الکس جیمز در دهه 30 یک ستاره بود. او یکی از برترین بازیکنان آرسنال در آن دوران محسوب می شد و زمانی که در سال 1929 به لندن آمد، آرسنال به هیچ عنوانی دست نیافته بود. پس از حضور او اما آرسنال چهار بار قهرمان لیگ شد و سه بار جام افتتاحیه را فتح کرد.

 

جیمز اسکاتلندی از پرستون نورث‌اند با قراردادی به ارزش هشت هزار و 750 پوند به تیم لندنی پیوست. مبلغی که در آن دوران قابل توجه بود. جیمز همچنین اولین فوتبالیستی بود که به چهره اش اهمیت زیادی می داد و نخستین بازیکنی بود که از ظاهر خاص خودش در تبلیغات بهره برد.

جیمز کوتاه قد، در دورانی که بازیکنان شورت های ورزشی بلند به پا می کردند، شورت ورزشی اش از دیگر بازیکنان بلندتر بود و تا زیر زانویش می آمد. او در این باره می گفت: می‌خواهم زانوهایم را گرم نگه دارم.

 

 
نخستین فوتبالیستی که از روزنامه‌نگار بود 

در واقع او به خاطر ظاهرش این کار را می کرد. زمانی که فوتبال بازی می کرد، در روزنامه یک ستون مطلب می نوشت اما در انگلیس به تبلیغات روی آورد و با یکی از معتبرترین فروشگاه های لباس در لندن قرارداد بست و بهترین دستمزد را از این طریق دریافت کرد.

جیمز با توپ عالی کار می کرد. برای مهاجمان ارسال‌های زیبایی انجام می‌داد و گاهی اوقات خودش به دفاع حریف نفوذ می‌کرد تا گلزنی کند. خیلی ها او را تحسین می کردند اما گاهی اوقات به خاطر رعایت نکردن قوانین، سرزنش می شد.

 

هربرت چاپمن (سرمربی آرسنال) اکثر مواقع او را تحمل می کرد. جیمز در روزهایی که قرار بود بازی برگزار شود، از دیگر بازیکنان دیرتر بیدار می شد و بیرون رفتن های شبانه اش به چشم می آمد. در نهایت به خاطر همراهی گروهی که به یک مهمانی می رفتند، بازوبند کاپیتانی را از دست داد.

 

یک بار دیگر به علت همراهی نکردن تیمش برای انجام بازی دوستانه ای در بلفاست جریمه شد. او به دنبال درآمدزایی بود و این موضوع باعث ناراحتی هم‌تیمی‌هایش می شد چون با این اتفاق، جیمز در همه تمرینات حضور پیدا نمی کرد. جیمز در این باره گفت: قوانین زندگی برای فوتبالیست های حرفه ای وضع نشدند. هر کسی باید از خودش مراقبت کند.

این هافبک اسکاتلندی اما پیش از پیوستن به آرسنال نیز مشهور بود. این شهرت زمانی به دست آمد که انگلیس با پنج گل مغلوب اسکاتلند شد. در بازی که در ومبلی برگزار شد، تفاوت فوتبال اسکاتلند (پاس کوتاه) و انگلیس (پاس بلند) به چشم آمد.

 

جیمز با روش فوتبال اسکاتلندی در ومبلی درخشید.  این در حالی بود که خیلی از مردم اسکاتلند معتقد بودند او نباید به تیم ملی دعوت شود چون کشورش را برای امضای قرارداد با پرستون نورث اند ترک کرد و مردم فکر می کردند او می خواهد برای تیم انگلیس بازی کند.

 

جیمز اما در این بازی حضور داشت و دو گل برای تیمش به ثمر رساند و در سه گل دیگر نیز تاثیرگذار بود. این بازی پنج بر یک به نفع مهمان به پایان رسید.

جیمز که همیشه نگران درآمدزایی بود، در نهایت از لحاظ مالی در شرایط بدی قرار گرفت. پس از خداحافظی از فوتبال، زندگی‌اش نابود شد و در هنگام مرگش (1953) حتی یک پنی هم نداشت.

 

 

 

منبع خبر : ايسنا
فوتبال روزنامه نگار