آمریکا به قاتلان پول می دهد تا جنایت نکنند
در برخی شهرهای آمریکا به جنایتکاران پول پرداخت می کنند تا مرتکب جنایت نشوند.
به گزارش پارس به نقل از واحد مرکزی خبر؛ فرید زکریا مجری شبکه سی ان. ان در برنامه جی پی اس از اجرای طرح مقابله با آدمکشی در آمریکا از طریق پرداخت حقوق ماهانه به قاتلان بلقوه در شهر واشنگتن دی سی خبر داد.
بر اساس این طرح سالانه 200 نفر از جنایتکاران بالقوه می توانند این حقوق را دریافت کنند
زکریا می گوید این ایده عجیبی است که در برخی شهرهای آمریکا به جنایتکاران پول پرداخت می کنند تا مرتکب جنایت نشوند. ممکن است این ایده احمقانه به نظر برسد اما در شهر واشنگتن اجرای این طرح شروع شده است. بعد از اینکه آمار ارتکاب به قتل در پایتخت آمریکا در سال گذشته افزایشی 54 درصدی را به خود دید ، شورای این شهر چندی پیش طرحی را برای جلوگیری از ارتکاب به آدمکشی از طریق پرداخت پول به اشخاصی که احتمالا مستعد ارتکاب جنایت هستند در دستور کار قرار داد. بر اساس این طرح سالانه 200 نفر از جنایتکاران بالقوه می توانند این حقوق را دریافت کنند.
شهر دیگری که طرح مشابهی را در سال 2007 به اجرا گذاشت و دهها هزار دلار در این زمینه هزینه کرد شهر ریچموند در کالیفرنیا است که در سال 2007 به عنوان نهمین شهر خطرناک آمریکا به شمار می آمد و در برخی موارد برای مقابله با جرائم از نیرو های گارد ملی استفاده می شد.
در قالب این طرح مقامات شهر ریچموند ایجاد اداره ای موسوم به امنیت همسایگی را در کنار اجرای قوانین در زمینه مقابله با جرائم مربوط به حمل اسلحه در دستور کار خود قرار دادند. مسئولان این طرح از موفقیت آمیز بودن آن سخن می گویند . به گفته آنها در سال 2009 ، حدود 70 درصد از موارد ارتکاب به آدمکشی با اسلحه تنها بوسیله 28 نفر انجام شده است و اگر بتوان به این افراد دسترسی پیدا کرد می شود آمار این قتل ها را کاهش داد.
قاتلان در برابر 6 ماه عضویت و حضور در یک فرایند آموزشی و درمانی تا 9 ماه بعد از آن ماهانه 1000 دلارحقوق دریافت می کنند
به همین خاطر تیم اجرایی این طرح هفته ها را صرف پیدا کردن این مردان کرد تا در نهایت آنها را در سالن اجتماعات شهر جمع کردند و به آنها پیشنهاد دادند تا در برابر 6 ماه عضویت و حضور در یک فرایند آموزشی و درمانی تا 9 ماه بعد از آن ماهانه 1000 دلارحقوق دریافت کنند. همه حاضرین این پیشنهاد را پذیرفتند . نتیجه طرح قابل توجه بود. چراکه از میان 68 نفری که در سال 2010 در این طرح شرکت کرده بودند 79 درصد مرتکب جرائم مربوط به حمل اسلحه نشدند و آمار آدمکشی بین سالهای 2007 تا 2014 ، 73 درصد و موارد حمله با اسلحه گرم 71 درصد کاهش یافت .
اما درباره هزینه و فایده این طرح مسئولان معتقدند هزینه های صرف شده به مراتب از هزینه های مربوط به خشونت با اسلحه گرم بسیار کمتر بوده است. در سال 2015 جونز گزارش جالبی را درباره هزینه های خشونت با اسلحه شامل بستری شدن، هزینه های رسیدگی های قانونی و زندانی شدن منتشر کرد. طبق این تحقیقات هر قتل با اسلحه در آمریکا بطور متوسط 400 هزار دلار هزینه بر روی دست مالیات دهندگان آمریکایی می گذارد. طبق یافته ای این تحقیق کل هزینه های ناشی از خشونت با اسلحه شامل تاثیرات مالی آن بر قربانیان در سال 2012 حدود 220 میلیارد دلار بوده است که این رقم خیلی بیشتر از هزینه های صرف شده برای مقابله با چاقی ، و تقریبا معادل هزینه های پزشکی دولت فدرال بوده است. در حالیکه طرح اجرا شده در شهر ریچموند تنها 70 هزار دلار هزینه برای پرداخت به تمامی شرکت کنندگان در این طرح در پی داشته است.
