امیرحسین زمانی‌نیا معاون بین‌الملل وزیر نفت به تازگی در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌های دولتی گفته است:«فرانسه، هلند، ایتالیا و اتریش خواهان طرح‌های بخصوصی هستند و قطعا در قالب قراردادهای IPC، همکاری با آنها نهایی می‌شود، همان طور که با چینی‌ها و روس‌ها در این خصوص مذاکره می کنیم.»

بر این اساس، زمانی‌نیا پیش از این به صراحت گفته بود:« هیچ یک از میادین نفت و گاز را برای توسعه به هیچ شرکت خارجی خاصی وعده نکرده و قول نداده‌ایم »

از سوی دیگر بیژن زنگنه وزیر نفت نیز در آخرین نشست خبری خود با بیان اینکه هیچ یک از 3 پیش‌نویس تهیه شده در کمیته بازنگری در قراردادهای نفتی به ریاست سید مهدی حسینی برای IPC از جمله پیش‌نویس نهایی این کمیته مورد تایید وزارت نفت و شرکت ملی نفت نیست و کسی نمی تواند به ایرادات موجود در این پیش‌نویس‌ها برای نقد IPC استناد کند، بر برگزاری مناقصه توسعه میادین پس از رفع ایرادات الگوی جدید قراردادهای نفتی و رفع نگرانی منتقدان تاکید کرده بود.

این در حالی است که نه تنها در مفاد الگوی جدید قراردادهای نفتی و به خصوص بخش‌های مورد انتقاد تغییر یا اصلاحی اتفاق نیفتاده است، بلکه هیچ یک از منتقدان حقیقی و حقوقی از جمله سازمان بازرسی کل کشور، نمایندگان مجلس، کارشناسان مستقل و امثال آنها نیز کوچکترین نشانه‌ای دال بر میل واقعی وزارت نفت به اصلاح اشکالات اساسی الگوی جدید قراردادهای نفتی را گزارش نمی‌کنند.

بر این اساس اگر رسانه دولتی یاد شده اظهارات معاون بین‌الملل وزیر نفت را به درستی منعکس کرده باشد، به نظر می‌رسد نه تنها ایرادات الگوی جدید قراردادهای نفتی اصلاح نشده است، بلکه قول بعضی میادین نفت و گاز ایران به بعضی شرکت‌های خارجی داده شده است. شرکت‌هایی که بعضی از آنها مانند توتال کارنامه‌ای به شدت غیرقابل دفاع در پروژه‌های قبلی خود در ایران دارند و باعث ضررهای هنگفتی به منافع ایران در بعضی میادین مشترک شده‌اند.

این گزارش حاکی است حتی تکلیف مصوبه بسیار کلی دولت درباره الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران در هیئت تطبیق قوانین مجلس شورای اسلامی مشخص نشده است و این کمیته هنوز این مصوبه را که بنا به اظهار کارشناسان حقوقی با قوانین کشور مغایرت‌های جدی دارد، تایید نکرده است.

بر اساس این گزارش، بنا به اعلام منابع رسمی و غیر رسمی، کشورهای خارجی و شرکت‌های مرتبط با آنها تا کنون برای توسعه میادین زیر اعلام تمایل کرده‌اند.

کشورهای خارجی کدام میادین ایران را می‌خواهند؟
 کشور شرکت     نام میدان     توضیحات
فرانسه  توتال  فاز 2 میدان نفتی آزادگان جنوبی  فاز یک این میدان توسط شرکت‌های داخلی و چینی توسعه یافته است
  نروژ  استات اویل  افزایش بازیافت میادین دریایی  علیرغم مذاکرات استات اویل با شرکت نفت فلات قاره هنوز روی میدان خاصی توافق نشده است
 هند    میدان گازی مشترک فرزاد B  هندی‌ها طی سال‌های طولانی بارها برای توسعه این میدان اعلام تمایل و مذاکره کرده‌اند اما مذاکرات در عمل به جایی نرسیده است.
اتریش  OMV  میدان نفتی چشمه‌خوش در ایلام  
دانمارک  مرسک  لایه نفتی میدان مشترک پارس جنوبی مرسک توسعه لایه نفتی در بخش قطری را نیز بر عهده دارد.

فاز اول توسعه نفتی پارس جنوبی به دلیل عملکرد ضعیف یک پیمانکار مشهور خارجی و همچنین شرکت ملی نفت بیش از یک دهه طول کشیده است.

روسیه لوک اویل میدان نفتی اناران در ایلام  میدان اناران با کشور عراق مشترک است.
ایتالیا  انی  فاز 3 میدان نفتی دارخوین  انی در قالب قرارداد بیع متقابل فاز اول و دوم توسعه میدان دارخوین را به انجام رسانده است.

این نکته نیز قابل توجه است که بسیاری از این میادین از جمله فرزاد B، چشمه خوش، اناران و دارخوین در لیست اولین مناقصه برای توسعه 16 میادین نفت و گاز بر اساس IPC که بنا به اعلام مسئولان وزارت نفت در اواخر اردیبهشت ماه برگزار می‌شود دیده نمی‌شوند.