مرگِ خوب چه نوع مرگی است؟

محققان می‌گویند که این مطالعه تا حدی به ما نشان ‏می‌دهد تعریف مردم از «مرگ خوب» چیست.‏

به نظر می‌رسد چیزهایی که برای بیماران لاعلاج بیشتر از همه مهم است، کنترل روی نحوه ‏مرگ‌شان (مثلاً اینکه به جای بیمارستان در خانه باشند)، درد نداشتن و ارضای نیازهای روحی و ‏عاطفی‌شان می‌باشد.‏

بنابر بازبینی یک سری مطالعات بین‌المللی راجع به این موضوع، خانواده‌ها هم تقریباً همین ‏انتظارات را دارند.‏

این یافته‌ها در روز ۳۰ مارس در ژورنال امریکایی روان‌پزشکی سالخوردگان منتشر شد.‏

با این حال متخصصان می‌گویند که در مورد مراقبت از بیماران لاعلاج، پزشکان معمولاً تمرکز ‏خود را بر بحث راجع به درمان آنها می‌گذارند.‏

دکتر دیلیپ جست، محقق ارشد این مطالعه و سرپرست مؤسسه تحقیقات سالخوردگی اشتاین در ‏دانشگاه کالیفرنیا گفت: «البته این موضوع هم مهم است، اما باید فراتر از این‌ها برویم.

به نظر من ‏پیام این مطالعه برای ما این است که واقعاً باید با بیماران راجع به مرگ صحبت کنیم.»‏

او اشاره کرد که اغلب پزشکان، اعضای خانواده و بعضاً خود بیماران به این موضوع به چشم یک ‏‏«تابو» نگاه می‌کنند.‏

جست گفت: «حتی اگر بیماری بخواهد راجع به این موضوع صحبت کند، می‌ترسد که موضوع را ‏با خانواده در میان بگذارد، مبادا که ناراحت‌شان کند.»‏