دو خرید هوشمندانه منصوریان

– برد 3 بر صفر استقلال  مقابل صنعت نفت آبادان در خانه تیم جنوبی با دو واکنش متفاوت بین اهالی فوتبال مواجه شد. برخی استقلال را در این بازی خیلی خوب توصیف کردند و برخی صنعت نفتی که در بازی قبلی اش در تبریز تراکتورسازی را متوقف کرده بود را تیمی دور از انتظار می دانستند که نتوانسته نتیجه لازم را بگیرد.
 
برای بررسی دقیق تر این موضوع با یکی از کارشناسان اهل فن همکلام شدیم تا درباره علل برد پر گل استقلال و البته باخت دور از انتظار صنعت نفت در آستانه بازی های آسیایی آبی پوشان تهرانی نکات لازم را تحلیل و برسی کنیم.

جلال چراغپور در گفت و گو با مشرق، درباره نقاط ضعف تیم استقلال حرف زد. این کارشناس فوتبال همچنین نوع بازی تیم استقلال بدون آندو و جباروف را نیز تحلیل کرد و از احتمال تغییرات در نحوه بازی این تیم پس از اضافه شدن این دو هافبک به خط میانی استقلال گفت.
متن کامل این گفت و گو در ادامه می آید:
 
*هر اتفاقی در زمین چمن GAME نیست
فوتبال سه قسمت است. یک قسمت مربوط به تیم A است. یک قسمت مربوط به تیم B است و یک قسمتش که حدود 3/33 درصد است برمی گردد به حوادثی در فوتبال که ظاهرا جزو بازی نیست. مطبوعات، تماشاگران و رسانه ها همگی سرجمع به یک مسابقه نگاه می کنند ولی برای بررسی فنی نمی توان سرجمع به بازی نگاه کرد. گردش توپ در میدان به هر شکلی که تیم A آن را می چرخاند GAME محسوب می شود. مواجهه با این گردش و گردشی که حریف با توپ انجام می دهد آن هم GAME است اما یک پرتاب اوت که از فاصله 40 متری با دست انجام می شود و داخل 18 قدم توپ با یک سر یا یک بغل پا یا یک شارژ به گل تبدیل می شود جزو GAME نیست و آن را از GAME جدا می کنند. یا بطور مثال اگر دوتا خطای یک شکل روی دروازه زده می شود و گل هم می شود مانند بازی صنعت نفت نباید آن ضربه را با GAME اشتباه گرفت. 

*بازی استقلال برتری بر بازی صنعت نفت نداشت
حالا اگر بخواهیم استقلال را بررسی کنیم و مثلا سه گلی که به صنعت نفت زده را بخواهیم بررسی کنیم اگر خیلی دقیق بخواهیم این کار را انجام بدهیم اگر اتفاقات لحظه ای را بیرون بیاوریم چیزی که باقی می ماند GAME استقلال است. حالا اگر GAME استقلال را از GAME تیم نفت آبادان جدا کنیم می بینیم که استقلال برتری "GAME" ی نداشته ولی نتیجه را برده است اما رسانه ها و کارشناسان عمومی و تلویزیونی همه این مسایل را به عنوان یک پکیج سه بر صفر و یکپارچه نگاه می کنند. آنها GAME را نمی بینند.

*استقلال مقابل تیم هایی که GAME دارند به مشکل می خورد
اصل مطلب این است که GAME استقلال ضعیف است. به ویژه این را می توان در بازی هایی که GAME در مقابل GAME می شود دید. مثلا پرتاب اوت بدست نمی آید یا ضربات خوش مکان نصیب تیم منصوریان نمی شوند یا تیم حریف سرزن است. ما می دانیم که صنعت نفت قد کوتاه است یا یک تیم میانگین قد بلندی دارد. اگر 10 بار هم به چنین تیمی کرنر یا ضربه آزاد بزنید به جایی نمی رسید. در فوتبال انگلستان اگر 50 بار سانتر کنند به ندرت به گل می رسند. سانتر جزو GAME است ولی ضربه آزاد جزو GAME نیست و جزو اتفاقات بازی است. استقلال در محتوای تیمی اش در "GAME" اش اشکال دارد. نمونه بارز آن بازی استقلال مقابل استقلال خوزستان بود. وقتی دو حریف مانند استقلال خوزستان مقابل استقلال تهران GAME بازی می کنند می بینیم که استقلال کم می آورد. 

*با آندو و جباروف استقلال دیگر اتفاقی گل نمی زند

 

*صنعت نفت که 4 روزه ضعیف نمی شود

 

*دفاع استقلال نباید این همه تغییر و جابجایی داشته باشد
دفاع تنها نقطه ای است که خیلی کم باید جابجایی در آن صورت بگیرد. حتی در جریان تعویض ها در حین برگزاری بازی و مسابقه هم این اتفاقات کمتر رخ می دهد. در اروپا و فوتبالی که ما از آنها تقلید می کنیم هم می بینیم که دفاع ها را به راحتی تغییر نمی دهند ولی در استقلال دائم دفاع چپ ها، دفاع راست ها و دفاع وسط ها تغییر می کنند و یا از این بازی به بازی بعدی نظام دفاعی تیم تغییر می کند. قاعده کار این است که ستون آخر تیم را خیلی کم دستخوش تغییر می کنند. در حالی که استقلال خیلی از این کارها انجام می دهد. 

*منصوریان در حال پخته شدن است
علیرضا منصوریان رزومه مربیگری اش را از پاس همدان استارت زد و بعد به تیم امید ایران رفت و سپس به نفت آمد. وقتی این مسیر را نگاه می کنیم متوجه می شویم که او تازه تازه در حال پخته شدن است و در پروسه پخت و پز مربیگری قرار گرفته است. بنابراین باز هم باید صبر کرد و تحمل داشت تا از این مربی جوان یک مربی خوب بوجود بیاید.