الگوی تربیتی زینب (س) در تربیت فرزند
زینب(س) به فرزندانش آموخت در سختترین شرایط باید تا پای جان یاور امام زمان و ولیّ زمان خویش باشند و راه صلاح خود و جامعه را در اطاعت و تبعیت از هادی زمانه بدانند.
اصلاح جامعه اسلامی و پیشبرد جامعه به سوی تمدن نوین اسلامی در گروی تربیت افراد صالحی است که هسته اولیه آن در خانواده شکل میگیرد، لذا نقش والدین به خصوص مادران در درجه اول و بعد نقش مسئولان امر فرهنگ و تربیت جامعه بسیار حایز اهمیت است. از این منظر توجه به شاخصهها و معیارهای تربیت فرزند صالح بر اساس منابع قرآنی و روایی جایگاه بالایی پیدا میکند.
بنابراین هر اندازه والدین به خصوص مادران با این شاخصهها آشناتر باشند و توانایی پیادهسازی آنها را در محیط خانواده داشته باشند، علاوه بر اینکه فرزندانی نیکو برای خود و جامعه تربیت میکنند، یکی از مهمترین واجبات شرعی خود را ادا میکنند. در این صورت این فرزندان صالح در آینده مدیرانی خواهند بود که به فکر اصلاح خود و جامعه خواهند بود و توانایی این را دارند که جامعه اسلامی را در مواقع حساس به طرز بسیار شایستهای مدیریت و در بزنگاهها و شرایط خطرناک جان خود را نثار اسلام کنند.
حضرت زینب(س) از بانوانی بود که اینچنین فرزندانی برای جامعه اسلامی تربیت کرد. او که تربیتیافته مکتب اهلبیت(ع) بود و توفیق همنشینی با پنج امام معصوم(ع) را داشت، به طور حتم این آموزهها را از این بزرگواران دریافت کرده بود. لذا مشاهده میکنیم که در حساسترین و جانسوزترین صحنه تاریخ بشریت یعنی ماجرای قیام امام حسین(ع)، هم خود و هم فرزندانش تا پای جان با حضرت همراهی میکنند تا جایی که این فرزندان در روز عاشورا حماسهای میآفرینند که تا روز قیامت الگویی برای بزرگترین عارفان و سالکان طریق الهی قرار میگیرند.
در واقع زینب(س) به فرزندانش آموخته بود که در سختترین شرایط باید تا پای جان یار و یاور امام زمان و ولیّ زمانشان باشند و خواست خود را هر اندازه هم دقیق باشد، بر خواست امام(ع) و ولیّ زمانه ترجیح دهند و راه صلاح خود و جامعه را در اطاعت و تبعیت از هادی زمانه بدانند.
ارسال نظر