چرا مدعیان منع گسترش، زرادخانه هسته‌ای اسراییل را نمی‌بینند؟
ایمیل‌های هک شده کالین پاول، وزیر خارجه پیشین ایالات متحده از سوی هکرهای روسی درباره تعداد کلاهک‌های رژیم صهیونیستی باردیگر توجه رسانهها را به سمت سیاست ابهام هسته‌ای اسراییل جلب کرد.
پایگاه اینترنتی بولتن که تریبونی برای دانشمندان هسته‌ای محسوب می‌شود در تحلیلی به درز اطلاعات محرمانه از ایمیل کالین پاول، ژنرال چهار ستاره و وزیر خارجه پیشین ایالات متحده اشاره کرد که در آن به جفری لیدز، کمک کننده حزب دموکرات در مارس ۲۰۱۵ درباره چشم‌انداز توافق هسته‌ای با ایران نوشته است: آن‌ها در تهران می‌دانند اسراییل ۲۰۰ سلاح هسته‌ای دارد که همگی به سمت تهران نشانه رفته‌اند و ما هم هزاران تسلیحات هسته‌ای داریم. پاول نوشت به همین دلیل ایرانیان حتی اگر در نهایت به یک سلاح هسته‌ای دست یابند نمی‌توانند از آن استفاده کنند.
در این ایمیل که ظاهرا از سوی هکرهای روسی فاش و توسط گروه هکری دی‌سی‌لیکز آمریکایی منتشر شد پاول تایید کرده است که ایمیل‌های هک شده منتسب به وی از جمله ایمیلی که در آن دونالد ترامپ نامزد ریاست جمهوری را "ننگ ملی خوانده" را خود نوشته است، بنابراین فرض این که این پیام درباره زرادخانه اسراییل معتبر باشد منطقی است.
اسراییل از مدت‌ها پیش سیاست «ابهام هسته‌ای» که این رژیم نه تایید و نه به طور مستقیم تکذیب می‌کند که زرادخانه هسته‌ای دارد را حفظ کرده است. گزارش "دفترچه هسته‌ای" از سوی هانس ام کریستنسن و رابرت اس نوریس از فدراسیون دانشمندان آمریکایی که در اواخر ۲۰۱۴ در بولتن منتشر شد، برآورد کرد که اسراییل تقریبا ۸۰ کلاهک هسته‌ای برای پرتاب توسط چند ده موشک را دارد و این که ادعاهای ۲۰۰ تا ۴۰۰ کلاهک هسته‌ای مبالغه‌آمیز است.
در بخش دیگری از این تحلیل آمده است: کریستنسن و نوریس نوشتند، ترکیب زرادخانه هسته‌ای اسراییل هر چه که باشد ما نه نشانه‌های این که اسراییل دارای پرتاب کننده‌های هسته‌ای کافی برای ۲۰۰ تا ۴۰۰ سلاح هسته‌ای باشد را دیدیم و نه درک می‌کنیم که چرا رژیمی که استراتژی برای نبرد هسته‌ای ندارد به چنین تعداد زیادی کلاهک‌ها یا کلاهکی برای بازداشتن دشمنان بالقوه‌اش نیاز خواهد داشت.
جودا آری گروس در یادداشتی در تایمز آو اسراییل تصریح می‌کند که «به عنوان رییس پیشین ستاد مشترک رقم ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای پاول نسبت به برآوردهای تقریبی گزارش‌های رسانه‌های خبری، اتاق‌های فکر نویسندگان و تحلیل‌های منتشر شده در این گزارش (دفترچه هسته‌ای) از اهمیت بسیاری برخوردار است». چنین چیزی ممکن است به پاول اعتباز زیادی ببخشد.
