صالحی فرارسیدن نوروز را تبریک گفت

بسم‌الله الرحمن الرحیم

آن هنگام که جمعی از فضلا و عالمان ایرانی با بهره‌گیری از میراث فرهگی نیاکانِ نیک‌اندیش ما و با توجّه به موازین و اصول آیین حنیف اسلام همّت نموده و در سایه هدایت‌های یکی از نوادر و نوابغ فرهنگ و تمدّن اسلامی، نسبت به تدوین تقویم جلالی و گاه‌شماری مستقل ایرانی در دوره اسلامیِ حیات ایران‌زمین اقدام نمودند، بسیاری را این گمان نبود که موکبِ خجسته نوروز و پیکِ همایون خبرِ بهار پیروز، از مرزهای سیاسی ایران گذر خواهد کرد و مشامِ بخش وسیعی از مردمان را در گستره ایرانِ فرهنگی و در پهنه این کره خاکی به بوی مراد خوش خواهد نمود. 

از این رو، به وارونه برخی پندارهایِ ناصواب، می‌توان از جشن جهانی نوروز و پیام جاودانی و جهان شمولِ این رسم و آیین فرخنده برای گستراندنِ آموزه‌هایِ کیشِ مِهر در سراسر گیتی و گشودنِ گره‌های بسته از جان‌های خسته به حکم میر نوروزی و در سایه تعالیم سنّت ایرانشهری سخن گفت. 

در این میان، آنچه که بر میمنت و مبارکی نوروزِ امسال افزوده و فضای جامعه اسلامی را بیش از پیش عطرآگین نموده است، تقارن این ایّام فرخنده با سالروز میلاد مسعود بزرگ بانوی عالمِ اسلام و یادگار ماندِگار حضرت خیرالانام(ص)، حضرت صدیقة طاهره(س) و روز بزرگداشت مقام و منزلتِ مادران و بانوان ایرانی است. 

اینجانب ضمن گرامیداشت یاد و خاطره حضرت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی(ره) و ادای احترام به خاطره تابناک شهدای آتش‌نشان، بر خود فرض می‌دانم تا بدین‌وسیله جشن میلاد سرور بانوان دو عالم و فرارسیدن نوروز خجسته باستانی و آغاز سال جدید خورشیدی را به پیشگاه ملّت شریف ایران، به‌ویژه اعضای خانواده بزرگ و افتخارآفرین صنعت هسته‌ای کشور تبریک و شادباش عرض نمایم. 

امید است در پرتو الطاف الهی و به یُمن انفاس قُدسی حضرت فاطمة زهرا(س) در سال جدید، شاهد بهروزی و عزّت روزافزون اُمّت اسلامی و خلقِ حماسه‌ای دیگر بدست توانمندِ ملّت فهیم و زمان‌شناسِ ایران باشیم.

شب رفت، صبــوح آمد، غــم رفت فتــوح آمد                      خورشید درخشان شد، تا باد چنین بادا

قهرش همه رحمت شد، زهرش همه شربت شد                      ابرش شکرافشـان شد، تا باد چنین بادا