زمانیکه صحبت از انتشار گاز دی اکسید کربن و آلاینده‌های هوا می‌شود، نام چین پیش از دیگر کشورهای جهان به ذهن خطور می‌کند. چین در انتشار گازهای کربنی و آلایندگی هوا پیشتاز است و بالغ بر 15 سال وقت را صرف مطالعه و پژوهش درباره یافتن راه حلی مناسب برای مهار و استفاده اقتصادی از آن کرده است. کارشناسان چینی در این راه از اشتباهات دیگر کشورها نیز درس‌های زیادی فراگرفته‌اند.

"دَن دودِک،" یکی از اساتید پیشرو در زمینه مطالعات گازهای گلخانه‌ای، از دهه 80 میلادی کار بر روی پروژه تجاری سازی انتشار گازهای کربنی را آغاز کرده است. وی  در این راه از تجربه آمریکا در استفاده از باران‌های اسیدی و اروپا در بهره‌برداری تجاری از گازهای گلخانه‌ای کمک گرفت.

"هنری جاکوبی،" پروفسور اقتصاد کاربردی در دانشگاه "ام آی تی" ماساچوست در این باره گفت: اقتصادی کردن گازهای گلخانه‌ای علاوه بر زیر ساخت‌های مناسب، به در اختیار داشتن آمار و ارقام و اطلاعات با جزئیات بالا نیز نیاز دارد. چین کشور پیچیده‌ای است. لازم است شما بدانید چه راهبردی در هر استان بهترین بازده را خواهد داشت. مردم اغلب در برابر حفظ ابزارهای تجاری سنتی مقاومت می‌کنند. باید با شناخت ظرفیت مالی و صنعتی هر استان اقدام به راه‌اندازی صنایع جدید مانند تجاری سازی گازهای کربنی کرد. مسئولان شهری پکن، پایتخت چین، اعلام کرده اند که برنامه ای را برای رفع معضل آلودگی هوا تا سال 2030 میلادی در دست تدوین دارند.

کربن، دی اکسید سولفور و نیتروژن سولفور از اصلی ترین آلوده کننده های شهر پکن است و در زمستان به دلیل سوخت زغالی، آلودگی در شهر بیشتر می شود و در حاشیه شهر بوی زغال سنگ سوخته کاملا به مشام می رسد.

آمار نشان می دهد که آلودگی های بالای هوا در پنج سال گذشته باعث مرگ های زودرس شده و یک میلیون و 200 هزار نفر جانشان را در این مدت از دست داده اند و این رقم 40 درصد از کل مرگ و میرهای جهان به همین دلیل است.

همین آمار از وزارت حفاظت از محیط زیست چین حاکی است که هر سال بیش از 23 میلیارد دلار خسارت محیط زیستی نیز به این کشور وارد می شود.

برخی گزارش ها نیز حاکی است که اگر این روند ادامه یابد سالانه بیش از 300 تا 400 هزار نفر دچار مرگ های زودرس به دلیل استنشاق هوای آلوده در چین خواهند شد.