نویسنده این گزارش در ادامه می‌افزاید: همان‌گونه که کریستنسن در ایمیلی به من یادآوری کرد، رقم پاول بیش از دو برابر تعداد کلاهک‌هایی است که آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده تخمین زده بود اسراییل در سال ۱۹۹۹داشته است و پیش‌بینی کرد که اسراییلی‌ها تا سال ۲۰۲۰ ممکن است به این تعداد دست یابند. اگرچه نمی‌توانیم مطمئن باشیم، اما به نظر می‌رسد رقم پاول به جای این که منعکس کننده یک برآورد رسمی اطلاعات محرمانه باشد از مباحث عمومی نشات گرفته شده است. برآوردهای گذشته ۲۰۰ کلاهک بر اساس ارزیابی سال ۱۹۸۷ بوده است که اسراییل در آن زمان می‌توانست مواد شکافت‌پذیر کافی برای ساخت ۱۰۰ تا ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای را تولید کند. کریستنسن می‌گوید، آن عدد به سرعت به تخمینی که مرتب مورد استفاده بود تبدیل شد. اما این عدد صرفا بر مبنای انتقال مواد شکافت‌پذیر به کلاهک‌ها بود و دیگر متغیرهای مهم مانند تعداد وسایل پرتابی هسته‌ای اسراییل و استراتژی هسته‌ای اسراییل را در بر نمی‌گیرد.
این ایمیل‌ها تنها دو روز پس از آن منتشر شد که وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد ایالات متحده در طول ۱۰ سال آینده مبلغ رکورد شکن ۳۸ میلیارد دلار را برای ارتش اسراییل تامین می‌کند که تقریبا برابر است با ۴۵۰۰ دلار برای هر فرد در اسراییل. طبق اعلام USAID ایالات متحده مبلغ ۳.۱ میلیارد دلار در قالب کمک نظامی خارجی در سال ۲۰۱۴ به اسراییل داد. فقط افغانستان کمک نظامی بیش‌تری را نسبت به اسراییل دریافت کرده است.
به گزارش ایسنا، هم‌چنین در ادامه واکنش‌ها به ایمیل هک شده کالین پاول درباره ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای اسراییل، پایگاه خبری آی ۲۴ نیوز نوشت، مقامات رسمی آمریکایی و اسراییلی از اظهار نظر درباره این ایمیل پاول خودداری کردند.
این رسانه خبری نوشت: اسراییل از سال ۱۹۵۰ سیاست ابهام هسته‌ای را پیش گرفته است و این که آیا زرادخانه تسلیحات هسته‌ای دارد را نه تایید و نه تکذیب می‌کند.
به نوشته تایمز آو اسراییل، ایتای باردوف، سخنگوی سفارت اسراییل در واشنگتن روز جمعه از اظهارنظر درباره ایمیل پاول و سیاست هسته‌ای اسراییل خودداری کرد. جان کربی، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده نیز با بیان این که او درباره مسائل اطلاعاتی بحث نخواهد کرد از اظهارات در این زمینه در نشست مطبوعاتی روز جمعه خود سرباز زد. کربی گفت: ما از معاهده منع گسترش هسته‌ای حمایت می‌کنیم.
در همین حال سخنگوی پاول روز جمعه به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که این رقم بر آوردهای عمومی درباره زرادخانه هسته‌ای اسراییل مربوط می‌شود نه اطلاعات طبقه‌بندی شده.
این سخنگو در بیانیه‌ای اعلام کرد: ژنرال پاول از سوی منابع آمریکایی درباره موجودیت و یا اندازه توانایی هسته‌ای اسراییل گزارش یا هر گونه اطلاعاتی را کسب نکرده است. او مانند بسیاری از افراد معتقد است که ممکن است توانایی‌هایی وجود داشته باشد و رقم ۲۰۰ از منابع باز گمانه‌زنی شده است.
این بیانیه می‌افزاید: این ایمیل ۱۰ سال پس از این که او از دولت کنار رفت نوشته شده و در این مدت هیچ گونه اطلاعات محرمانه یا گزارشی را دریافت نکرده است.
