این مرجع تقلید شامگاه سه‌شنبه در دیدار با رئیس شورای هماهنگی بانک‌های دولتی کشور، با اشاره به فلسفه اقتصادی در اسلام گفت: اگر به رویکرد اقتصادی اسلام نظر بیندازیم می‎توانیم درک بهتری نسبت به بانک مورد نظر اسلام داشته باشیم.

وی افزود: اسلام بیان می‎کند که جامعه مثل انسان دارای اعضای گوناگون ولی با رویکردی یکسان است؛ در همین جهت باید افراد با ذوق، سلیقه و پر قدرت و باامکانات بتوانند در جامعه مشارکت داشته باشند و در عرصه ساخت یک جامعه اسلامی مشارکت کنند.

این مرجع تقلید اظهارکرد: اسلام بیان می‎کند پول باید همانند خون در گردش باشد و این گردش موجب رونق گرفتن جریان خون در جامعه می‎شود و اگر این جریان ایجاد نشود جامعه نیز دچار مشکل می‎شود.

وی گفت: اسلام جامعه‎ای را می‎طلبد که در آن ثروتمندان تجارت، سرمایه گذاری، تولید و صنعت و کشاورزی را با به کار گرفتن نیروهای قوی و توانا به عهده بگیرند و با این ثروت، مردم نیز مشغول باشند.

این مرجع تقلید با اشاره به این که از نظر اسلام، پول نباید باعث رشد پول و سرمایه شود، بیان کرد: اگر این چنین شود دیگر نه اقتصاد پیشرفت می‌کند و نه دیگر رشدی حاصل خواهد شد زیرا کاری تولید نمی‎شود و کارگاهی نیز ساخته نمی‌شود.

وی اظهار کرد: بانکداری ربوی از غرب وارد بانک‌های ایران شده است؛ زیرا در اسلام قرض دادن و وام دادن مطرح بود؛ ولی ربا گرفتن از حرام‌ترین اعمال به شمار می‌رود. اسلام بیان می‎کند که پول باید در خدمت تجارت، زراعت، اشتغال، صنعت و ارتقای کشور باشد نه اینکه عده‎ای با پول خود تجارت کنند و با رکود پول مردم زیادی را بیچاره کنند.

این مرجع تقلید با بیان این که جریمه دیرکرد با هر عنوان و نامی حرام است، تصریح کرد: بارها این مطلب را بیان کرده‎ایم که جریمه دیرکرد در پرداخت اقساط صد درصد حرام است و مهم هم نیست که چه اسمی روی آن گذاشته می‎شود.

آیت‎الله نوری همدانی اظهار کرد: امام راحل فرمودند بانک‌ها در یک حالت می‌توانند جریمه دیرکرد بگیرند که ابتدای اعطای تسهیلات از وام گیرنده بخواهد که زمان بازپرداخت وام را بیان کند و قید کند که اگر این وام در تاریخ معین تصفیه نشد، بانک می‌تواند به طور مثال فقط به اندازه 10 هزار تومان و تنها فقط یک بار از او جریمه بگیرد.

وی اخذ جریمه دیرکرد بانکی را باعث بیچاره شدن درصد زیادی از مردم دانست و گفت: هر کس به هر دلیلی این عمل را انجام دهد فعل حرامی انجام داده است و دهنده و گیرنده و نویسنده آن در هر صورت کار حرامی انجام داده‎اند.