جاده جام جهانی که کارلوس کی روش ترسیم کرده است یکی از برنامه های جنجالی برای فوتبال ایران می شود. از همین حالا تا جام جهانی یک سال مانده است. او اما از شهریورماه برای آینده برنامه دارد. لیگ احتمالا از اوایل مرداد آغاز می شود و اوایل اردیبهشت تمام می شود. یعنی دقیقا 8 ماه.

از این 8 ماه اما کارلوس 2 ماه برنامه تمرینی دارد. تقریبا 4 وقفه 14 روزه و یک بازه سه روزه. این یعنی تقریبا هر بار که لیگ داغ می شود، بازی ها تعطیل و باز همان دعوای پرسپولیس و باقی تیم ها با تیم ملی که مدام باید با این وقفه ها بدنسازی داشته باشند. این برنامه اما یک برنامه حداقلی برای موفقیت است. کارلوس کی روش هم خیلی شفاف درباره این برنامه سخن گفت و حق هم داشت که بگوید. حالا می ماند فدراسیون فوتبال. اینکه آنها چه می کنند. فدراسیونی که دبیرکلش را کارلوس کی روش بار دیگر با انتقاد مواجه کرد تا حتی ساکت بگوید خیلی انتقاد تندی صورت گرفته است. فدراسیونی که بار قبل، نتوانست در برابر دعواها، مربی پرسپولیس را وادار به سکوت کند. دو کمپ تیم ملی لغو شد و انتقادهای شدیدی شد که کارلوس درباره شان عبور از خط قرمزها را به کار برد.

این بار اما کارلوس برنامه اش را رونمایی کرد. این برنامه یعنی اگر 30 هفته بازی باشد، هر تیم تقریبا هر 6 روز یک بازی دارد. بازی های لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی را هم همین وسط ها لحاظ کنید تا ببینید شرایط دشوار خواهد بود. همین اول باید از مربی ها رضایت گرفته شود تا پای حرفشان بمانند و در طول فصل بار دیگر به این مسیر ضربه ای نزنند. 

قطعا برانکو و بقیه فریاد می زنند و تجربه نشان داده فدراسیون جا می زند. کی روش اما در این جشن شادی می خواهد تضمین برای آینده بگیرد. اینکه در روزهای سخت کسی باز پشتش را خالی نکند. این برنامه اگر قبول نیست باید همین الان گفته شود نه اینکه باشگاه ها پای برگه ها را امضا کنند و بعد مثل سال قبل زیرش بزنند. 

اگر هدف رفتن به مرحله دوم جام جهانی و کسب درآمد 16 میلیون دلاری برای درآوردن هزینه های سرسام آور فوتبال و گام برداشتن در مسیر پیشرفت است باید از همین امروز همه متحد شوند. این برنامه را یکبار بپذیرند و تا ته ماجرا بی مشکل بروند یا بگویند نیازی به پذیرفتن چنین ریسکی از همین روز اول نیست.