اگر تروریست ها به صحن مجلس می رسیدند

1. از شواهد پیداست تروریست ها قصد داشته اند به صحن مجلس شورای اسلامی رسیده و آنجا حمام خون به راه بیاندازند. فرض میگیریم که این اتفاق افتاده بود. آیا آنها برای شهید کردن نمایندگان مجلس از گرایش حزبیشان سوال می کردند؟ آیا آنها دسته های سیاسی را از هم جدا کرده و بعد شلیک می کردند؟ قطعا پاسخ این سوال منفی است.

لذا همه جناح ها باید بدانند اگر خدای ناکرده اتفاقی برای این کشور بیافتد، دشمن تفاوتی بین گروه a و b قائل نخواهد شد. آنها به دستور اربابان خود، کیان جمهوری اسلامی ایران را هدف گرفته اند و تنها راه ایستادگی در برابر آنها، کنار گذاشتن قبیله گرایی ها و حزب بازی های غیر الهی است . اگر اختلافی بشود همه متضرر خواهند شد و خشک و تر با هم می سوزند.

2. امروز بیش از همه دلم برای پاسداری سوخت که گفته می شود با وجود این که می دانسته شهید می شود با شجاعت درب آهنی ورود به مجلس را پشت سرخود می بندد تا تروریست ها نتوانند به مجلس وارد شوند. قطعا او هم هنگام این عمل شجاعانه به احزاب و گروه های داخل مجلس فکر نکرده بود. برای او همه کارمندان مجلس و نمایندگان آن، هم وطنانش بودند که باید برای دفاع از آنها سینه اش را سپر می کرده.

همان هایی که مدافع حرم را و بچه های دلسوخته پاسدار را به باد انتقاد و تهمت گرفتند امروز بیایند از آنها عذر بخواهند. بیایند با شجاعت بگویند که اشتباه کردند و فهمیده اند کسی که لباس پاسداری و بسیجی می پوشد مدافع همه مردم کشورش هست و کاری به جناح بازی و قدرت طلبی بعضی ها ندارد.

3. این دیالوگ سریال مختار را بسیار دوست دارم و بد نمی بینم یکبار دیگر آن را تکرار کنم. او به همراهانش گفت: به شما قول می دهم چنانچه با همان نیات روزهای نخستین قیام شمشیر بزنید پیروزید و بر دشمن مزور غلبه می کنید. در میان شما هستند کسانی که احیانا قصد تسلیم دارند. اما بدانید تزویر به شما امان می دهد تا مقاومتتان را بشکند. پس از غلبه شک نکنید گردنتان را خواهد شکست. تزویر با لباس دیانت و تقوی به میدان می آید. تزویر سکه ای است دورو، که بر یک رویش نام خدا و بر روی دیگرش نقش ابلیس است. عوام خدایش را می بینند و اهل معرفت ابلیسش. و چه خون دلها خورد علی از دست این جماعت سر به سجود آیه خوان و به ظاهر متدین.

مسعود بصیری