پارس؛
خصوصیسازی جنگ در افغانستان؛ نگاه تجاری به سیاست خارجی
خصوصیسازی جنگ به معنای خروج نیروهای نظامی ارتش آمریکا و ارسال نیروهای مزدور شرکتهای امنیتی خصوصی (مانند بلکواتر، دینکورپ، G4S و...) به افغانستان است.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- خصوصی شدن جنگ در افغانستان توسط آمریکا، موضوعی است که در طول دو ماه گذشته، به یکی از مباحث مهم سیاست این کشور در قبال افغانستان تبدیل شده است. این موضوع طی این مدت، واکنشهای بسیاری را در داخل آمریکا و همچنین افغانستان در پی داشته و موجب نگرانیهایی در این خصوص شده است.
خصوصیسازی جنگ به معنای خروج نیروهای نظامی ارتش آمریکا و ارسال نیروهای مزدور شرکتهای امنیتی خصوصی (مانند بلکواتر، دینکورپ، G4S و...) به افغانستان است.
در دولت آمریکا، استیو بنون (استراتژیست ارشد کاخ سفید) از حامیان این طرح و مکمستر (مشاور امنیت ملی) و جیمز متیس (وزیر دفاع) از منتقدان آن هستند. اشرف غنی (رئیسجمهور افغانستان) نیز اعلام کرده که مردم افغانستان چنین موضوعی را نخواهند پذیرفت.
بحث خصوصیسازی جنگ در افغانستان، از اول ماه ژوئن و با یادداشت اریک پرنس بنیانگذار شرکت امنیتی بلکواتر) در والاستریت ژورنال شروع شد. وی پیشنهاد کرده بود آمریکا بهجای افزایش سرباز در افغانستان، به اعزام نیروهای مزدور بپردازد که هزینهای بهمراتب کمتر برای آمریکا دارد.
بااینحال، اعزام نیروهای مزدور به افغانستان، پیامدهایی را برای دولت افغانستان و همچنین ایالاتمتحده در پی خواهد داشت:
1- استفاده از نیروهای مزدور، درواقع نوعی اذعان به شکست آمریکا در باتلاق 16 سالهی افغانستان است. تحویل دادن طولانیترین جنگ تاریخ ایالاتمتحده به شرکتهای خصوصی غیرپاسخگو، بهنوعی اثباتگر دروغ بودن ادعاها و توجیهات آن کشور برای لشکرکشی به افغانستان و همچنین اولین گام برای خروج تدریجی از این منجلاب است.
2- اعزام نیروهای مزدور (با کارنامهی سیاه جنایتکارانه) نفرت عمومی مردم افغانستان را از این کشور افزایش خواهد داد.
3- این طرح همچنین مقبولیت دولت افغانستان را (در صورت پذیرش آن) بهصورت جدی کاهش خواهد داد و در مقابل، به مقبولیت گروههای معارض با دولت (مانند طالبان) خواهد افزود. این موضوع همچنین میتواند فرآیند مذاکرات صلح افغانستان را بهطور جدی دچار چالش کند.
4- مطرحشدن خصوصیسازی جنگ در افغانستان، در کنار اظهارات اخیر ترامپ مبنی بر لزوم استفادهی ایالاتمتحده از منابع معدنی افغانستان، همچنین گویای نگاه تجاری دولت آمریکا به سیاست خارجی (ازجمله جنگ افغانستان) است و ضربهای منفی به دیپلماسی عمومی این کشور در جهان محسوب میشود. آمریکا همواره بر ادعای ارزشمحور بودن سیاست خارجی خود تأکید ورزیده است.
5- طرح اعزام نیروهای مزدور به افغانستان (در صورت اجرایی شدن) همچنین بیانگر آن است که دولت ترامپ از اشتباهات 16 سالهی رؤسای جمهور پیش از خود درس نگرفته و اولویتها را در افغانستان نشناخته است. عدم پیروزی آمریکا در افغانستان هیچگاه ناشی از تاکتیکها و کیفیت نیروهای رزمی این کشور نبوده است که اکنون با تغییر نوع نیروهای نظامی دگرگون شود.
ارسال نظر