مصرف ماده مخدر ماری‌جوآنا در روزهای ابتدایی موجب مخفی‌ ماندن و کاهش نشانه‌های بیماری می‌شود اما استفاده آن، به ویژه مصرف مرتب آن برای مغز و بدن انسان مضرات جبران ناپذیری به دنبال خواهد داشت .

بر اساس گزارش ساینس‌دیلی، بر اثر مصرف این ماده مخدر هنگامی که عامل اصلی آثار سرخوشی‌آور  یعنی تتراهیدروکانابینول (THC) به سلول‌های مغز می‌رسد، باعث ترشح «دوپامین» می‌شود.

«دوپامین» بخشی از سیستم پاداش مغز است که باعث می‌شود انسان احساس خوشحالی و سرخوشی داشته باشد.

ماری‌جوآنا، گراس، حشیش ، علف و گل که همه از گیاه کانابیس عمل می‌آیند، حاوی «کانابیدیول» (CBD) نیز هست که تصور می‌شود عامل ایجاد حس سرخوشی ناشی از مصرف ماری جوانا به واسطه این ماده شیمیایی اتفاق می‌افتد.

«تی‌اچ‌سی» (THC) هم که یکی از گونه‌‌های «کانابینویدها» است در واقع، ماده محرک عصبی اصلی موجود در «شاهدانه» (کانابیس) به شمار می‌رود و سیستم عصبی مرکزی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اثر این ماده عوارضی همانند سستی بدن، افزایش حساسیت حواس و اختلال در درک محیط به دنبال دارد و از تأثیرات فیزیولوژیک THC نیز می‌توان به افزایش سرعت ضربان قلب، خشکی دهان، افزایش اشتها، تعریق زیاد بدن و کاهش فشار خون اشاره نمود.