سبقت در ولنگاری فرهنگی و رسالت نیروهای انقلاب
شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان قرارگاه فرهنگی کشور منفعل و درگیر حواشی است و حتی اجرای مصوبات قبلی را هم دنبال نمی‌کند. مسئولان فضای مجازی هم تنها به افزایش سرعت اینترنت و ارزان‌سازی آن فکر می‌کنند و مسئولان اجرایی کشور از هم‌اکنون به دنبال انتخابات آینده و تخریب رقبای احتمالی انتخابات هستند و باقی می‌ماند زمینه برای هنجارشکنان عرصه فرهنگ و آن حداقلی هم که نیروی انتظامی می‌توانست در کنترل فضای ناهنجاری‌ها مؤثر باشد، با مصوبه هیئت دولت محترم محدود می‌شود.
عباس حاجی‌نجاری طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:
روزی که وزیر ارشاد به اشتباه در دادن مجوز پخش 50کیلو آلبالو اذعان کرد و آن دیگر مسئول در وزارتخانه از افزایش نظارت بر امور فرهنگی با تقویت بخش‌های نظارتی در معاونت‌های مختلف سخن به میان آورد، این امید ایجاد شد که پس از تذکر رهبر معظم انقلاب در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعلام نگرانی ایشان از ولنگاری فرهنگی حاکم در بخش‌های مختلف فرهنگی با اهتمام رئیس محترم جمهور و وزیر محترم ارشاد و دیگر مسئولان فرهنگی کشور این امور سامان گرفته و از دغدغه‌های دلسوزان نظام کاسته شود.
مقام معظم رهبری در دیدار نمایندگان مجلس در تاریخ 95/3/8 اقتصاد و فرهنگ را دو اولویت کاری مجلس دهم دانستند و فرمودند: «اقتصاد مسئله فوری و اولویت کنونی ماست [اما] فرهنگ یک مسئله مستمری است و بسیار مهم است. حتی در قضیه اقتصاد هم مهم است. برادران عزیز و خواهران عزیز، در مسئله فرهنگ بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم. در دستگاه‌های فرهنگی اعم از دستگاه‌های دولتی و غیردولتی یک نوع ولنگاری و بی‌اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد، چه در تولید کالای فرهنگی مفید که کوتاهی می‌کنیم و چه در جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضر که کوتاهی می‌کنیم.»
پس از این هشدار رهبری بود که سخنگوی وزارت ارشاد در نشست رسانه‌ای خود از تقویت شورای نظارتی وزارت ارشاد سخن به میان آورد و گفت: ولنگاری فرهنگی و تذکر ایشان تنها محدود به ارشاد نیست و دیگر نهادهای فرهنگی، دولتی و غیردولتی نیز باید خود را مخاطب سخن ایشان بدانند، نهادها باید تلاش کنند که با سهل‌انگاری فرهنگ کشور آسیب نبیند.
نوش‌آبادی در این گفت‌وگو تصریح کرد که شورای نظارتی و ممیزی تقویت شده است و اگر در اجرا هم از روی سهل‌انگاری خطایی صورت بگیرد با آن برخورد می‌شود و اجازه نمی‌دهیم کالای مسموم معنویت، اعتقاد و خانواده را تحت تأثیر قرار دهد.
نوش‌آبادی در این گفت‌وگو در عین حال از مصوبه هیئت دولت سخن به میان می‌آورد که براساس آن نیروی انتظامی تنها از جهت بررسی انتظامی و ترافیکی، اجرای برنامه‌های فرهنگی و هنری می‌تواند اظهارنظر کند و باید امنیت محل و مراسم را بدون دخالت در مجوز و محتوای اجرای برنامه‌های فرهنگی و هنری تأمین کند. فارغ از صلاحیت قانونی این مصوبه با توجه به ساختار نیروی انتظامی، اگر آنچه را که در برگزاری جشن حافظ در هفته گذشته در تالار وحدت گذشت و متأسفانه تحت‌الشعاع برخورد نامناسب نشریه یالثارات با آن قرار گرفت، اولین آزمون وزارت ارشاد در برگزاری اینگونه مراسم بدانیم، آنگاه می‌‌توان به عمق نگرانی‌های دلسوزان نظام نسبت به آنچه که «ولنگاری فرهنگی» نامیده شده است، پی برد.
