پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حنیف غفاری- اخیراً سفیر انگلیس در تهران بر تعهد کشورش مبنی بر اجرای توافق هسته‌ای تاکید کرده است. نیکلاس هاپتون در این خصوص اظهار کرده:

« این مهم است که تمام طرف‌های توافق هسته‌ای به تعهدات خودشان در چارچوب قوانین بین المللی عمل کنند. ما تمام تلاش خود را با همه طرف‌های متعهد در برجام انجام می‌دهیم تا تمامی نتایج این توافقنامه به ثمر بنشیند.»

در مود اظهارات هاپتون نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آنها گذشت. به عبارت بهتر، در این خصوص  ابهاماتی وجود دارند که سفیر انگلیس در تهران باید نسبت به  آنها پاسخگو باشد.

چندی پیش، ترزا می نخست وزیر انگلیس در دیدار با جمهوریخواهان سنای آمریکا ( که در جریان سفر وی به آمریکا صورت گرفت) برجام را توافقنامه‌ای بحث برانگیز خواند! این در حالی بود که توافق هسته‌ای در دوران حضور محافظه کاران در لندن به تصویب رسید و فیلیپ هاموند وزیر امور خارجه سابق انگلیس یکی از امضا کنندگان این توافق بود. به عبارت بهتر، ترزا می در راستای جلب رضایت جمهوریخواهان آمریکا، حتی عملکرد وزیر امور خارجه هم حزبی خود را نیز زیر سؤال برد. همچنین در فروردین ماه امسال، وزارت امور خارجه انگلیس در بیانیه‌ای بحث برانگیز، عملاً به تجار انگلیسی توصیه کرد که به دنبال سرمایه‌گذاری در کشورمان نباشند. در بخشی از این بیانیه آمده است :

«ایران همچنان یک مکان چالش برانگیز برای انجام دادن مراودات تجاری محسوب می‌شود؛ از این رو، صادرکنندگان مردد باید در پی دریافت مشاوره‌های حقوقی باشند.»

این بیانیه وزارت امور خارجه انگلیس، در تناقض با بند 29 برجام مبنی بر لزوم عدم ممانعت آمریکا و کشورهای اروپایی از عادی سازی روابط تجاری با ایران محسوب می‌شد. این بیانیه، درست در زمانی منتشر شد که کارشکنی‌های دولت جدید ایالات متحده آمریکا در قبال برجام به نقطه اوج خود رسیده بود. با این حال لندن ترجیح داد در این معادله، به مانند عاملی تسریع کننده در راستای اعمال سیاست‌های واشنگتن علیه برجام وارد میدان شود. همچنین در جریان خرید 950 تن کیک زرد از قزاقستان، انگلیس به شدت در مقابل این موضوع ایستادگی کرد. این در حالی است که مطابق توافق هسته‌ای، جمهوری اسلامی ایران می‌تواند وارد بازار معاملات مربوط به صنعت هسته‌ای شود. رویکرد سیاسی و غیر حقوقی لندن نسبت به توافق هسته‌ای، موضوعی نیست که نیکلاس هاپتون و دیگر مقامات دولت انگلیس قدرت کتمان آن را داشته باشند.

همان گونه که مشاهده می‌شود، دولت انگلیس نه تنها در برابر کارشکنی‌های ایالات متحده آمریکا در قبال توافق هسته‌ای ایستادگی نکرده است، بلکه خود نیز ناقض برجام بوده است.

 در چنین شرایطی سفیر انگلیس در تهران چگونه از تعهد کشورش مبنی بر حفظ توافق هسته‌ای و عمل به مفاد آن سخن می‌گوید؟ آیا سخنان نیکلاس هاپتون چیزی به جز« تدلیس دیپلماتیک»محسوب می‌شود؟ به راستی چرا سفیر انگلیس در زمانی که وزارت امور خارجه کشور متبوعش بیانیه‌ای بر خلاف توافقات صورت گرفته در برجام منتشر کرد، در مقابل دولت ترزا می ایستادگی نکرد؟!  

باید تصریح کرد که رویکرد انگلیس در قبال اجرای برجام، رویکردی دوگانه بوده است. این دوگانگی، معلول مناسبات خاص انگلیس و ایالات متحده آمریکاست. در جریان سلسله مذاکرات هسته‌ای (مخصوصاً طی سال‌های 1394 تا 1396) که منتهی به برجام شد، دولت انگلیس همگام با ایالات متحده آمریکا سنگ اندازی های زیادی در این مسیر صورت داد. این کارشکنی‌ها در حوزه‌های اختلافی مانند بازرسی‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی و نحوه تعلیق تحریم‌ها به نقطه اوج خود رسید.

 در چنین شرایطی، اظهارات هاپتون باید به مثابه ادعایی دروغین مورد شناسایی و تحلیل افکار عمومی کشورمان و مخاطبان مسائل بین‌الملل قرار گیرد. بدیهی است که دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نیز باید در این خصوص موضع گیری صریح داشته و از سفیر انگلیس بخواهد تا پیام نارضایتی جمهوری اسلامی ایران را از اقدامات پسابرجامی انگلیس، به گوش دولت متبوعش برساند. اکنون زمان پاسخ دهی نیکلاس هاپتون در خصوص عهد شکنی‌های پسابرجامی دولت انگلیس فرا رسیده است. بدون شک، وارونه نمایی اوضاع و بیان ادعاهای غیر واقعی در خصوص پایبندی لندن به توافق هسته‌ای، نمی‌تواند افکار عمومی کشورمان را اقناع کند؛ موضوعی که هاپتون باید آن را به عنوان یک «حقیقت» درک کند.