همسایه‌ی سیمین دانشور «غروب سیمین» را نوشت

سیمین یاوری - همسایه ی زنده یاد سیمین دانشور در دازشیب - از نگارش کتابی درباره ی سال های پایانی زندگی این نویسنده خبر داد و به خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ، گفت: من چهار سال در خانه ی کنار خانه ی سیمین دانشور زندگی کردم و در این مدت با او رفت و آمد داشتم. در روز مرگش نیز او از پرستارش خواسته بود که مرا ببیند، اما من زمانی رسیدم که فوت کرده بود.

او در ادامه عنوان کرد: در کتابی به نام « غروب سیمین» از این همسایگی و روزهای آخر سیمین دانشور نوشته ام.

یاوری درباره ی انتشار این کتاب نیز بیان کرد: برای چاپ این کتاب با نشر قطره مذاکراتی انجام داده ام و امیدوارم این کتاب در این نشر منتشر شود.

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، سیمین دانشور - داستان نویس و مترجم - متولد هشتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۰ در شیراز بود. در سال ۱۳۲۸، دکتری خود را در رشته ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. یک سال بعد با جلال آل احمد ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۱ برای مطالعه در رشته ی « زیبایی شناسی» در دانشگاه استنفورد، به آمریکا سفر کرد و دو سال بعد به ایران بازگشت. از جمله تألیف ها و ترجمه های دانشور عبارت اند از: « آتش خاموش» (۱۳۲۷) ، « سرباز شکلاتی» برنارد شاو (۱۳۲۸) ، « باغ آلبالو» و « دشمنان» از آنتوان چخوف (۱۳۳۱) ، « بئاتریس» از شنیتسلر و « رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی (۱۳۳۲) ، « کمدی انسانی» ویلیام سارویان و « داغ ننگ» از ناتانیل هارتون (۱۳۳۴) ، « شهری چون بهشت» (۱۳۴۰) ، « سووشون» (۱۳۴۸) ، « بنال وطن» از آلن پیتون (۱۳۵۱) ، « به کی سلام کنم؟ » (۱۳۵۹) ، « غروب جلال» (۱۳۶۰) ، « ماه عسل آفتابی» (داستان های ملل مختلف) (۱۳۶۲) ، « جزیره ی سرگردانی» (۱۳۷۲) ، « شناخت و تحسین هنر» (مجموعه ی مقالات) (۱۳۷۵) ، « از پرنده های مهاجر بپرس» (۱۳۷۶) و « ساربان سرگردان» (۱۳۸۰) .

او نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه یی در زبان فارسی داستان نوشت. مهم ترین اثر او، رمان « سووشون» است که نثری ساده دارد و به زبان های متعددی ترجمه شده است. این کتاب از جمله پرفروش ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می شود.

سیمین دانشور ۱۸ اسفندماه سال گذشته در سن ۹۰سالگی درگذشت.