حجت‌الاسلام جواد محدثی، کارشناس برنامه «منشور امیر» شبکه رادیو معارف در مورد حکمت 168 نهج‌البلاغه امیرالمومنین (ع) « الاْمْرُ قَرِیبٌ وَالاْصْطِحَابُ قَلِیل؛ فرمان مرگ نزدیک است و مدت همراهى با دنیا کوتاه.» گفت:‌ معنای امر در این حکمت به تناسب فراز بعدی حکمت مشخص می‌شود که به معنی زمان فرا رسیدن مرگ و قیامت است.

وی با بیان اینکه زندگی انسان همواره دارای دو بخش سپری شده و باقی‌مانده تقسیم می‌شود گفت: تا به خط پایانی که در دنیا برای زندگی انسان در نظر گرفته شده است برسد، ‌این دو بخش وجود خواهد داشت.

حجت الاسلام محدثی با بیان اینکه فرا رسیدن قیامت نزدیک است و این حکمت انسان را هشدار می‌دهد که برای کوچ از این عالم به عالم آخرت ره توشه بردارد و خود را مهیا کند گفت:‌ غافلان مسئله پاداش و جزا و زندگی پس از مرگ را بعید در نظر می‌گیرند.

وی با اشاره به آیات 6 و 7 سوره معارج «انَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا ﴿6﴾ وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿7﴾؛ آنان [عذاب آخرت] را دور مى‌بینند و [ما] نزدیکش مى‌بینیم گفت:‌ از اوصاف غافلان است که قیامت و عذابش را بعید در نظر می‌گیرند و این غفلت باعث کافر شدن آنها می شود و آنها را دچار عذابهای الهی می کند همانگونه که بلافاصله بعد از این آیه خداوند اوصاف نیکان و بدان و اوصاف محشر را مطرح می‌کند.

حجت‌الاسلام محدثی با بیان اینکه «اصطحاب» به معنی همراهی و هم‌صحبتی است گفت:‌ انسان روزی باید از دنیا، دوستان و ثروتی که دارد باید وداع کند و برای هیچ‌کس پایدار نیست.

وی با اشاره به پیام این حکمت گفت: انسان نباید به دنیای زودگذر دل ببند و بایستی همیشه آماده کوچ به جهان پایدار باشد و بار خود را بسته باشد.