اما کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز که مطابق معمول تنها به رای گذاشتن قطعنامه‌ها در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برابر برنامه و تسلیحات هسته‌ای اسراییل اکتفا می‌کنند، واکنش خاصی به این برنامه‌ها نشان نمی‌دهند و حتی روزنامه هاآرتص در ماه گذشته فاش کرد که برخلاف رویه سال‌های گذشته از سال ۱۹۸۷ این کشورها قصدی برای فشار بر اسراییل از طریق به رای گذاشتن قطعنامه‌ای در کنفرانس سالانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین ندارند.
این روزنامه اسراییلی ماه گذشته نوشت: مصر و دیگر کشورهای اتحادیه عرب بر خلاف سال‌های گذشته از سال ۱۹۸۷، هیچ طرحی برای رای‌گیری درباره قطعنامه نظارت بر تاسیسات هسته‌ای اسراییل در کنفرانس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سال جاری ندارند. این موضوع در تلگرافی که به سفارت‌خانه‌های اسراییلی ارسال شده بیان شده است.
گزارش شده که کمیسیون انرژی اتمی اسراییل اعلام کرده که ممکن است این کشورها به جای اتهامات معمول که اسراییل سلاح های کشتار جمعی تولید می‌کندف برای بحث بر سر امنیت تاسیسات هسته‌ای این رژیم درخواستی را مطرح خواهند کرد.
طبق نوشته هاآرتص، دیپلمات‌های اسراییلی و غربی برآورد کرده‌اند که گرم شدن روابط بین مصر و اسراییل در اتخاذ تصمیم به رای نگذاشتن قطعنامه علیه اسراییل موثر بوده است.
به نوشته هاآرتص سه دیپلمات اسراییلی که از محتوای این تلگراف محرمانه که توسط تمار راحامیمف، رییس دپارتمان کنترل تسلیحات وزارت خارجه اسراییل ارسال شد، با خبر بودند اعلام کردند، در این تلگراف آمده است که کشورهای عضو اتحادیه عرب تصمیم گرفته‌اند که در رابطه با برنامه هسته‌ای اسراییل قعطنامه‌ای را به رای نگذارند.
در ۲۴ ژوئن علی محمدی، سفیر مراکش در آژانس بین‌المللی انرژی و رییس کنونی اتحادیه عرب در نامه‌ای به یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواسته تا توانایی‌های هسته‌ای اسراییل در مجمع عمومی در دستور کار قرار گیرد اما هیچ درخواستی برای رای‌گیری قطعنامه‌ای در این مساله مطرح نشد. دیپلمات‌های اسراییلی و غربی که با این موضوع آشنا هستند گفتند سفیر مراکش و فرستادگان کشورهای عرب به مقامات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و نمایندگان آمریکا اطمینان داده‌اند که برخلاف سال‌های گذشته هیچ برنامه‌ای برای پیشبرد قطعنامه‌ای در این موضوع ندارند.
مراو زفری اودیز، سفیر اسراییل در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در نامه‌ای به آمانو در ۲۶ ژوییه از این تصمیم اتحادیه عرب استقبال کرد.
به نوشته هاآرتص دیپلمات‌های اسراییلی و غربی معتقدند که دو دلیل برای پیش نبردن قطعنامه علیه تسلیحات هسته‌ای اسراییل وجود دارد. نخست این واقعیت است که کشورهای عربی برای به دست آوردن اکثریت برای این قطعنامه در سال‌های اخیر ناکام بوده‌اند. یک دیپلمات اسراییلی در این باره گفت: آن‌ها فهمیده‌اند که شکست خواهند خورد و نمی‌خواهند که دوباره تحقیر شوند.
آن‌ها گفتند دلیل دوم گرم شدن قابل توجه روابط بین اسراییل و مصر است، کشوری که پیش‌گام این موضوع بوده است. یک دیپلمات غربی در این باره گفت: ظاهرا سامه شکری، وزیر خارجه مصر می‌داند که پیشبرد این اقدام علیه تسلیحات هسته‌ای اسراییل غیرمنطقی است و در جهت منافع مصر نیست و مسائل دیگری را که سعی دارد با اسراییل پیش ببرد را تضعیف می‌کند.
