پارس؛
روش تولیدکنندگان ایرانی به انگلوساکسونها نزدیکتر است/ برای ورود به تولید چه محصولی را پیشنهاد میدهید؟
به تولیدکنندگان ایرانی توصیه میشود که از میان دو روش تولید مدل ژاپنی آلمانی را انتخاب کنند و با حداقل سود در کوتاهمدت به فکر فتح استراتژیک بازار در بلندمدت باشند.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سجاد پادام- در این سالها که اشتغال و تولید و اقتصاد به اولویت اول مسائل کشور تبدیل شده، عده زیادی از هموطنان از روی تکلیف و عدهای هم بهصورت فطری خود را موظف به ورود به عرصه تولید میدانند و ذکر میکنند که سرمایهای 50، 70 یا 100 میلیونی دارند و با آن قصد دارند به عرصه تولید ورود کنند و برای ورود به این عرصه سؤالات فراوانی دارند که گاه و بیگاه از نگارنده این یادداشت و سایر اقتصاد خواندهها میپرسند. معمولاً سؤال نخست این دوستان این است که برای ورود به تولید چه محصولی را پیشنهاد میدهید و سپس سؤالات مکرر دیگر طرح میشود، بنابراین لازم دیدیم که نکاتی را که از اقتصاد آموختیم در این یادداشت برای این گروه از مردم عزیزمان مرقوم داریم.
پیششرط:
قبل از ورود به نکات اساسی ذکر یک پیششرط ضروری است، پیششرطی بهنام «صبر و صبوری» اگر خود را انسان صبوری نمیبینید به هیچ وجه به عرصه تولید ورود نکنید، مگر اینکه موفق شوید این عنصر را در درون خود تقویت کنید، زیرا در غیر این صورت ممکن است هم به خود آسیب بزنید و هم به دیگران. حتی در فرهنگ و ادبیات ضربالمثل «گر صبر کنی ز غوره حلوا سازم» بی ارتباط به این موضوع نیست. بدین معنی که صبر و زمان است که از غوره ترش و گاهی بد خوراک، میتوان شیرهای تولید کرد که مهمترین عنصر تولید حلوای لذیذ و شیرین است. نکاتی که در ادامه میآید بیشتر به ما اثبات میکند که عنصر صبر برای ورود به عرصه تولید ضروری است.
نکته اول اینکه
از دیدگاه نظری هر فعالیت اقتصادی توام با درجهای از ریسک است و مهمتر آنکه در فعالیت اقتصادی ریسک را نمیتوان از بین برد یا آن را بهصورت کامل حذف کرد بلکه باید آن را مدیریت کرد. به عنوان مثال شما باید توجه داشته باشید، سرمایهای که به میدان میآورید چند درصد از کل دارایی شماست؟ اگر این سرمایه بخش مهمی از دارایی زندگی شما را شامل میشود به هیچعنوان در گام نخست ورود به عرصه تولید به شما توصیه نمیشود و اگر این سرمایه بخش کماهمیتی از زندگی شماست لازم است قبل از ورود به تولید حتماً در یک دوره معتبر کارآفرینی شرکت کنید و خود بتوانید پاسخ این سؤال که چه چیزی تولید کنیم را بیابید. البته شرکت در دورههای مهارتافزائی و کارآفرینی به گروه نخست هم توصیه میشود اما گروه نخست لازم است قبل از ورود به عرصه تولید به عرصه خدمات وارد شود. زیرا خدمات نسبت به تولید ریسک کمتری دارد و به نسبت سرمایه کمتری برای شروع لازم دارد. منظور از خدمات کارهایی در حوزه بستهبندی، فروشندگی، مواد غذایی مانند رستورانداری، نان صنعتی و... است.
توصیه دیگر به هر دو گروه این است که
قبل از ورود به عرصه تولید و خدمات مدتی در بازار به بازاریابی و خرید و فروش یک کالا، بهخصوص کالاهایی که قصد دارید در آن زمینه کار کنید مشغول شوید تا قبل از ورود متوجه چالشهای بازار آن کالا شوید. این کار فواید بسیاری دارد زیرا مهمترین مرحله تولید یا خدمات اقتصادی شما به موضوع فروش مربوط میشود و ورود پیش از موعد شما به عرصه بازاریابی این محصول که برای شما هیچ هزینهای هم ندارد میتواند افق بسیار روشنی از واقعیتهای این فعالیت اقتصادی را برای شما نمایان کند.
