صداهای جادویی به «دوباره گوش کن» می‎آیند

فصل اول این برنامه موسیقی‌محور 37قسمت دارد که هم‌اکنون مراحل پایانی تولید را سپری می‌کند. تاکنون بیش از 20 قسمت از آن پخش شده و آخرین برنامه آن نیز یک هفته قبل از آغاز ماه محرم به اتمام می‌رسد. احسان ارغوانی و محمدرضا ماندگاران تهیه‌کنندگی نیمه اول این فصل را به عهده داشتند و از نیمه دوم به بعد حمید مراوندی تهیه‌کنندگی کار را به دست گرفت.

معرفی جوانان تازه‌وارد

حمید مراوندی، تهیه‌کننده دوباره گوش کن درباره تغییر تهیه‌کننده‌های این برنامه به جام‌جم گفت: مساله خاصی در کار نبود. آقای ماندگاران به دلیل تعدد کارهایی که به عهده داشت، نتوانست ادامه برنامه را تولید کند و قرار بر این شد بنده این برنامه را به سرانجام برسانم. وی درباره طرح و ایده اولیه برنامه توضیح داد: شکل‌گیری اصلی این برنامه به دغدغه خانه موسیقی سازمان بسیج برمی‌گردد. بانی این حرکت آنها بودند و تصمیم بر این شد برخلاف موجی که در برنامه‌های موسیقی‌محور تلویزیون مرسوم بود ـ یعنی توجه کمتر به معنی موسیقی و برجسته کردن خوانندگان ـ عمل کنیم. بنابراین ساختاری را طراحی کردیم و بر اساس آن به سه بُعد پرداختیم. یک بعد این بود که محتواهای مغفول مانده در حوزه موسیقی را مطرح کنیم، سپس به آثاری با موضوعات کمتر پرداخته شده مثل مقاومت، مادر، دفاع مقدس، موسیقی عاشورایی و... بپردازیم تا به عنوان برنامه که «دوباره گوش کن» است، برسیم و سرانجام نیز جوانانی را که بتازگی وارد حوزه موسیقی شدند، معرفی کنیم.

این تهیه‌کننده ادامه داد: شب‌های یکشنبه آثار موسیقی را پخش می‌کنیم و سه‌شنبه‌ها با یک مهمان چهره گفت‌وگو داریم. البته در این گفت‌وگو‌ها کلیشه‌های حوزه موسیقی را دنبال نکردیم بلکه به محتواهای مغفول‌مانده پرداختیم. به عنوان مثال هفته‌ای که برنامه درباره آثار توحیدی بود، مهمان ما در مورد این‌که چرا در آثار موسیقی چندان به خدا و بحث توحید پرداخته نشده، صحبت کرد و این موضوع را دغدغه خود دانست. جمعه‌شب‌ها نیز درخصوص دغدغه‌ها و مشکلات حوزه موسیقی با تازه‌واردان این عرصه گفت‌وگو می‌کنیم.

12 هزار پیامک در هر برنامه

مراوندی ضمن بیان این‌که در دوباره گوش کن به همه سبک‌های موسیقی توجه می‌شود، گفت: برنامه اتاق فکری دارد که شامل دوستان رسانه‌ای و اهل فن در حوزه موسیقی است. در این اتاق فکر تعدادی آثار برای پخش و پرداختن به آنها در هر هفته پیشنهاد و در پایان برای انتخابشان تصمیم‌گیری می‌شود.وی درباره بخش نظرسنجی برنامه نیز خاطرنشان کرد: در هر برنامه تقریبا 12 هزار پیامک دریافت می‌کنیم و رکورد 110 هزار پیامک را نیز داشته‌ایم. بخش نظرسنجی جایزه ندارد اما به‌دلیل این‌که برای هر پیامک هزینه‌ای دریافت نمی‌کنیم و همچنین به دلیل فعالیت گروه روابط‌عمومی در شبکه‌های اجتماعی این بخش مورد استقبال قرار گرفته است.

زبانی برای علاقه‌مندان به موسیقی

علی مرادی، مجری دوباره گوش کن نیز درباره چگونگی همکاری در این برنامه گفت: سال 93 که برنامه «ویتامین3» تمام شد ترجیح دادم پله بعدی از این برنامه بالاتر باشد؛ همان‌طور که سطح «ویتامین3» از «امروز هنوز تموم نشده» کمی بالاتر بود. حدود یک‌سال و سه ماه پیشنهاداتی را که می‌شد، قبول نکردم؛ شرایط زندگی و مالی را به جان خریدم تا حداقل کاری را پیدا کنم که یک پله از کار قبلی متفاوت‌تر باشد. وقتی اجرای دوباره گوش کن پیشنهاد شد احساس کردم این طرح متفاوت‌تر است، پس قبول کردم در این برنامه حضور داشته باشم به شرطی که کارشناس موسیقی نباشم بلکه زبان علاقه‌مندان به این حوزه باشم و سوالات آنها را بپرسم.

وی افزود: طرح اولیه برنامه خیلی خوب بود و برایم جذابیت داشت. در این ده سالی که کار می‌کنم، اولین بارم بود خواستم از صفر تا صد در برنامه هیچ دخالتی نداشته باشم.

این مجری ادامه داد: ابتدا قرار بود دوباره گوش کن از شبکه 2 سیما پخش شود اما وقتی متوجه شدم به شبکه نسیم منتقل شده رضایتمندی‌ام بیشتر شد چراکه تعداد مخاطب شبکه نسیم بیشتر از سایر شبکه‌هاست.

برنامه‌ای با سبک خاص

مرادی در این خصوص که یک برنامه موسیقی‌محور اجرای شاد و پر انرژی‌ای را می‌طلبد، توضیح داد: از ابتدا قرار نبود برنامه شاد و پرانرژی‌ای داشته باشیم؛ هر برنامه‌ای در هر زمانی از پخش تیپ خاص خود را دارد. به عنوان نمونه یک برنامه صبحگاهی با یک برنامه عصرگاهی از نظر انرژی، نوع گفت‌وگو، لباس مجری، دکور و حتی تیتراژ متفاوت است. برنامه ما نیز سبک خاص خودش را دارد.

وی درباره کسب اطلاعات در زمینه موسیقی برای داشتن آمادگی اجرا در برنامه نیز اظهار کرد: برنامه یک گروه تحریریه دارد که اطلاعات خوبی از آنها می‌گرفتم. علاوه بر این، از نوع کار و زندگی مهمان‌ها نیز اطلاعات کسب می‌کردم.

مرادی که سابقه فعالیت در حیطه بازیگری را نیز دارد، عنوان کرد: اول بازیگری را خیلی دوست داشتم ولی از یک‌جا به بعد حس کردم در اجرا موفق‌تر هستم. در زندگی شخصی‌ام دنبال نقطه بزنگاه هستم و زندگی ساکن را دوست ندارم. در اجرا، زندگی جریان دارد. این‌که در یک برنامه زنده تلویزیونی بخواهم درباره یک مشکل اجتماعی یا فرهنگی صحبت کنم، برایم خیلی دلنشین‌تر از بازیگری است.