رژیم اسراییل سال‌هاست که سیاست ابهام هسته‌ای را پیش گرفته و تنها صاحب سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه است که هرگز به معاهده منع گسترش هسته‌ای نپیوسته است. این رژیم که هرگز اجازه بازدید بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تاسیسات هسته‌ای‌اش را نداده در اقدامی مضحک به محکوم کردن آزمایش هسته‌ای اخیر کره شمالی پرداخت و وزارت خارجه اسراییل در بیانیه‌ای اعلام کرد، این فعالیت‌ها مغایر اصول بین‌المللی و نقض فاحش قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل است.
این وزارت‌خانه می‌افزاید: آزمایش‌های هسته‌ای مانند این، جامعه بین‌المللی را ملزم می‌کند تا به فعالیت‌ها علیه گسترش هسته‌ای توسط کره شمالی و بازیگران منطقه‌یی در خاورمیانه ادامه دهند.
در حالی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی به بازیگران منطقه‌یی و به طور غیرمستقیم به برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران اشاره می‌کند که دکتر محمدجواد ظریف در مقاله‌ای در روزنامه گاردین در تاریخ 31 ژوییه 2015 با تیتر "ایران توافق هسته‌ای را امضا کرد، اکنون نوبت اسراییل است" اعلام کرد: تلاش ایران برای ممنوع کردن سلاح‌های کشتارجمعی در مناطق پیرامونی‌اش، یک تلاش مستمر بوده است. این واقعیت که با وجود به‌کارگیری گسترده و مستمر این نوع از سلاح‌ها از سوی صدام حسین، هیچ گاه اقدامات متقابلی در برابر آن از سوی کشور من انجام نشد، شاهدی بر عمق باور ایران به این آرمان شریف است. با وجودی که ایران در این تلاش خستگی‌ناپذیر از حمایت برخی دوستان عرب خود نیز برخوردار بوده است، رژیم اسراییل - به‌عنوان تنها دارنده برنامه تسلیحات هسته‌ای در خاورمیانه - تنها مانع است. اکنون و در سایه توافق تاریخی هسته‌ای، ما باید به سرعت به این چالش فوری و مستقیم بپردازیم.
وزیر امور خارجه کشورمان در آن مقاله متذکر شد: یکی از شگفتی‌های طنزگونه بی‌شمار تاریخی این است که کشورهای فاقد سلاح‌های هسته‌ای مثل ایران در جهت تثبیت رژیم منع اشاعه، اقدامات عملی بسیار بیش‌تری از اقدامات اعلامی کشورهای دارای سلاح‌های هسته‌ای، انجام داده‌اند. ایران و دیگر کشورهای غیرهسته‌ای اقداماتی واقعی، صادقانه و عملیاتی زیادی در جهت تثبیت رژیم منع اشاعه انجام داده‌اند. هم‌زمان، کشورهایی که برخوردار از این سلاح‌های ویرانگر هستند، تلاش کرده‌اند از وظایف خود برای خلع سلاح خود مطابق مفاد معاهده منع اشاعه (ان.پی.تی) و قوانین عرفی بین‌المللی شانه خالی کنند و حتی به سختی حاضر بوده‌اند در این رابطه حرفی بزنند. این تازه به قبل از آن است که کشورهایی که عضو ان.پی.تی نیستند بپردازیم و یا رژیمی که دارای سلاح‌های هسته‌ای اعلام نشده است و بیش‌ترین ضدیت را با ان.پی.تی دارد و مسخره‌تر آن که هم‌زمان علم مخالفت با توافق را نیز بر دوش دارد.
در این میان بازخوانی مقاله‌ای با عنوان واقعیات زرادخانه هسته‌ای پنهان اسراییل که در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۴ گاردین آن رابه چاپ رساند می‌تواند جالب توجه باشد.
