اگر شما همین الان؛ هنگام خواندن این نوشته دست در گوش خود کنید، متوجه ماده چسبنده ای میشوید؛ این ماده چسبنده نوعی حیله ی دفاعی بدن برای به دام انداختن گرد و غبار و میکروب ها میباشد و وقتی شما آن ماده را تمیز میکنید، تمام زحمات بدن هدر میرود. برای همین تمیز کردن گوش، کار صحیحی نیست؛ این نشان میدهد گوش برنامه بهداشت خود را دارد و شما با وارد کردن اشیای مختلف در گوش، این فرآیند طبیعی را بر هم می‌زنید یا ایجاد آسیب‌دیدگی می‌کنید.

آکادمی گوش و حلق و بینی آمریکا، استفاده از گوش پاک‌کن و عادت وارد‌کردن انگشت یا هر شیء دیگر را داخل گوش برای تمیز‌کردن آن منع می‌کند.

محققان، این روش را با خطر آسیب رسیدن به شنوایی یا از دست دادن آن مرتبط می‌دانند.

موم گوش که در اصطلاح پزشکی سرومن نامیده می‌شود، ماده‌ای سالم در گوش شماست و به عنوان تمیزکننده عمل می‌کند.

این ماده ویژگی محافظ، آنتی‌باکتریال و روان‌ساز دارد و از پرده گوش تا مجرای بیرونی آن حرکت و کانال گوش را تمیز می‌کند و بعد خشک می‌شود و می‌ریزد.

این یک فرآیند خودتنظیم است و در شرایط عادی نیازی به ایجاد تداخل در آن نیست، کمااین که اگر موم گوش وجود نداشته باشد، گوش خشک می‌شود و می‌خارد.

 

منبع خبر : عصر ایران
بدن گوش میکروب ماده چسبنده