بیمه‌ای که به درد اموات می‌خورد یا زندگان؟!

 70 ساله که بود هنوز می‌توانست سوار بر الاغ خود سری هم به باغ‌هایی که در حاشیه رودخانه داشت بزند، آن زمان سرحال تر از الان بود و حتی گاهی برای اندک گوسفندان خود علفی هم درو می‌کرد و بار الاغ به خانه می آورد.

آن زمان ها بود که به او و دیگر هم ولایتی‌هایش گفتند می‌خواهیم بیمه تان کنیم تا وقتی نتوانستید دیگر کار کنید، حقوق بگیرید و چرخ زندگیتان بچرخد.

قرار شد پیر مرد 70 ساله ماهیانه حق بیمه روستایی و عشایری خود را واریز کند تا روزگاری که نتوانست از باغداری و دامداری کسب درآمد کند، حقوق بیکاری شکمش را خالی نگذارد.

اکنون 10 سال از آن زمان می‌گذرد، پیر مرد دیگر سرحال نیست. حالا 80 ساله شده و توان 10 سال پیش خود را از دست داده است. همین چند ماه پیش هم مهره‌های کمرش را به تیغ جراحان سپرد تا درد کهنه کمر و زانوهایش کمتر شود. دکتر‌ها به او گفته‌اند که یکی از مهره‌های کمرش هم شکسته، شکستگی که در سالهای دور اتفاق افتاده و به علت مراجعه نکردن پیر مرد به متخصص، مهره‌ها بد جوش خورده‌اند.

تیغ جراحان اما تنها به مهره‌هایی رسید که فشار روی نخاع را افزایش داده بودند و به تراشیدن استخوان‌های اضافه بسنده کردند و به علت کهولت سن و حساس شدن مهره‌های کمرش، سوار شدن بر چهارپا را برای او اکیداً ممنوع کردند.

پیرمرد حالا در 80 سالگی عصایی به دست می‌گیرد و راه می‌رود، عصایی که بدون آن راه رفتن برای مشکل است. او دیگر نمی‌تواند بدون عصا راه برود، قامت راست کند و از راه باغبانی رزق و روزی بدست بیاورد.به عبارتی بیکار شده و دیگر توان کار کردن ندارد. پیرمرد اکنون از کارافتاده محسوب می‌شود و چشم به حقوق بیمه روستایی و عشایری خود دارد اما خبری از این حقوق نیست.

مسئولان بیمه اعلام کرده‌اند که او باید تمام مدت زمان چند ساله را حق بیمه پرداخت کند. پیرمرد می‌گوید که بیمه‌ای‌ها به او گفته‌اند که باید دو سال دیگر هم حق بیمه پرداخت کند تا بعد از آن حقوق بازنشستگی دریافت کند.

پیرمرد که دیگر به مانند 10 سال پیش سرحال نیست رغبتی به پرداخت حق بیمه ندارد. او می‌گوید که نمیدانم چند روز دیگر زنده‌ام که بخواهم برای چند سال حق بیمه بدهم و وقت دریافت حقوق مرده باشم.

داستان این پیرمرد، داستان زندگی تمام روستائیان و عشایر ماست. داستان آنهایی است که سن و سالی ازشان گذشته و نوه و نتیجه دارند. آنهایی که زمانی که مویشان سپید شد، بیمه شدند و عمر خیلی از آنها به دریافت حقوق بازنشستگی کفاف نداد.

این بیمه روستایی و عشایری به نظر می‌رسد تنها برای دریافت حق بیمه از پیرمرد و پیرزن‌های روستایی راه‌اندازی شد و قرار نیست به آنها حقوق بازنستگی بدهد. مسئولان امر با علم به اینکه میانگین طول عمر در ایران زیر 80 سال است، طرحی را اجرایی کردند که تنها برایشان سود و منفعت داشته باشد.

تصویب اعتبار بازنشستگی پیش از موعد روستائیان در بودجه 95

تیرماه سال 93 مجلس شورای اسلامی در راستای حمایت از روستائیان و عشایر کشور طرحی را به تصویب رساند که بر اساس آن دولت مکلف شد تمامی روستائیان و عشایری را که در سن بازنشستگی بوده و تحت پوشش صندوق بیمه اجتماعی روستائیان و عشایر هستند در صورت تقاضا و داشتن سابقه پرداخت حق بیمه به مدت 9 سال، بازنشسته کرده و متناسب با آن حقوق بازنشستگی پرداخت کند. 

پس از رفع ایرادات وارد شده به این طرح از سوی شورای نگهبان و گذشت دو سال، اکنون این طرح در شرف اجراست. مدیرعامل صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر در زمینه طرح بازنشستگی پیش از موعد صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر توضیحاتی ارائه کرد و از تصویب این طرح در هفته گذشته و در قالب بودجه 95 خبر داد.

محمدرضا رستمی در این ارتباط گفت: این طرح به علت ایرادات مطرح شده نظیر دیده نشدن بار مالی، باقی مانده بود تا آنکه تصمیم گرفته شد در بودجه 95 اجرایی شود. به این ترتیب بازنشستگی پیش از موعد در لایحه بودجه سال 95 پیشنهاد و هفته گذشته به تصویب رسید.

وی افزود: اکنون منتظر اعلام نظر شورای نگهبان هستیم. البته هنوز بار مالی برخی بخش ها دیده نشده که نامه نگاری هایی با شورای نگهبان انجام داده ایم تا این بخش ها را نیز مورد توجه قرار داده و با تامین بودجه آن موافقت کند.

مدیرعامل صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر با بیان اینکه بازنشستگی افراد را در این صندوق، 15 سال پرداخت حق بیمه قرار داده ایم، گفت: با اجرای این طرح، کسانی که 10 سال حق بیمه پرداخت کرده و65 سال سن داشته باشند، می توانند به صورت پیش از موعد بازنشسته شوند.