فرید زکریا می گوید اما از لحاظ اخلاقی این طرح نمی تواند توجیه پذیر باشد چرا که در این طرح هزاران عضو جامعه که بدون هیچ حمایتی از طرف والدین ، مدرسه و جامعه خود به سختی روزگار می گذارند به فراموشی سپرده می شوند. لذا این رویکرد برای مقابله با آدمکشی در آمریکا کارساز نیست و باید ایده های نوآورانه دیگری را برای صرفه جویی در مصرف پول مالیات دهندگان و مراقبت از جان مردم پیدا کرد.
زکریا می گوید این ایده عجیبی است که در برخی شهرهای آمریکا به جنایتکاران پول پرداخت می کنند تا مرتکب جنایت نشوند. ممکن است این ایده احمقانه به نظر برسد اما در شهر واشنگتن اجرای این طرح شروع شده است. بعد از اینکه آمار ارتکاب به قتل در پایتخت آمریکا در سال گذشته افزایشی 54 درصدی را به خود دید ، شورای این شهر چندی پیش طرحی را برای جلوگیری از ارتکاب به آدمکشی از طریق پرداخت پول به اشخاصی که احتمالا مستعد ارتکاب جنایت هستند در دستور کار قرار داد. بر اساس این طرح سالانه 200 نفر از جنایتکاران بالقوه می توانند این حقوق را دریافت کنند.
شهر دیگری که طرح مشابهی را در سال 2007 به اجرا گذاشت و دهها هزار دلار در این زمینه هزینه کرد شهر ریچموند در کالیفرنیا است که در سال 2007 به عنوان نهمین شهر خطرناک آمریکا به شمار می آمد و در برخی موارد برای مقابله با جرائم از نیرو های گارد ملی استفاده می شد.
در قالب این طرح مقامات شهر ریچموند ایجاد اداره ای موسوم به امنیت همسایگی را در کنار اجرای قوانین در زمینه مقابله با جرائم مربوط به حمل اسلحه در دستور کار خود قرار دادند. مسئولان این طرح از موفقیت آمیز بودن آن سخن می گویند . به گفته آنها در سال 2009 ، حدود 70 درصد از موارد ارتکاب به آدمکشی با اسلحه تنها بوسیله 28 نفر انجام شده است و اگر بتوان به این افراد دسترسی پیدا کرد می شود آمار این قتل ها را کاهش داد.
قاتلان در برابر 6 ماه عضویت و حضور در یک فرایند آموزشی و درمانی تا 9 ماه بعد از آن ماهانه 1000 دلارحقوق دریافت می کنند
به همین خاطر تیم اجرایی این طرح هفته ها را صرف پیدا کردن این مردان کرد تا در نهایت آنها را در سالن اجتماعات شهر جمع کردند و به آنها پیشنهاد دادند تا در برابر 6 ماه عضویت و حضور در یک فرایند آموزشی و درمانی تا 9 ماه بعد از آن ماهانه 1000 دلارحقوق دریافت کنند. همه حاضرین این پیشنهاد را پذیرفتند . نتیجه طرح قابل توجه بود. چراکه از میان 68 نفری که در سال 2010 در این طرح شرکت کرده بودند 79 درصد مرتکب جرائم مربوط به حمل اسلحه نشدند و آمار آدمکشی بین سالهای 2007 تا 2014 ، 73 درصد و موارد حمله با اسلحه گرم 71 درصد کاهش یافت .
اما درباره هزینه و فایده این طرح مسئولان معتقدند هزینه های صرف شده به مراتب از هزینه های مربوط به خشونت با اسلحه گرم بسیار کمتر بوده است. در سال 2015 جونز گزارش جالبی را درباره هزینه های خشونت با اسلحه شامل بستری شدن، هزینه های رسیدگی های قانونی و زندانی شدن منتشر کرد. طبق این تحقیقات هر قتل با اسلحه در آمریکا بطور متوسط 400 هزار دلار هزینه بر روی دست مالیات دهندگان آمریکایی می گذارد. طبق یافته ای این تحقیق کل هزینه های ناشی از خشونت با اسلحه شامل تاثیرات مالی آن بر قربانیان در سال 2012 حدود 220 میلیارد دلار بوده است که این رقم خیلی بیشتر از هزینه های صرف شده برای مقابله با چاقی ، و تقریبا معادل هزینه های پزشکی دولت فدرال بوده است. در حالیکه طرح اجرا شده در شهر ریچموند تنها 70 هزار دلار هزینه برای پرداخت به تمامی شرکت کنندگان در این طرح در پی داشته است.
فرید زکریا می گوید اما از لحاظ اخلاقی این طرح نمی تواند توجیه پذیر باشد چرا که در این طرح هزاران عضو جامعه که بدون هیچ حمایتی از طرف والدین ، مدرسه و جامعه خود به سختی روزگار می گذارند به فراموشی سپرده می شوند. لذا این رویکرد برای مقابله با آدمکشی در آمریکا کارساز نیست و باید ایده های نوآورانه دیگری را برای صرفه جویی در مصرف پول مالیات دهندگان و مراقبت از جان مردم پیدا کرد.
ارسال نظر