در علم پزشکی همیشه مواردی مطرح می‌شود که اکثرا از مبادی غیرپزشکی هستند و این که تلفن همراه، اثرات زیانباری بر باروری مردان دارد یا نه، باید به مدارک معتبر استناد کرد. این هفته اثرات تلفن همراه روی باروری مردان را مورد بررسی قرار می‌دهیم که اتفاقا جزو بحث‌های دوباره مطرح شده رسانه‌ها در اواخر اسفند سال گذشته بود.
 
بد نیست بدانید، سپتامبر سال 2008 میلادی در دانشگاه کلیولند مطالعه‌ای منتشر شد که نشان می‌داد، در مردانی که تلفن همراه، دائم به کمرشان متصل است، قدرت باروری با گذشت زمان آسیب می‌بیند. این مردان تلفن همراه را در جیب شلوارشان می‌گذاشتند یا آن را به کمربند شلوار متصل می‌کردند. براساس نتایج این بررسی هشت ساله، امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه، سبب آسیب به تولید اسپرم می‌شود.
 
اسپرم دارای سه پارامتر است: تعداد، حرکت و شکل طبیعی که مهم‌ترین پارامتر حرکت اسپرم است و اتفاقا تشعشعات تلفن همراه، بیشترین اثر سوء را روی حرکت اسپرم دارد. از طرفی تشعشع تلفن همراه از نوع الکترومغناطیس است و هرچقدر میزان تشعشع تلفن همراه زیاد باشد، اثرات مضر آن بیشتر خواهد بود. برای اندازه گیری میزان تشعشع در تلفن همراه، از واحدی به نام SAR استفاده می‌شود که مخفف عبارت Specific Absorption Rate به معنی میزان جذب اختصاصی است.
 
میزان جذب اختصاصی عبارت است از میزان انرژی فرکانس رادیویی که هنگام استفاده از تلفن همراه جذب بدن می‌شود و هر قدر این عدد کمتر باشد، تلفن همراه سالم‌تر است. در آمریکا یک حدی برای آن تعریف شده که تمام تلفن‌های همراه که ساخته یا فروخته می‌شوند، باید آن را رعایت کنند، این میزان 6/1 وات به ازای هرکیلوگرم است ولی باید توجه داشت که میزان تشعشع دریافتی به مقدار زیادی بستگی به نحوه استفاده از آن دارد.
 
مثلا اگر آنتن‌دهی ضعیف باشد، گوشی تلفن همراه مجبور است برای برقرار کردن ارتباط، مقادیر زیادی امواج رادیویی ارسال کند و میزان تشعشع بالا می‌رود. بنابراین در مکان‌هایی که آنتن‌دهی ضعیف است، نباید از تلفن همراه زیاد استفاده کرد. پس آقایان، فارغ از مدل و برند تلفن همراه، باید حواسشان به محل قرارگیری موبایل و میزان استفاده از آن باشد. مثلا بهتر است به جای گذاشتن تلفن در جیب، آن را داخل کیف مخصوص قرار دهند و در دست بگیرند. از طرفی وقتی آنتن موجود نیست، به جای شماره گرفتن پشت‌سر هم، موقعیت مکانی‌ را کمی تغییر دهند.