پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امین انواری-  مجوز وقاحت در دست سرمایه‌داری، تا آنجا پیش می‌رود که با ایجاد انجمن‌های دُن کیشوتی خیریه، فقر انسان را وسیله‌ی ارضای حب ذات خود می کند.* 

 در تقسیم اجتماعی کار، وظیفه‌ی خیریه، لاپوشانی کردن تضادهای ساختاری و تبدیل پتانسیل اعتراضی به سانتی‌منتالیسم است. خیریه برای تثبیت سیستم کار می کند نه کاستن از فلاکت! اعتراض به تضاد طبقاتی را به التماس تقلیل می‌دهد و مقاومت را از درون میخورد. خیریه هرگز نمی‌گوید دلیل شیوع بیماری‌، کژ‌کاری سیستم درمانی ست.

 سرمایه‌داری برای استمرار خود به فلاکت و برای انسانی نشان دادن سیمای خود به طبیعی جلوه دادن تضاد طبقاتی نیاز دارد. ابزار این کار خیریه است. بنابراین تضاد را نه نتیجه‌ مستقیم استثمار جامعه به نفع مشتی زالوی اقتصادی، بلکه ماحصل تنبلی، نداشتن ژن‌خوب و استعداد معرفی می‌کند.

 از همین‌روست که از شما می‌خواهند به جای اعتراض به عدم انجام وظایف دولت در قبال پاپرهنگان، لباس‌های ژنده‌ی خود را به دیوار مهربانی بیاویزید و یا از دولت انتقاد نکنید بلکه مشتی پول خرد و غذای نیم‌خورده‌تان را  جلوی فقرا بگذارید. خیریه مروج کثیف ترین شکل از مناسکِ انسان‌دوستانه است

 دریک کلام خیریه دیوار بلند حاشاست وخیریه‌گری سدی دربرابر خواست بازتوزیع عادلانه‌ی ثروت...