پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- در دولت قبل بحث ارتباطات اقتصادی میان تهران و بغداد مطرح شد و در زمان سفارت آقای دانایی فر اتاق بازرگانی ایران و عراق تشکیل و تقویت گردید. اما باز این اتاق نتوانست خلاهای جدی اقتصادی میان تهران و بغداد را بر طرف کند. جمعیت 32 میلیونی عراق تشنه امکانات و مواد لازم برای ساخت کشور است. ضمن آنکه بیش از ده سال است عراق کاملا در جنگ و درگیری قرار دارد و پس از تجاوز نظامی ارتش آمریکا و ائتلاف بین المللی و در نهایت قائله داعش و اشغال مناطق غربی این کشور، به کلی صنعت در عراق نابود شد و برای ساخت آن زمان بسیار زیادی نیاز است. از طرفی حمایت ترکیه و تجاوز او به بعشیقه موجب شد تا انزجار اجتماعی در میان ملت عراق علیه دولت و اقتصاد ترکیه به وجود آید . از طرفی حضور نظامی و امنیتی و حمایت لجستیکی و اطلاعاتی سعودی ها در عراق انزجاری که از آل سعود در افکار عمومی عراقی ها به وجود آمد بیش از حد انتظار است. تشکیل حشدالشعبی و در نهایت آزاد سازی مناطق مهمی چون تکریت، فلوجه و در حال حاضر موصل نشان می دهد عزم جدی در بسیج مردمی عراق برای مبارزه با تروریسم است. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران به گفته مسئولان امنیتی و سیاسی عراق تنها حامیان ملت و نیروهای مقاومت در عراق برای مبارزه با تروریسم بودند و زمانی که اربیل و بغداد تهدید شد این نیروهای ایرانی بودند که در قالب مستشار وارد عراق و به نیروهای دولت و مردمی این کشور کمک کردند. چنین حضوری و در نهایت فضای معطر اربعین موجب شده تا میان دو ملت همدلی و هم زبانی شکل گیرد و جاذبه حسینی قلوب دو ملت را نزدیک کند. ضمن آنکه بیش از شصت درصد عراق جمعیت شیعی تشکیل میدهد که خود نقطه مثبتی در سیاست گذاری دولت عراق است. 

اما آنچه باز از کنار آن عبور می شود، نگرانی و ناراحتی و حتی بغض مردم عراق از حضور فعالان تجاری ترک و سعودی در بازار این کشور است. مردم عراق تماما دلشان می خواهد از کشورهایی که دستشان به خون جوانانشان آغشته است دوری جویند و به هیچ عنوان بازار خود و پولشان را در جیب تجاری سعودی خالی نکنند. اینجاست که کمربند اقتصادی تهران – بغداد می تواند وارد عمل شده و به کمک آینده اقتصادی عراق بیاید. همانطور که جمهوری اسلامی ایران در حوزه سخت و جنگ فیزیکی کمک مستشاری به بغداد داد حالا می تواند در دوران سازندگی و رشد اقتصادی بغداد کمک کند و اعتماد عمومی عراقی ها را جذب کند. ضمن انکه فضای اقتصاد دانش بنیان و انتقال تکنولوژی و وارد شدن سرمایه به کشور خودمان نیز از آثار آن باشد. در کنار آن عراقی ها به شدت نیاز دارند تا جایگزین مناسبی برای کالاهای مصرفی ترک و سعودی پیدا کنند که جمهوری اسلامی ایران نتوانسته از این ظرفیت کمال استفاده را داشته باشد. هرچند گروه های اقتصادی در عراق وارد شدند اما نبود برنامه جامع و نداشتن سند چشم انداز اقتصادی و نقشه راه دست یابی به بازار عراق مانع از جایگزینی کالاهای ایرانی در قبال کالاهای سعودی و ترک شود. به عبارت بهتر جمهوری اسلامی ایران می بایست حتی در حوزه اقتصاد مقاومتی و استفاده از ظرفیت های نرم منطقه ای فکری برای بازار 32 میلیونی عراق کند که بیش از 60 درصد شیعه دارد و بزرگترین راهپیمایی جهانی را در خود جای داده است. وجود اماکن مقدسه عتبات عالیات در کنار علاقه دو ملت در سفر و روابط نزدیک و بالاترین سطح میان بغداد و تهران می تواند به این سیاست ها کمک کند.

کافی است دولت به ویژه ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی برای این موارد فکری کند و با زنده کردن اقتصاد مرزی به ویژه استان های مرزی غربی شاهد مهاجرت معکوس و حتی کاهش آسیب های اجتماعی باشیم. هنوز هم دیر نشده و دولتی ها می توانند تخم مرغ های خود را از سبد برجام در آورند و در مسیر دیگری هزینه کنند. کیفیت خوب و اجناس ارزان قیمت ایرانی در بازار عراق می تواند به کمک اقتصاد ایران بیاید و حداقل معیشت مرزنشینان و استان مرزی را بهبود بخشد. ایکاش دولت از این خواب اروپا نشینی بیرون بیاید و مشکلات اقصتادی را با یک برنامه جامع حل کند.

عراق دولت روحاني ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی مرزنشینان