پارکینسون درمان دارد؟

سید محمد موسوی میرزایی با اشاره به اینکه بیماری پارکینسون یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی است، اظهار کرد: در بزرگسالان مسن‌تر این بیماری بیشتر دیده می‌شود و مشخصه آن سفتی عضلانی پیشرونده تدریجی، لرزش و از دست رفتن مهارت‌های حرکتی است.

وی ادامه داد: این اختلال هنگامی رخ می‌دهد که نواحی خاصی از مغز توانایی خود در تولید "دوپامین" را از دست می‌دهند.

این متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه پارکینسون از جمله بیماری‌های مغز و اعصاب است، تصریح کرد: پارکینسون در سنین بعد از ۴۵ سالگی رخ می‌دهد، البته این بیماری گاه در افراد جوان‌تر نیز دیده می‌شود.

موسوی با بیان اینکه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و تنها می‌توان با درمان، شدت علائم را کاهش داد، عنوان کرد: معمولا هر بیماری با علائم خاصی ظاهر شده و شدت پارکینسون نیز به دلیل پیش‌روندگی‌ که دارد در مراحل مختلف فرق می‌کند.

وی افزود: بیماری پارکینسون قابل درمان نیست، اما داروهایی که پزشکان برای مبتلایان تجویز می‌کنند تا حد قابل‌توجهی علائم این بیماری را تخفیف داده و کیفیت زندگی افراد را بهبود می‌بخشد.

 این متخصص مغز و اعصاب در خراسان‌جنوبی با بیان اینکه لرزش اندام‌ها از شایع‌ترین علائم پارکینسون به شمار می‌رود که اغلب در ناحیه دست‌ها و انگشتان ایجاد می‌شود، ادامه داد: به مرور زمان،  بیماری پارکینسون از توانایی حرکت فرد می‌کاهد، حرکات اندام‌های فرد کند ‌شده و حتی در انجام ساده‌ترین کارهای روزمره خود نیز دچار مشکل می‌شود.

موسوی یادآور شد: مبتلایان ممکن است به دلیل ابتلا به این بیماری، اندامی خمیده پیدا کرده و در حفظ تعادل دچار مشکل شوند.

وی با اشاره به برخی از علایم شایع بیماری پارکینسون، خاطرنشان کرد: لرزش، قامت خمیده، افسردگی، عصبی بودن و توانایی ذهنی تا مراحل پیشرفته بدون تغییر می‌ماند و در مراحل پیشرفته به آهستگی کاهش می‌یابد