تلگرامی بازیگر شوید!

 هر انسانی در ذات خود میل به شهرت و دیده شدن دارد که چون آدمی موجودی اجتماعی است این توجه طلبی اگر از حد خارج نشود طبیعی است. اما تلاش بیش از اندازه برای ستاره شدن کوششی برای جبران حقارت‌ها، احساس ضعف ها و خود کم بینی ها است. می توان گفت که ریشه‌ی این نیاز از کمبود عزت نفس می‌آید و فرد برای رفع این آسیب پذیری و کسب اعتماد به نفس به کار های گوناگونی دست می زند که یکی از آن ها کسب شهرت است و از آن جایی که یکی از بهترین شیوه های معروف شدن بازیگری است، شاهد اشتیاق افراد زیادی برای قرار گرفتن مقابل دوربین هستیم. 

 

در این میان افرادی هستند که از مشتاق بودن این افراد ساده سوء استفاده می کنند و دست به انتشار فراخوان های بازیگری قلابی می زنند. در ابتدا شاهد فراخوانی کذب برای سریال کمال تبریزی بودیم، سپس فراخوانی منسوب به داوود میرباقری در تلگرام منتشر شد که به فاصله کمی پس از انتشار این فراخوان، میرباقری تکذیبیه ی خویش را ارائه داد و بعد نوبت به پوران درخشنده رسید و در شهرستانی با نام او تست بازیگری برپا شد که فریاد درخشنده را هم برانگیختند و وی اعلام کرد که هرگونه فراخوانی منسوب به او دروغین است یا به عنوان آخرین نمونه می توان به فراخوان قلابی فیلم سینمایی کلاه قرمزی اشاره کرد و به تازگی در تلگرام، گروه ها و کانال های انتخاب بازیگر هم مانند ویروس در حال انتشارهستند که انتهای همه ی آن ها چیزی جز بن بست نیست و همه ی این اتفاق ها ما را بر آن داشت که به بررسی این فراخوان ها بپردازیم.

 

این که رسم تست بازیگری تلگرامی از کجا شروع شد،خیلی مشخص نیست اما از پیشتازان این روش می توان  فیلم «پنجاه کیلو آلبالو»را نام برد، که آدرس ایمیلی را در اختیار علاقه مندان قرار داد و از آنان خواست که رزومه ی خود را ارسال کنند و در آخر هم شاهد آن بودیم که حتی برای نقش های چند دقیقه ای هم از بازیگران حرفه ای و چهره استفاده شده بود.

 

پس از آن برای فیلم های دیگری هم فراخوان منتشر شد، اما نقطه ی عطف این ماجرا را می توان اصغر فرهادی دانست که برای هفتمین اثر سینمایی خود، «برسد به دست آهو» که چندی بعد به «فروشنده» تغییر نام داد، علاقه مندان به بازیگری را فراخواند. نتیجه ی آن هم ارسال شانزده هزار ویدیو از طریق تلگرام، بود که تماشای این حجم فیلم، شاید غیرممکن باشد. البته مشخص نیست که این ویدیو ها از طرف عوامل این کار دیده شدند یا نه، اما در هرصورت نتیجه این فراخوان هم بازی ترانه علیدوستی و شهاب حسینی در نقش های اصلی بود.

 

به عنوان نمونه ای دیگر می توان به پروژه «فراری» به کارگردانی علیرضا داوود نژاد اشاره کرد که وی نیز از دخترانی که بین شانزده تا هجده سال سن داشتند دعوت کرد که فیلمی از خود را برای دستیار وی ارسال کنند، اولویت هم با کسانی بود که گویش شمالی داشته باشند و پس از چند روز انتظار برای معرفی چهره جدید، در نهایت نام ترلان پروانه به عنوان بازیگر فیلم اعلام شد.

 

اما جذاب ترین این فراخوان‌ها، تستی است که امیر شهاب رضویان از علاقه مندان به بازیگری میگیرد. او از کسانی که سودای بازیگری در سر دارند خواسته که یکی از سکانس های آخرین فیلمش «یک دزدی عاشقانه» را با دابسمش اجرا کنند و برای وی بفرستند تا از میان آنان هنرپیشه فیلم جدید خود را انتخاب کند!

 

از دیگر کارگردانانی که برای انتخاب بازیگر فیلم خود دست به فراخوان تلگرامی زدند، میتوان به جلیل سامان، همایون اسعدیان، مهدی گلستانه و روح الله حجازی اشاره کرد.

 

شاید بتوان گفت عده‌ای از فراخوان دهنده تنها به دنبال انتخاب بازیگر برای فیلم خود باشند اما هدف عده ای دیگر می تواند ، پر حاشیه ساختن فیلمشان باشد که به تبع سر و صداهایی که فیلم هنگام تولید ایجاد می کند در زمان اکران به فروش بیشتری برسد.

 

به هر حال دنیای مجازی بر هر صنعتی تاثیراتی داشته است و یکی از تاثیرات آن در صنعت سینما می تواند همین تعدد فراخوان ها باشد، که در میان آن ها برخی درست و برخی غلط از آب در می‌آید و نحوه استفاده افراد از این تکنولوژی است که خوبی یا بدی آن را مشخص می‌‍کند.