اما بر پایه آمار بانک جهانی که بر مبنای اطلاعات از بیش از 140 کشور بوده است، در فاصله سال 2011 تا ۲۰۱۴، حدود 700 میلیون بزرگسال صاحب حساب بانکی شدند و جمعیت افرادی که حساب بانکی ندارند از ۲.۵ میلیارد نفر، به میزان 20 درصد کاهش یافت.

طبق آمار بانک جهانی، بیش از 20 درصد بزرگسالانی که حساب بانکی ندارند، دستمزد یا حقوق دولتی را به صورت نقدی دریافت می‌کنند و بسیاری از افراد در کشورهای در حال توسعه صورتحساب‌ها و هزینه مدرسه را به صورت نقدی پرداخت می‌کنند.

تحقیقاتی که در سال 2015 انجام گرفت حاکی از این بود که دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی نقش حیاتی در کاهش شمار افراد بدون حساب بانکی، ایفا می‌کنند. پرداخت‌های دیجیتالی به قدرتمندسازی زنان کمک کرده و آنها را به مشارکت اقتصادی تشویق می‌کند.

مشارکت مالی در کاهش فقر با اهمیت شمرده می‌شود. حساب‌های بانک‌های نقش مهمی در تشکیل و گسترش کسب و کارها داشته و معاملات را مطمئن، کارآمد و شفاف می‌کنند. با این همه پس‌اندازها و حسابها لزوما نابرابری در یک کشور را کاهش نمی‌دهد و برخی از ثروتمندترین کشورهای جهان بزرگترین شکاف را میان دارا و فقیر دارند.

آمار بانک جهانی نشان می‌دهد عدم داشتن حساب بانکی لزوما مانع استقراض نمی‌شود و چنین افرادی به شکل غیررسمی از خانواده، دوستان و یا از فروشگاه‌ها به صورت نسیه‌ای استقراض می‌کنند.

کشوری مانند هند که 21 درصد جمعیتش حساب بانکی ندارند و همین طور چین که حدود 12 درصد جمعیتش بدون حساب بانکی هستند، از مناطقی هستند که پتانسیل رشد بالایی دارند.

زنان تنها بیش از نیمی (۵۵ درصد) از افراد بدون حساب بانکی در جهان را تشکیل می‌دهند.

میزان جمعیت افراد بدون حساب بانکی در سراسر جهان در فاصله سال 2011 تا 2014 از 51 درصد به 62 درصد رشد کرد.

بر اساس گزارش بیزنس اینسایدر، اکثر بزرگسالان (۹۴ درصد) در کشورهای پردرآمد عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، در سال 2014 یک حساب بانکی داشتند در حالی که 54 درصد در کشورهای در حال توسعه حساب بانکی داشتند. خاورمیانه با متوسط 14 درصد، پایین‌ترین میزان دارندگان حساب بانکی را داشت.