به گزارش پارس ، به نقل ازخبرگزاری فارس، مجله اینترنتی « فارین پالسی این فوکوس» در مطلبی با عنوان « ریاکاری هسته ای واشنگتن» به قلم « مایکل واکر» می نویسد: باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در آوریل ۲۰۰۹ فعالان خلع سلاح هسته ای در سراسر جهان را امیدوار کرد. وی در سخنرانی خود در جمهوری چک، تعهد آمریکا به ایجاد جهانی امن و ایمن بدون وجود تسلیحات هسته ای را بار دیگر تایید کرد. این هدف همچنان ستودنی ترین اهداف است اما متاسفانه باور کردن اینکه اوباما واقعا به حذف این تسلیحات کشتار جمعی پایبند است، روز به روز دشوارتر می شود.

این مسئله ممکن است برای افرادی که دانششان درباره این مسئله محدود به برخورد واشنگتن با کره شمالی و ایران است، عجیب باشد زیرا دولت آمریکا اعلام کرده که فعالیت های هسته ای ادعایی این دو کشور را تحمل نخواهد کرد. این مسئله از سوی « جان کری» ، وزیر خارجه آمریکا در جریان سفرش به سئول در اوایل ماه جاری اعلام شد و وی گفت که کره شمالی به عنوان یک قدرت هسته ای پذیرفته نمی شود. اوباما نیز ماه مارس در مصاحبه ای از تلویزیون اسرائیل درباره ایران گفت: « من درباره موضعم درباره دستیابی ایران به سلاح هسته ای کاملا واضح صحبت کرده ام. این خط قرمز ماست. » این کلمات با عمل نیز همراه بوده اند. دولت اوباما به شدت مشغول تلاش ها برای مجازات این کشورها به دلیل اهداف هسته ای ادعاشده شان است. یکی از این موارد در ماه مارس رخ داد، زمانی که پس از آزمایش سوم هسته ای کره شمالی « سوزان رایس» ، سفیر آمریکا در سازمان ملل رهبری تلاش ها برای اعمال تحریم های بیشتر بر حکومت این کشور را به عهده گرفت. تهران نیز به طور مشابه هدف تحریم های اقتصادی آمریکا و بین المللی قرار گرفته است.

آمریکا ۱۰ میلیارد دلار برای ارتقای تسلیحات هسته ایش در اروپا هزینه می کند

اگر فراتر از این دو مورد نگاه کنیم، ساختار عدم گسترش تسلیحات فرو می ریزد. به طور مثال، اوایل هفته جاری گزارش شده بود که آمریکا قصد دارد حدود ۱۰ میلیارد دلار برای ارتقای تسلیحات هسته ایش در اروپا هزینه کند. به گفته یکی از کارشناسان، این طرح که شامل تبدیل بمب های اتمی به بمب های هدایت شونده با قابلیت پرتاب از جنگنده های اف-۳۵ می شود، نشان دهنده بهسازی عمده توان هسته ای آمریکا در اروپاست. پس از آن باید به رابطه گرم و دوستانه واشنگتن با کشورها و رژیم های دارنده تسلیحات اتمی مانند اسرائیل و هند توجه کرد. اظهار دوستی به کشوری مانند هند که « انفجار هسته ای به اصطلاح صلح آمیز» را در سال ۱۹۷۴ انجام داده و هرگز پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای را امضا نکرده، پدیده جدیدی نیست. این رابطه گرم در دوران ریاست جمهوری جرج بوش آغاز شد و دولت وی توافقنامه دفاعی ۱۰ ساله ای را با دهلی نو امضا کرد و با موافقت با قرارداد همکاری هسته ای صلح آمیز با این کشور سوراخی بزرگ را در پیمان عدم گسترش جهانی ایجاد نمود.

