اسراییل نگران حزب‌الله است، نه القاعده

به گزارش پارس ، به نقل ازخبرآنلاین، با دومین تعرض جنگنده های رژیم صهیونیستی به سوریه، جنگ داخلی در این کشور شکل پیچیده تری به خود گرفته است. جالب تر و پیچیده تر گزارش کمیته تحقیق سازمان ملل بود که برخلاف انتظارات در آن مخالفان مسلح، عاملان استفاده از سلاح های شیمیایی معرفی شدند، اما روز بعد سازمان ملل گزارش خود را رد و اعلام کرد که هنوز هیچ چیز مشخص نیست.
معادله سوریه با سرعت گرفتن تحولات، شکل پیچیده تر به خود گرفته و با رفتارهای متناقضی که از سوی قدرتهای تأثیرگذار منطقه ای و فرامنطقه ای سر می زند، اینگونه به نظر می رسد فاجعه انسانی در سوریه به کلاف سر درگمی تبدیل شده که یا کسی را یارای باز کردن آن نیست و یا فرسایشی شدن جنگ در مقطع فعلی به سود همۀ طرفهای درگیر است الا بشار اسد و مردم کشوری که بخشی وسیعی از آن به ویرانه تبدیل شده است.
در چنین فضایی برخی کارشناسان بر این اعتقادند اسراییل، با تمام قوا تلاش می کند آمریکا در بحران سوریه نقش آفرینی بیشتری از خود نشان دهد، اما به ظاهر واشنگتن راضی نیست این بار منافع منطقه ای خود را با بحران سوریه گره بزند. اینکه اسراییل تا به کجا دست به نمایش های تحریک کننده بزند و غرب تا به کجا فرسایشی شدن را نظاره گر باشد، باید منتظر ماند. برای بررسی آخرین تحولات سوریه، گفتگوی با دکتر علی بیگدلی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و کارشناس روابط بین الملل در پی می آید.

چرا سوریه به حملات اسراییل پاسخ نمی دهد؟
برخلاف خبری که از سوی خبرگزاری های داخلی ایران منتشر شد و در آنها اعلام شد یک هواپیمای اسراییلی از سوی جنگنده های سوریه سرنگون شده، من این خبر را دنبال کردم و اینچنین نبود. اینکه چرا سوریه به این اقدامات پاسخ نداد به این دلیل است که شرایط عمومی سوریه اجازه نمی دهد که خودش را درگیر جنگ جدیدی با اسراییل کند. سوریه آنقدر دچار مشکلات داخلی است که به خود اجازه نمی دهد یک فضای تهدید خارجی را نیز به وجود آورد. توانمندی های نظامی سوریه این کشور را مجاز به ورود به جنگ گسترده ای با اسراییل نمی کند.

اما گفته می شود سوریه پدافند هوایی قویی دارد و مجهز به موشک های روسی است؟
اگر این فرضیه درست باشد، واقعیت اینست که سوریه نمی خواهد خود را درگیر جنگ دیگری کند. با توجه به فشارهایی که از سوی مخالفین داخلی بر روی رژیم است، سوریه آمادگی ورود به جبهه جدیدی را ندارد.
در خبرها آمده بود که صهیونیست ها، مقر انبار سلاح های حزب الله را نشانه گرفته بودند.
طی چند ماه از یک معبر کوهستانی در جنوب لبنان به طرف سوریه رفت و آمدهایی وجود داشته است. خبرگزاری ها این خبر را به شکل بسیار محدودی منتشر کرده اند. این معبر می تواند راه جدیدی برای دور نگاه داشته شدن از چشم اسراییل باشد. بخشی از سلاح هایی که پیش بینی می شود پس از سقوط بشار اسد ممکن است به دست دشن بیفتد، در حال خروج است، و از سویی، این معبر هم برای ارتباط با سوریه و هم برای بازگرداندن سلاح ها مورد استفاده قرار می گیرد. این مسئله ای است که اسراییل از آن باخبر است و آن معبر هنوز از سوی جنگنده های اسراییلی بمباران نشده است. اسراییل تهدید کرده است که به هیچوجه اجازه نمی دهد سلاح های استراتژیک از طرف سوریه بدست حزب الله بیفتد. براساس تصاویر ماهواره های جاسوسی که اسراییل بدست آورده است، سوریه و حزب الله در حال جابجایی تجهیزات و سلاح های خود هستند و اسراییل نیز با دقت نگران جابجایی این سلاح هاست.
اما درباره ورود حزب الله به جنگ داخلی سوریه باید به موارد مهمی اشاره کنم: اول اینکه پس از سقوط احتمالی بشار اسد، حزب الله در یک بن بست ژئوپولیتیکی قرار می گیرد که خطرناک است و توان نظامی و سطح مقاومت جنبش را کاهش خواهد داد و از سویی ارتباطش با ایران قطع خواهد شد. در واقع تمام تلاش حزب الله اینست که سوریه را نگه دارد.

