ابعاد فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان هر روز گسترده تر می شود و بررسی اسناد نشان می دهد که این فساد فراگیر در بیشتر شرکت ها و موسسات مالی زیر مجموعه صندوق وجود دارد.

 

هیئت امنای این صندوق این روزها در گیر تکذیب اخبار متعددی است که از فساد 8 هزار میلیاردی این صندوق به گوش می رسد؛ مرتضی حاجی به عنوان یکی از اعضای هیئت امنای صندوق ذخیره فرهنگیان تا ماه های گذشته اعلام می کرد که هیچ فسادی در این صندوق رخ نداده است.

 

با انتشار ابعاد جدید این فساد، حاجی یک قدم به عقب برداشته و اعلام کرد که این فساد متعلق به بانک سرمایه است و سایر شرکت های زیر مجموعه این صندوق از این اتهامات مبرا هستند؛ حاجی ابراز داشت: برخی از افراد بدهی بانکی به بانک سرمایه دارند که بازداشت آنها نیز به دلیل نپرداختن بدهی های خود بوده است.

 

حاجی در همان ابتدای انتشار اخبار فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان گفت که تا جایی که از شرایط صندوق اطلاع دارد اختلاسی رخ نداده و بدهی ها متعلق به بانک سرمایه است؛ وی همچنین گفت: ظاهر قضیه که بنده در جریان هستم مربوط به بدهی های بانکی است که بانک های دیگر هم کم و بیش این مشکل را حتی در شکل های بدتری داشته اند و این موضوع مختص به بانک سرمایه نیست؛ هرچند در این خصوص باید بانک مرکزی پاسخگو باشد؛ چرا که بانک مرکزی باید توضیح بدهد که چرا در مجموعه تحت نظر خود، چنین اتفاقی افتاده است.

 

در ادامه و با دستگیری غندالی، مدیر صندوق ذخیره فرهنگیان، سیاست یک بام و دو هوای حامیان دولت آغاز شد؛ از یک طرف در جریان تمامی امورات مربوط به این صندوق بوده و تا کنون سکوت کرده اند و از طرف دیگر به دنبال راه گریزی برای انداختن تقصیرات به گردن دولت قبل می گردند.

 

حامیان دولت سعی می کنند غندالی را به رقیبان سیاسی خود نسبت دهند اما از طرف دیگر نمی توانند تخلفات سه سال گذشته را انکار کنند.

 

نجفی به عنوان مشاور روحانی که زمزمه بازگشت او به آموزش و پرورش با استعفای فانی قوت گرفت هم به دفاع از عملکرد صندوق برخواست و اظهار داشت: از اختلاس ۸ هزار میلیارد تومانی که یاد می شود  عمده وام های بانک سرمایه است که با وثیقه متقن همراه نبوده است.

 

وزیر اسبق آموزش و پرورش گفت: این ۸ هزار میلیارد تومان وام است و پولی نیست که غندالی مدیرعامل اسبق صندوق ذخیره فرهنگیان آن را خورده باشد یا فسادی رخ داده باشد. بخش کمی از این اتفاقات مربوط به این دولت است.

 

نجفی تاکید کرد: بنده افرادی را که وام گرفتند، می شناسم و حتی رقم های آنان را نیز می دانم باید هیات مدیره صندوق این مسائل را به مردم بگوید و ابزاری به دست مخالفان ندهد.

 

نکته قابل توجه در سخنان نجفی و حاجی این است که اگر این افراد اطلاعی از این موضوع داشته اند و حتی ارقام دقیق این اختلاس را می دانند چرا قبل از افشاگری جلوی آن را نگرفته اند و حتی اگر نمی دانستند چگونه با اطمینان از عدم فساد در این صندوق صحبت می کردند.

 

نکته دیگر حضور سه تن از وزرای آموزش و پرورش در صندوق ذخیره فرهنگیان به عنوان هیأت امنای این این صندوق در حالی که سالانه مجمع حسابرسی برگزار می شود جای سوال است؛ در جایی که فانی و حاجی به عنوان افرادی فرهنگی در این صندوق حاضر هستند با گذشت سه یال از تخلفات گشترده در این صندوق قطعا نتوانسته اند از حقوق فرهنگیان دفاع کنند.