آمریکا به تسلیحات اتمی هند که متحد واشنگتن است، توجهی ندارد

تیم اوباما با توانایی دهلی نو به عنوان خریدار تسلیحات و ابزار نظامی آمریکا مسحور شده است. رئیس جمهور آمریکا در سال ۲۰۱۰ از هند دیدار کرد و طی آن به رایزنی برای پیمانکاران دفاعی آمریکا از جمله « لاکهید» و « بوئینگ» پرداخت که در آن زمان خواستار امضای قرارداد چند میلیارد دلاری برای ارائه ۱۲۶ جنگنده جدید به ارتش هند بودند. گرچه « مانموهان سینگ» ، نخست وزیر هند این تلاش آمریکا را نقش بر آب کرد و ترجیح داد با شرکت « داسالت» فرانسوی در این خصوص مذاکره کند اما دولت اوباما به تلاش هایش برای وارد شدن به بازار سودآور هند ادامه داد. در واقع، « اندرو شاپیرو» ، یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه آمریکا اخیرا اعلام کرد که با رسیدن فروش نظامی آمریکا به دهلی نو تا سقف ۸ میلیارد دلار « ما پیشرفت زیادی در روابط تجارت دفاع بین آمریکا و هند انجام داده ایم» زیرا این رقم در سال ۲۰۰۸ صفر بوده است. وی گفت که میلیاردها دلار دیگر نیز در دو سال آینده به این رقم افزوده خواهد شد. به طور مختصر، منطق آمریکا این است که در اختیار داشتن تسلیحات اتمی از سوی هند مهم نیست و نکته پراهمیت تر متحد بودن این کشور و خرید مقادیر زیادی از تجهیزات ارتشی از واشنگتن است.

آمریکا به دوستانش اجازه در اختیار داشتن مدرنترین تسلیحات را می دهد

تعجب آور نیست که در جبهه هسته ای با اسرائیل نیز به صورتی خاص رفتار شود. اسرائیل که تسلیحات هسته ای اعلام نشده ای را در اختیار دارد از پیوستن به ان پی تی خودداری کرده و طبق گزارشات زرادخانه ای متشکل از صدها کلاهک هسته ای دارد. با این وجود، اسرائیلی ها از کمک سرشار نظامی آمریکا برخوردارند که به طور متوسط سالانه به سه میلیارد دلار می رسد. حمایت بی دریغ دولت آمریکا از اسرائیل اخیرا در سفر « چاک هگل» ، وزیر دفاع آمریکا به خاورمیانه برای بحث درباره قراردادهای تسلیحاتی با اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی خودنمایی کرد. نیویورک تایمز گزارش داد که هدف از ارائه این بسته تسلیحاتی افزایش قدرت نظامی اسرائیل در برابر دیگر قدرت های منطقه است. وزیر دفاع آمریکا گفت که این قرارداد پیام بسیار روشنی را به ایران می فرستد. یکی از پیام هایی که قطعا به روشنی شنیده شد این بود که واشنگتن به دوستانش اجازه در اختیار داشتن مدرنترین تسلیحات را می دهد اما قوانین متفاوتی را درباره دشمنانش اجرا می کند. اگر اوباما بخواهد به وی به طور جدی به عنوان یکی از طرفداران عدم گسترش تسلیحات هسته ای نگریسته شود، باید سیاستی ثابت را اتخاذ کند. هنگامی که آمریکا درباره کره شمالی و ایران بدگویی کرده و در عین حال درباره تسلیحات اتمی دوستانش سکوت می کند، اعتبار خود را از دست می دهد.

چشم انداز خوبی برای عدم گسترش تسلیحات هسته ای متصور نیست

در اینجا می توان پیشنهادی را برای رئیس جمهور آمریکا ارائه داد: تحریم هایی را علیه هند و اسرائیل وضع کن و به قراردادهای تسلیحاتی آمریکا با کشورهای دارنده تسلیحات هسته ای خاتمه بده. افسوس که احتمال چنین کاری وجود ندارد. بنابراین، چشم انداز عدم گسترش تسلیحات هسته ای و به تبع آن خلع سلاح اتمی همچنان ناخوشایند به نظر می رسد.