یادداشت
هیاهویی که اجازه بازیخوانی نمیدهد
استقلال برای بردن سیاه جامگان موقعیت داشت و اگر از موقعیت ها استفاده می کرد برنده از میدان خارج می شود اما در صورت پیروزی باز هم نحوه بازی این تیم ایراداتی داشت.
البته همین موقعیت برای تیم میهمان هم وجود داشت و تیم سیاه جامگان پیش از خوردن گل مساوی فرصت گل دوم را داشت که اگر از موقعیت بهره می برد چه بسا شرایط بازی به گونه دیگری رقم می خورد.
ایراد به نحوه بازی حریف و اینکه چرا مطابق میل بازی نمی کند برای توجیه امتیاز از دست رفته فقط یک بهانه است. البته علیرضا منصوریان در کنفرانس خبری الحق و الانصاف گله ای به نوع بازی سیاه جامگان نداشت و تنها تماشاگران بودند که شعار اکبر ضد فوتبال را سر می دادند. هر تیمی با هر شیوه ای که دوست دارد بازی می کند و هیچ تیمی نمی تواند برای تیم مقابل استراتژی بازی تعیین کند. از همه مهمتر تیمی که به دنبال موفقیت است باید یارای بازی مقابل هر تاکتیک و ایده ای را داشته باشد.
سیاه جامگان در منطقه یک سوم دفاعی خود پرتعداد بازی می کرد و این طبیعی بود. در عین حال در انتقال توپ از منطقه یک سوم دفاعی به منطقه سوم تهاجمی بسیار خوب عمل می کرد. نمونه اش گلی که به ثمر رساند و موقعیت های خوبی که به دست آورد. در برابر چنین تیمی روی آوردن به پاس های بلند و مستقیم اشتباه محض است چون تیم مدافع به اندازه کافی بازیکن در منطقه یک سوم دفاعی دارد و توپ در هر کجایی که فرود آید برگشت داده می شود. گلی که استقلال به ثمر رساند روی اشتباه محض و بی دلیل بازیکن سیاه جامگان بود. فرشید اسماعیلی پشت به دروازه استقلال بود و طبیعتا هیچ خطری برای دروازه سیاه جامگان نداشت. شاید اگر این اشتباه رخ نمی داد استقلال با این شیوه گلی به ثمر نمی رساند.
در برابر چنین تیمی باید ترکیبی و روی زمین بازی کرد و توپ را در منطقه یک سوم میانی به گردش درآورد تا حریف کمی از لاک دفاعی بیرون بیاید و برای تصاحب توپ جلو بکشد. آنوقت بهترین زمان برای پیاده کردن ایده های تهاجمی بود. اما استقلال به جای این کار از هر کجایی که توپ می گرفت بیشتر توسط امید ابراهیمی و امید نورافکن اقدام به پاس بلند می کرد و این پاس های یکی پس از دیگری در نهایت برگشت داده می شود یا در اختیار حریف قرار می گرفت...
آیا علیرضا منصوریان به این نکته پی نبرد؟
واقعیت این است که هیاهوی علیرضا منصوریان در کنار زمین به او تمرکز بازیخوانی نمی دهد. او در کنار زمین آن قدر جنب و جوش دارد که فقط تیمش را به جلو فرا می خواند آنهم با هر شیوه و تدبیری که یقینا اشتباه محض است. به همه تاکتیک ها نمی شود به یک شکل گل زد و هر شیوه دفاعی برای شکستن راه خود را دارد. اما استقلال در بازی با سیاه جامگان همان طوری بازی کرد که در بازی های گذشته بود در حالی که خوب می دانیم شکل بازی سیاه جامگان با دیگر حریفان استقلال متفاوت بود.
ارسال نظر