به هر سمت و سویی که انسان می نگرد، علایم رحمت خدا آشکار و هویدا است.خدایی که به دنبال فرصتی است که به هر نحوی رحمتش را بر موجودات ارزانی دارد؛ آن هم بدون هیچ منت و سرزنشی.اما در برخی موارد انسان ها نافرمانی را به اوج می رسانند و با اعمال و کردارشان منکر خدا می شوند و این کار را به صورت مداوم انجام می دهند.این گروه ناسپاس به هشدار های خداوند بی اعتنا هستند و پیرو شیطان، دست به گناه و معصیت می زنند.اینجاست که خداوند بر آن گروه خشم می گیرد.

رسول اکرم(ص) در این باره می فرماید:

اِذا غَضِبَ اللّه‏ُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَم یُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسعارُها و قَصُرَت أعمارُها و لَم یَربَح تُجّارُها و لَم تَزکُ ثِمارُها و لَم تَغزُر اَنهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَیها اَشرارُها؛

هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگیرد و بر ایشان عذاب نفرستد، 

1-اجناس آنها گران 

2- عمرشان کوتاه مى‏ شود.

3- بازرگانان آنها سود نمى ‏برند

4-میوه‏ هایشان سالم نمى ‏ماند

5- رودخانه‏ هاى آنها پر آب نمى ‏گردد

6- باران از آنها دریغ مى‏ شود

7- و بَدان آنان بر ایشان مسلّط مى ‏گردند.

من لایحضره الفقیه ج 1، ص 524، ح 1489

این ها علایمی است که رسول خاتم (ص)به آنها اشاره دارد.مطالعه تاریخ به انسان کمک فراوانی می کند تا با عبرت گرفتن از گذشتگان در مسیر بندگی گام بردارد.