درخواست مهم پیامبران(ع) از خداوند

خداوند در قرآن داستانهایی از انبیا(ع) را تعریف می‌کند که به صورت مستقیم و عمدتاً غیر مستقیم اشاره به بحث خانواده و تربیت‌های خانوادگی دارد. اهمیت آن به حدی است که ما این موضوع را در داستان پیامبران اولوالعزم مانند نوح(ع)، ابراهیم(ع)، عیسی و موسی(ع) و از سوی دیگر پیامبر گرامی اسلام(ص) به عنوان سیدالبشر و همچنین سایر انبیا و اوصیا می‌بینیم. بنابراین اگر می‌خواهیم به دنبال برترین الگو برای سبک زندگی اسلامی باشیم،‌ باید به قرآن رجوع کنیم.

یکی از مسائلی که تمام انبیا و رسولان به آن مقید بودند، این بود که از خداوند درخواست می‌کردند تا به آنها فرزند صالح و ذریه‌ای پاک عطا کند. به عنوان نمونه حضرت ابراهیم(ع) از خداوند درخواست می‌کند که به او فرزندی صالح عطا کند. «رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ» که خداوند دعای حضرت را اجابت می‌کند و می‌فرماید «فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ؛ ما او را به فرزندی بردبار بشارت دادیم.» (الصافات 100 و 101) که ابراهیم(ع) حمد خدا را به واسطه این هدیه به جا می‌آورد و می‌فرماید «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْکِبَرِ إِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعَاءِ؛ سپاس خداى را که با وجود سالخوردگى اسماعیل و اسحاق را به من بخشید به راستى پروردگار من شنونده دعاست.» (ابراهیم39)

همچنین حضرت زکریا(ع) طی ماجرایی از خداوند این درخواست را می‌کند که «رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ؛ پروردگارا از جانب خود فرزندى پاک و پسندیده به من عطا کن که تو شنونده دعایى» (آل‌عمران، 38) که بعد از آن خداوند یحیی(ع) را به او عطا می‌کند.

بر اساس این مطالب می‌توان نتیجه گرفت خانواده نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری تمدنی سالم بر عهده دارد زیرا یک فرزند صالح و سالم چه بسا بتواند باعث نجات یک جامعه از فساد  و از سوی دیگر یک فرزند ناسالم باعث بر هم‌ریختگی آن شود. بنابراین خوبان الهی همواره از خدا درخواست داشتند که به آنها فرزند صالح عطا کند و ما نیز همچنان که باید مقید به ارزشهای دینی باشیم، باید از خداوند درخواست فرزند صالح و ذریه‌ای پاک داشته باشیم.