مناجات عاشقانه امیرالمؤمنین(ع) با خداوند

 امیرالمومنین(ع) 9 جمله فی‌البداهه و بدون تأمل فرموده است که چشمان بلاغت را از جای کنده و گوهرهای حکمت را یتیم کرده، و قدرت همه مردم را گرفته از اینکه بتوانند جمله ای همانند آن بیاورند، سه جمله از آنها در مناجات و راز و نیاز با پروردگار است و سه جمله در حکمت و دانش است و سه جمله در ادب و طریقه زندگی با دیگران است.

 

اما آنچه در مناجات است که فرمودند:

خداوندا در عزت من همین بس که بندۀ تو هستم.

در فخر و سرافرازیم همین بس که تو پروردگار منی.

تو چنانی که من دوست دارم، پس مرا نیز چنان کن که تو دوست می‌داری.

 

اما آنچه دربارۀ حکمت و فرزانگی است که فرمودند:

ارزش هر کس به چیزی و تخصص و حرفه ای است که آن را به کار می‌برد و نیکو بسازد.

کسی که قدر و اندازۀ خود را بداند هلاک نشود.

آدمی در زیر زبان خود پنهان است.

 

اما آنچه دربارۀ ادب فرموده:

احسان کن به هر کس که می‌خواهی تا فرمانروایش شوی.

درخواست حاجت کن به هر کس که می‌خواهی تا اسیر او شوی.

و بی‌نیاز باش از هر کس که می‌خواهی تا همانند او باشی.