بیماری پدر رحمتی یا تاثیر اولتیماتوم؟

 دومین اولتیماتوم رسمی به منصوریان باز هم یک تغییر تکراری به همراه داشت. اولین بار هفته پایانی نیم فصل قبل بود که علیرضا منصوریان با تذکر جدی مدیران باشگاه مواجه شده بود. منصوریان در صورت شکست در آن مسابقه، شاید سرنوشت استقلال و خودش را دگرگون می‌کرد. ولی استقلال با گل دقایق پایانی بهنام برزای، از شکست فرار کرد و منصوریان هم در سمتش ابقا شد. اما مهم‌تر از نباختن به سپاهان، جوانگرایی منصوریان بود که نیمکت استقلال را برای او حفظ کرد.

 

مهم‌ترین تغییر استقلال در آن مسابقه نسبت به بازی‌های قبل، نیمکت‌نشین کردن مهدی رحمتی بود. رحمتی پس از سال‌ها حضور در همه مسابقات، در صورتی که مشکلی برای حضور در دروازه نداشت، طبق دستور منصوریان روی نیمکت نشست. تصمیمی که اصلا به مذاق رحمتی خوش نیامد. حتی ترکش‌های این تصمیم تا فرودگاه هم ادامه پیدا کرد. منصوریان روی خط برنامه نود هم احتمال جدایی رحمتی از استقلال را رد نکرده بود. اما به هر حال رحمتی در استقلال ابقا شد و منصوریان را وادار کرد که از موضع‌اش کوتاه بیاید.

 

حالا در این فصل هم استقلال، بدترین شروع تاریخ لیگ برترش را داشت. در پنج هفته نخست، فقط یک برد داشت تا منصوریان دوباره با اولتیماتوم مدیران باشگاه مواجه شود. این بار هم زمانی که تذکر‌ها از اتاق مدیران به تیتر رسانه‌ها رسید، منصوریان تصمیم قبلی‌اش را تکرار کرد. در بازی سرنوشت‌ساز منصوریان مقابل پارس‌‌‌جنوبی‌جم یک بار دیگر رحمتی روی نیمکت می‌نشیند تا حسینی درون دروازه قرار بگیرد. حسینی تا همین چند روز قبل به دلیل اعتراض به حضور نداشتن در دیدار جام حذفی، مورد غضب منصوریان قرار گرفته بود. ولی در سرنوشت‌سازترین مسابقه منصوریان، یک بار دیگر باید عصای دست او شود. هر چند که دلایل نیمکت‌نشینی رحمتی در این مسابقه، به بیماری پدرش و روحیه بد او ربط داده شده است. ولی نکته مهم این است که رحمتی باز هم در مسابقه سرنوشت‌ساز منصوریان روی نیمکت می‌نشیند. اتفاقی که شاید از اولتیماتوم داده شده به منصوریان تاثیر گرفته باشد.