بررسی تبعات تعطیلات رسمی در ایران

 تعطیلات نوروزی برای برخی ها از 4 تا 5 روز قبل از فرا رسیدن عید کلید می خورد،گروه هایی همچون دانش آموزان از نمونه و مصادیق چنین رویه ای  به شمار می روند.

جالب اینجاست که برخی از خانواده های آنها نیز به شدت با آنها همراهی می کنند،تق و لق بودن مدارس و کلاس های درس،امری که طبق یک قانون نانوشته در ذهنیت بسیاری از دانش آموزان رسوخ و رسوب پیدا کرده است.

البته این صرفا به دانش آموزان منحصر نمی شود،در برخی موارد اولیا مدارس نیز با زبان بی زبانی و چراغ سبزهای چشمک زن،آدرس تعطیلی را به دانش آموزان می دهند،امری که کم و بیش بسیاری از محصلان امروزی و حتی دانش آموزان سالیان گذشته که امروز فارغ التحصیل شده اند نیز آن را تجربه کرده اند.

واقعیتی که قاسم جعفری،عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی به آن اشاره داشته است.

وی می گوید:برخی مدیران خطاب به دانش آموزان می گویند "  ما که هستیم،شما خودتان می دانید و به واقع در پرده و لفافه این پیغام را می دهند که مدرسه تعطیل است "

یک وجه دیگر ماجرا به خانواده ها ختم می شود،خانواده هایی که اولیا مدارس را تحت فشار قرار می دهند تا رضایت آنها برای تعطیلی تلویحی مدارس را جلب کنند.

یکی می خواهد خرید کند،دیگری دست تنهاست و فرزند او یارای و کمک حال او در خانه تکانی،دیگری بلیط تهیه کرده و باید برود و زنجیره ای از توجیهات و اما و اگر های اینچنینی که در یک هدف واحد خلاصه می شود و آن تعطیلی مدارس.

امر ناخوشایندی که در حساس ترین نهاد کشور و جامعه به غلط جا افتاده و وگویی برخی مدارس، همواره گوی سبقت را در تعطیلی،از دیگر مجموعه های فعال در کشور  ربوده اند.

**تعطیلاتی که ریشه در فرهنگ دارد

تمایل و علاقه مندی به تعطیلات به هر نحوی،اعم از نوروزی،رسمی،مناسبتی و...ریشه در فرهنگ ایرانیان دارد،امری که با تورقی بر تقویم به روشنی و به وضوح به تکثر و تعدد آن پی می بریم.

با بررسی تقویم سال 1394،به 23 روز تعطیل رسمی،104 پنجشنبه و جمعه بر می خوریم که این میزان منهای تعطیلات تابستانی است که قریب به 30 درصد از روزهای سال را به خود اختصاص داده که با اضافه شدن تعطیلات تابستان در برگیری آن به نحو فزاینده ای افزایش خواهد یافت.

در کنار آن در نظر بگیرید تعطیلاتی که به دلیل برودت هوا،یخ زدگی معابر،برف،بوران و...در نظر گرفته می شود و مجموعه این روزها به چنان عدد قابل توجهی بدل می شود که بسیار تامل برانگیز است و لزوم بازبینی در آن احساس می شود.

**بازنده بزرگ تعطیلات،نظام تعلیم و تربیت است

برخی از کارشناسان معتقدند برای رفع و اصلاح این رویه ناخوشایند باید در کنار تشدید اقدامات بازدارنده نظارتی،به بُعد فرهنگی و برنامه ریزی های مدون و اصولی نیز توجه کرد.

حمید صولت یار،کارشناس امور فرهنگی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران در تشریح تبعات و عوارض های احتمالی چنین تعطیلاتی عنوان کرد:یکی از مهمترین پیامدهای چنین رفتارهای خارج از قاعده ای، معطوف به این موضوع می شودکه به فرزندان خود می گوییم در صورت مشاهده بستر و فضای مناسب می توانند مطابق میل و دلخواه خود بر خلاف ضابطه اقدام کنند که جاری شدن چنین رویه ای برای نظام آموزی کشور بسیار زیان بار و خسران آفرین خواهد بود.

محدودیت زمانی یکی دیگر از معضلات چنین رفتارهای غیر سازنده ای به شمار می رود و به تبع باعث تحت الشعاع قرار گرفتن سطح کمی و کیفی آموزش و برنامه ریزی های مدیریتی مرتبط با این حوزه می شود،به عبارت دیگر تعطیلات مکرر اینچنینی عرصه را برای تدریس و تعلیم و تربیت در بازه زمانی تعریف شده تنگ می سازد و مدرسان و مدیران به ناار مجبورند در این امر خطیر تعجیل را چاشنی برنامه آموزشی خویش سازند که به نظر می رسد نخستین قربانی چنین تسریعی ، کیفیت خواهد بود.

صولت یار امیدوار است این رسوم غلط که به نوعی به مثابه سم وآفتی برای نظام آموزشی کشور است با عزمی جدی و همتی عالی رفع و دفع شود که یکی از الزامات تحقق این امر منوط به همسویی و همنوایی میان اولیاء مدارس و دانش آموزان و البته تشدید اقدامات نظارتی خواهد بود.