توصیه دیگر اینکه
حتیالامکان به حوزهای از تولید و خدمات ورود کنید که در آن کار تجربه خانوادگی داشته باشید. یعنی اگر شخصی از دوستان دلسوز یا خانواده میتواند شما را با همه چالشهای یک بازار خاص آشنا کند بهتر است برای شروع به آن بازار ورود کنید. این کار بهتر از ورود به بازاری است که برای شما سراسر همراه با ابهام است.
اما نکته آخر در رابطه با تولیدکنندگان است، تولیدکنندگان در سراسر جهان با یکی از دو استراتژی اصالت سود یا فتح استراتژیک تولید میکنند و محصول خود را به فروش میرسانند. اصطلاحاً استراتژی اصالت سود را انگلوساکسونی و روش فتح استراتژیک را روش ژاپنی آلمانی مینامند. در روش تولید انگلوساکسونی مطلوبیت شخصی محور تولید است، بنابراین میزان سود و بهره در این روش تولید از هر عاملی مهمتر است و آن را اصالت سود میگویند؛ اما در روش ژاپنی آلمانی مطلوبیت ملی و جمعی مورد توجه است و محور تولید فتح استراتژیک بازارهای موجود است. ژاپنیها میگویند ما با پذیرش سود کمتر بازارهای مختلف را فتح میکنیم، آنگاه که بازار فتح شود خودمان قواعد آن را تعیین میکنیم. بین این دو روش تولید متاسفانه روش تولیدکنندگان ایرانی به انگلوساکسونها نزدیکتر است و سرمایهگذاران بیشتر به فکر سود بیشتر و در زمان کمترند و همین موضوع حتی گاهی ضریب اشتباه و ریسک را افزایش میدهد. بنابراین به تولیدکنندگان ایرانی توصیه میشود که از میان دو روش تولید مدل ژاپنی آلمانی را انتخاب کنند و با حداقل سود در کوتاهمدت به فکر فتح استراتژیک بازار در بلندمدت باشند.
شما با این کارها میتوانید ریسک ناشی از تولید و بازار را مدیریت کنید. مدیریت ریسک، صبر بیشتری لازم دارد اما ضریب موفقیت شما را افزایش میدهد و باعث افزایش اعتماد به نفس شما و اطرافیانتان برای ورود اصولی به کارهای بزرگتر اقتصادی خواهد شد. از طرفی رویکرد بلندمدت و صبوری شما در فرآیند تولید میتواند از شما برندی معتبر بسازد که در آینده قواعد بازی را خود تعیین کند. امید که نکات مرقوم داشته برای هموطنان عزیزمان که علاقهمند به تولیدند مفید واقع شود.
بسیار عالی ومفید بود
بسیار عالی بود، از کجا بدونیم چه محصولی در بازار آزاد یا جهانی یا داخلی خریدار دارد در که به دنبال تولید آن محصول بریم
اتومبیل. ببینید الان چند تا کشور در دنیا اتومبیل تولید میکنند و به کشورهای عربی میفروشند. حتی به آمریکا که خودش اول تولید اتومبیل هست میشه صادر کرد.
سلام واقعا درد تولیدات ما بیان شد
۱_عدم درک بازار و احساسی عمل کردن وعدم درست بازاریابی
۲_عجله داشتن برای کسب سود که متاسفانه در برخی موارد موجب کارهای
خلاف هم میشود
۳_ممنون از مطلب زیبایتان
خوب شما برو تولید کن و به بقیه نشون بده که راهش چیه. میدونم چی جواب میدی. میگی من که پول ندارم. چون اینجوری فکر کردی پول نداری دیگه.
برای موفقیت در تولید باید از دزدی و غارت بیت المال دوری کردچ
تولید کنیم بعد بدیم به مشتری و بعد از سه ماه چک چهار ماهه بگیریم. وقتی موعد چک میرسه برگشت میخوره و دوباره یک چک بابت چک برگشتی بگیریم و الا آخر. در ژاپن که نویسنده پیشنهاد کردند تولید کننده و مصرف کننده با بانک طرف هستند یعنی وقتی شما جنسی را فروختی پولش را از بانک میگیری و بانک هم پول را از طرف میگیرد و اگر طرف در بازپرداخت پول تاخیر کند وکلای بانک پوست از کله طرف میکنند تا ادب شود.