من در یکی از سخنرانی هایم گفتم که حزب الله باید راه دیگری را در پیش گیرد و پیش بینی سقوط بشار اسد را نیز داشته باشد و این مسئله را نیز مدنظر داشته باشد که بعد از اسد می خواهد چه کند؟
موضع آمریکا در قبال حمله اسرائیل به سوریه چیست؟
در حال حاضر حمله های اسراییل از نگاه آمریکا چندان اهمیتی ندارد. این حمله حداکثر یک حمله منطقه ای است و شاید آمریکایی ها خیلی هم بدشان نیاید که اسراییل از بشار اسد یک زهر چشم بگیرد و می دانند که هم اکنون بشار اسد در تنگنای آزاردهنده ای است و دست به عکس العمل نمی زند و اگر هم واکنش نشان دهد، نوعی خودکشی سیاسی است. از نظر آمریکایی ها این حمله تغییری در بافت قدرت منطقه ای ایجاد نمی کند.
آیا جنگ دیگری در منطقه در راهست؟
اسراییل به تنهایی دست به حرکتی نمی زند اما اینکه جنگ دیگری میان موافقان و مخالفان بشار اسد درگیرد، خیلی قابل پیش بینی نیست. اما من به ایران پیشنهاد می کنم که کاملاً خویشتنداری پیشه کند و خود را وارد یک ماجرای خطرناک نکند. بشار اسد اسبی نیست که بتوان روی آن شرط بندی کرد. مخالفان به سلاح های مجهزتری دست یافته اند و در حال تنگ تر کردن حلقه محاصره بر بشار اسد هستند.
حسن نصرالله اعلام کرده است که ما اجازه نمی دهیم بشار اسد سقوط کند اما به نظر من این یک ژست سیاسی است، چون توانایی این کار را ندارد و روز به روز مخالفین بشار اسد به سلاح های مدرن تری دست می یابند، از این رو به نظر می رسد موج مخالفین در حال سوار شدن بر بشار اسد است و انفجارهایی که علیه مقامات این کشور (از جمله سوء قصد به جان نخست وزیر) رخ می دهد، گویای اینست که آنها از قدرت زیادی برخوردار هستند و سیستم خبررسانی و اطلاع رسانی و جاسوسی آنها زیاد است.
اما در مورد وقوع جنگ، من پیش بینی نمی کنم که جنگی میان طرفداران و مخالفان منطقه ای بشار اسد رخ دهد. اگر این جنگ از هر طرفی رخ دهد، ممکن است به پایان عمر بسیاری از حکومت ها منجر شود. به نظرم بیشتر ممکن است حزب الله خود را درگیر یک جنگ کند که کار اشتباهی است.

آیا اسراییل نگران این نیست که سلاح های شیمیایی در اختیار گروههای افراطی و سلفی قرار گیرد؟
من برخلاف نظر شما معتقدم که اسراییل بیش از سلفی ها نگران حزب الله است. آنقدر که اسراییل قادر است با سلفی ها وارد مذاکرات پنهانی شود، این امکان برای اسراییل در جهت مذاکره پنهانی با حزب الله وجود ندارد، بنابراین حزب الله به عنوان یک گروه سازمان یافته که ۱۰۰ هزار نیروی مسلح دارد، برای اسراییل تهدید بالقوه ای است، بنابراین قبل از القاعده، اسراییل نگران اینست که سلاح ها دست حزب الله نیفتد.
باید به این مسئله توجه داشت که تاکنون القاعده هیچ اقدامی علیه امنیت ملی اسراییل نکرده است، القاعده تاکنون یک بمب علیه منافع اسراییل منفجر نکرده است، هواپیمای آنها را نربوده و هیچ اسراییلی را تاکنون ترور نکرده است، در حالی که عکس این قضیه در مورد حزب الله صادق است. حزب الله تاکنون لطمات زیادی به منافع اسراییل در سراسر دنیا زده است.
اگر دقت کرده باشید در موقع پرتاپ موشک اسراییل به سوریه، سلفی ها شادی می کنند به این دلیل که دو طرف دشمن مشترکی دارند؛ نه اسراییل برای سلفی ها تهدید است و نه سلفی ها برای اسراییل تهدید است. تهدید فعلی، فقط بشار اسد است و همه نگرانی اسراییل از اینست که با توجه به روابط صمیمی و نزدیکی که میان سوریه و حزب الله است؛ مبادا حزب الله تقویت شود که امنیت اسراییل به خطر بیفتد.