آیت الله هاشمی رفسنجانی با اشاره به میزبانی دانشگاه پلی تکنیک میلان از دفتر و واحد دانشگاه آزاد اسلامی در آن شهر، گفت: این امر هم، نشان از سوابق فرهنگی دو کشور دارد، چون دانشگاهها بارزترین مصداق برای فعالیتهای فرهنگی در عصر حاضر هستند.

وی همکاری ایران و ایتالیا در زمینه فولاد را یکی از نمونه های همکاری با کشورهای اروپایی در زمان سازندگی دانست و گفت: یک واحد بزرگ فولاد را با همکاری شما در اصفهان ساخته بودیم که براساس اعلام مسؤولین، سال گذشته هزاران تن صادرات به ایتالیا داشته است.

هاشمی رفسنجانی با یادآوری قراردادهای ایران و ایتالیا در زمان رژیم پهلوی در خصوص تجهیزات نیروی هوایی، گفت: در مقطعی که به خاطر جنگ با عراق به آن تجهیزات نیاز داشتیم، ایتالیا به خاطر فشارهای آمریکا از تحویل آنها خودداری کرد که البته با پایان یافتن جنگ، مسأله حل شد و خود ایران با استفاده از دانش فرزندان خویش، تمام نیازهای خود را برآورده کرد.

آیت الله هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سوال نخست وزیر ایتالیا که «دورنمای شرایط منطقه را چگونه میبینید؟»، گفت: با توجه به اتفاقات این روزهای عراق، سوریه، یمن و حتی لبنان و لیبی، شرایط منطقه بسیار مبهم و پیچیده است، چون گروههای تروریستی، علاوه بر دسترسی به انواع سلاحهای متعارف و غیرمتعارف، در دیگر جوامع نیز گسترش یافته اند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با بیان تفاوتها و شباهتهای اقتصادی، سیاسی، قومی و مذهبی عراق، سوریه و یمن، گفت: اگر چه القاعده و داعش در این سه کشور حضور دارند، اما اگر شعله های جنگ تروریستها خاموش شود، باید برای رفع بی ثباتیها برنامه ریزی و تلاش کرد و ایران آماده همکاری با جامعه جهانی است.

 

وی به عنوان همکاری ایران با جامعه بشری به حضور 3 میلیون مهاجر از کشورهای افغانستان و عراق در ایران حتی در سالهای جنگ اشاره کرد و گفت: این در حالی است که این روزها به خاطر حضور چند ده هزار مهاجر از کشورهای جنگزده، تمام کشورهای اروپایی از آن به عنوان بحران مهاجرت یاد میکنند.

آیت الله هاشمی رفسنجانی، با ابراز نگرانی از اتفاقاتی که در عراق، یمن و سوریه برای مردم بی دفاع میافتد، گفت: وظیفه جامعه جهانی است که علاوه بر برنامه ریزی برای ریشه کنی اندیشه های تروریسم و مبارزه با تروریستها، برای برگشت آرامش به زندگی جنگ زده ها تلاش کنند و ایران بارها گفته که در این راه کوتاهی نخواهد کرد.

متئو رنتزی نیز در این دیدار با تقدیر از نقش مؤثر و سازنده آیت الله هاشمی رفسنجانی برای تقویت و توسعه روابط تهران ـ رم در دوره جدید گفت: احترام زیادی برای شخص و شخصیت شما قایل بوده و حامل سلامها و درودهای مردم و چند نخست وزیر ایتالیا هستم که میدانند شما برای جامعه جهانی و همچنین برای گسترش روابط ایران و ایتالیا چه تلاشهایی کرده اید و می کنید.

وی افزود: ایران و ایتالیا سوابق طولانی در روابط خوب و تاریخی دارند و در تمام این سالها، فرهنگ، نقطه مشترک ما بود.

نخست وزیر ایتالیا تأکید کرد: در شرایط فعلی مشترکات فرهنگی از ضرورتهای هر دو کشور و نیازهای جوامع بشری است.

وی همکاریهای علمی و آموزشی و حضور دانشجویان ایران در ایتالیا و تأسیس واحدی از دانشگاه آزاد اسلامی در شهر میلان را ادامه همان تبادلات فرهنگی دانست و گفت: باید بحث دانشگاهها را به دیدارهای رسمی مسؤولان در مجامع بین المللی تعمیم بدهیم.

نخست وزیر کشور ایتالیا با ارائه گزارشی از برنامه های سفر خویش به ایران و دیدار با مسؤولان جمهوری اسلامی، به ویژه دکتر روحانی، گفت: پس از رفع مشکل اقتصادی ایتالیا و همچنین بعد از رفع مشکل تحریم ایران در مسایل هسته ای، فرصت بسیار مناسبی برای تقویت و گسترش روابط پیش آمده که باید از آن استفاده کرد.

متئو رنتزی، با بیان این جمله که «نباید حتی یک دقیقه وقت را از دست بدهیم»، گفت: در این سفر به همراه من، مسؤولان بخشهای مختلف، مخصوصاً مسؤولان بانکها هستند، چون میدانیم اقتصاد ایران در پسابرجام، ظرفیت بالایی برای همکاری و سرمایه گذاریهای جهانی دارد.

وی مذاکرات بین المللی را هم برای منطقه و هم برای جوامع بشری، خوب، مؤثر و سازنده خواند و گفت: این مذاکرات نه تنها فضای سیاسی را متحول مینماید، بلکه اقتصاد را نیز به سوی تحولات مثبت راهنمایی مینماید. نخست وزیر ایتالیا در پاسخ به سوال آیت الله هاشمی رفسنجانی که «چرا اروپا در برخورد با مهاجران کشورهای گوناگون متناقض است؟ و چرا کشورهای عضو اتحادیه اروپا نظرات کاملاً متفاوت دارند؟ در حالی که کشور شما پذیرای امواج بزرگ پناهجویان است، ولی در مرزهای شرقی اروپا مشکل جدی است»، گفت: نه تنها در این موضوع، بلکه در همه مسایل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی نیز بین 28 کشور عضو اتحادیه اختلاف وجود دارد.

متئو رنتزی، با تشریح نگاه امنیتی کشورهای اروپایی، به مشترکات اروپایی، یعنی از پول واحد گرفته تا برداشتن مرزهای بین لمللی پرداخت و گفت: واقعیت این است که آرمانهایی که کشورهای اروپا را به عنوان اتحادیه گرد هم آورده بود، پا به پای دیگر تحولات رشد نکرده ند.