در این مقاله روزنامه گاردین می‌نویسد: در عمق زیرین شن‌های صحرا یک کشور آماده جنگ در خاورمیانه با استفاده از فن‌آوری و موادی که توسط قدرت های دولتی فراهم شده یا توسط یک شبکه پنهانی از ماموران دزدیده شده، یک بمب هسته‌ای پنهانی ساخته است. این جمله از جنس داستان‌های مهیج و گونه‌ای داستان سرایی است که اغلب برای به تصویر کشیدن بدترین نگرانی‌ها درباره برنامه هسته‌ای ایران استفاده می‌شود. اگر چه در واقعیت نه سرویس‌های جاسوسی ایالات متحده و نه بریتانیا باور ندارند که تهران تصمیم به ساخت بمب گرفته است و پروژه‌های اتمی ایران تحت نظارت همیشگی بین‌المللی قرار دارد.
البته داستان عجیب و غریب بمب مخفی در صحرا داستان واقعی است. این داستان فقط درباره مکان دیگری به کار گرفته می‌شود. در ترفندی فوق‌العاده برجسته، اسراییل موفق شد تا یک زرادخانه هسته‌ای زیرزمینی کامل را بسازد و حتی نزدیک به نیم قرن پیش یک بمب را آزمایش کرد؛ با کم‌ترین اعتراض بین‌المللی یا حتی بدون اطلاع عمومی چندانی از آن چه در حال انجام دادنش است.
با وجود این واقعیت که برنامه هسته‌ای اسراییل پس از این که مردخانی وانونو، تکنسین ناراضی، آن را در سال ۱۹۸۶ افشا کرد، یک راز آشکار بوده است اما موضع مقامات اسراییلی هنوز تایید یا تکذیب موجودیت آن است.
زمانی که آوراهام بورگ، رییس پیشین کنست (پارلمان اسراییل) با اعلام این که اسراییل هم تسلیحات هسته‌ای و هم تسلیحات شیمیایی در اختیار دارد این تابو را شکست و سیاست افشا نکردن رسمی را "منسوخ و کودکانه" توصیف کرد، از سوی یک گروه راست‌گرا رسما خواهان تحقیقات پلیس برای خیانت شد.
در این میان دولت‌های غربی از طریق پرهیز از پرداختن به این مساله با سیاست «ابهام» همراه شده‌اند. در سال ۲۰۰۹ زمانی که هلن توماس، گزارشگر کهنه کار واشنگتن از باراک اوباما در ماه اول ریاست جمهوری‌اش پرسید که آیا کشوری در خاورمیانه را با تسلیحات هسته‌ای سراغ دارید یا خیر، او فقط با گفتن این که نمی‌خواهد "گمانه پردازی" کند از مخمصه فرار کرد.
دولت‌های بریتانیا معمولا این رویکرد را دنبال کرده‌اند. بارونس وارسی در پاسخ به سوالی درباره تسلیحات هسته‌ای اسراییل در پارلمان بریتانیا سرسری گفت، اسراییل برنامه تسلیحات هسته‌ای‌اش را اعلام نکرده است. ما مباحث منظمی را با دولت اسراییل درباره مسائل مرتبط با هسته‌ای داریم. دولت اسراییل هیچ تردیدی درباره موضع ما ندارد. ما اسراییل را تشویق می‌کنیم تا به معاهده منع گسترش هسته‌ای بپیوندد.
اما از میان ترک‌های این دیوار سنگی، نسبت به این که اسراییل چطور از قطعات قاچاق شده و فن‌آوری سرقت شده، تسلیحات هسته‌ای را ساخت جزییات بیش‌تری پدیدار می‌شود.
فهرست کشورهایی که به طور پنهانی این مواد و تخصص ساخت کلاهک‌های هسته‌ای را به اسرایل فروختند، یا چشمان خود را به روی دزدی‌های آن بستند، شامل سرسخت‌ترین هواداران امروز منع گسترش می‌شود: ایالات متحده، فرانسه، آلمان، بریتانیا و حتی نروژ.
ارسال نظر