرف A و مدل های مختلف شناخته می شوند و تا حالا همه آنها را شرکت سامسونگ ساخته است. آخرین مدل از این پردازنده ها A۶X است که در آی فون ۵ و نسل چهارم تبلت آی پد این شرکت به کار رفته است. این پردازنده با سرعت ۴/۱ گیگاهرتزی کار می کند و سرعت عملکرد خوبی را در اختیار کاربرانش قرار می دهد.
OMAP از Texas Instrumennt: این همان پردازنده ای است که در قلب گوشی موتورلا دروید در سال ۲۰۰۹ قرار داده شد.

مانند سامسونگ، Texas Instruments هم تحت لیسانس Cortex A۸ کار می کند؛ اما برخلاف سامسونگ اقدام به اصلاح سیستم دستورالعمل و پردازش منطقی نکرده است. این پردازنده معمولا در محصولات و گجت های ارزان قیمت، ساده و نه چندان حرفه ای بازار به کار برده می شود و معمولا به خاطر عملکرد چند رسانه ای خوبش هم شناخته می شود.