جنبشی که به بهانه تجلیل از بازیگران برگزار می‌شود و در آنها از تنها چیزی که نشان نیست هنر واقعی است. نکته‌ای که سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس آن را در تناقض با آموزه‌های اسلامی و گسترش ناهنجاری و ولنگاری فرهنگی قلمداد کرده است و از برخورد جدی کمیسیون فرهنگی مجلس با وزیر ارشاد سخن به میان می‌آورد.
ممکن است مسئولان وزارت ارشاد به این نکته اشاره کنند که این مراسم ارتباطی به وزارتخانه نداشته و به یک مجموعه هنری مرتبط است، مگر وظیفه وزارت ارشاد در این عرصهها چیست، موضوع نظارتی که به آن اشاره شد قرار است کجا نمود پیدا کند. آیا سلب اختیار از نیروی انتظامی به عنوان تنها نیرویی که در این عرصهها با دغدغه بیشتر نسبت به ارزش‌های دینی عمل می‌کرده، تنها مشکل دولت محترم در این عرصه بود.
با نزدیک شدن به زمان انتخابات آینده و ملاحظات سبد رأی ممکن است سبب شود فضای سیاسی و فرهنگی کشور شاهد مراسم بیشتری از این دست باشد که نتیجه آن افزایش نمره منفی دولتمردان در اجرای مهم‌ترین وظیفه‌شان باشد که در ابتدای اصل سوم قانون اساسی بر آن تصریح شده است و آن «ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی براساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی» است.
تلاش برای گسترش ناهنجاری‌های فرهنگی اگرچه متناسب با راهبرد دشمنان ریشه‌ای به در ازای عمر انقلاب دارد، ولی تردیدی نمی‌توان داشت که متناسب با تحولات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری فضای مجازی و شکست و ناکامی دشمنان در عرصه‌های دیگر بر این عرصه تمرکز شده است و این در حالی است که متناسب با آن هیچ اقدام و تحولی جدی از نهادهای مسئول در این عرصه دیده نمی‌شود.
شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان قرارگاه فرهنگی کشور منفعل و درگیر حواشی است و حتی اجرای مصوبات قبلی را هم دنبال نمی‌کند. مسئولان فضای مجازی هم تنها به افزایش سرعت اینترنت و ارزان‌سازی آن فکر می‌کنند و مسئولان اجرایی کشور از هم‌اکنون به دنبال انتخابات آینده و تخریب رقبای احتمالی انتخابات هستند و باقی می‌ماند زمینه برای هنجارشکنان عرصه فرهنگ و آن حداقلی هم که نیروی انتظامی می‌توانست در کنترل فضای ناهنجاری‌ها مؤثر باشد، با مصوبه هیئت دولت محترم محدود می‌شود.
دشمنان در تلاش برای اثرگذاری در این عرصه همه ظرفیت خود را به کار گرفته و از بیان آن نیز برای تحقق تغییر در فضای داخلی ابایی ندارند و در این سو در عین انفعال مسئولان فرهنگی، نخبگان عرصه فرهنگ، حوزه‌های علمیه و... نیز عرصه را خالی کرده‌اند.
همان‌گونه که در اردیبهشت 59، مصادره دانشگاه‌ها توسط گروه‌های مسلح فاز اول انقلاب فرهنگی را کلید زد،اکنون به نظر می‌آید زمان انقلاب فرهنگی واقعی فرارسیده و مقابله با آن ناهنجاری‌ها رسالت تاریخی نیروهای مؤمن به انقلاب را بیش از پیش سنگین‌تر کرده است.
پیش‌نیاز این امر گفتمان‌سازی و ایجاد حساسیت به ویژه در حوزه نخبگان و همسو کردن حوزه و دانشگاه است. این امر می‌تواند زمینه‌ساز یک مطالبه‌گری ملی برای پاسخگو کردن دستگاه‌های رسمی نظام، در امر قانونگذاری (مجلس) و اجرایی (دولت و نهادهای فرهنگی) در مواجهه با ولنگاری فرهنگی گردد. این جریان فراگیر ملی در عین حال می‌تواند دستگاه‌های غیردولتی مرتبط با این امر را نیز تحت تأثیر قرار دهد و زمینه‌ای برای ایجاد تحرک و پویایی در میان نیروهای مؤمن به انقلاب و به ویژه جوانان گردد.
ارسال نظر