در کشور امر محرمانه نداریم، دولت قراردادهای خارجی را برای مردم روشن کند

نائب رئیس مجلس در ابتدای جلسه به تفسیر آیاتی از کلام ا... مجید پرداخت و گوشه ای از خاطرات اسارت برادر بزرگوارش را تعریف کرد، تا این که نوبت به سوالات مردم رسید.

نخستین سوال کتبی مردم این بود: حاج آقای ابوترابی فرد آیا برجام خوب بود یا خیر؟ آیا در سال های آینده از آن به نیکی یاد خواهد شد، یا خیانت تلقی خواهد شد؟ سوال دیگر هم این که: شما یکی از موافقین برجام بودید. در برجام چه چیز گیر ما آمد و چه چیز را از دست دادیم؟

پاسخ حاج آقا ابوترابی فرد به این سوالات نکات جالبی داشت.

اولا برداشت شخص بنده به عنوان یک فرد، این بود که راهبرد و نظر رهبر معظم انقلاب این است که ما از برجام عبور کنیم، با بالاترین اتقان و استحکام ممکن. لذا بنده بر اساس این برداشت روشنم که دلایلش هم فراوان است، قدم برداشتم. ثانیا ما بر اساس رهنمود مقام معظم رهبری در فروردین 92 که بحث نرمش قهرمانانه و مذاکره با آمریکا در موضوع هسته ای را تبیین فرمودند، حرکت کردیم.

نگاه بنده این بود که ما در موضع قدرت قرار داشتیم و داریم. این قدرت هم، ثمره ی رهبری و مدیریت داهیانه ی رهبر معظم انقلاب بود. هیچ سیاستمداری هم در دنیا باور نمی کرد که ایران با قدرت از تحریم ها عبور کند. البته اعتقاد من این است که اگر اصولی تر حرکت می کردیم، می توانستیم در این مذاکرات دستاوردهای بیشتری هم داشته باشیم.

در مذاکرات جمهوری اسلامی هسته ای تثبیت شد. ما تعداد کمی سانتریفیوژ داشتیم، آن هم IR 1؛ می گفتند همه باید جمع شود. کل فعالیت های هسته ای باید متوقف شود. این که جمهوری اسلامی ای را می پذیرند که صدها سانتریفیوژ داشته باشد، آیا شکست غرب نیست؟ جمهوری اسلامی را با آب سنگین اراک و فردو می پذیرند، اینها پیروزی های بزرگی است. بنده معتقدم آنچه به دست آوردیم، نسبت به آنچه از دست دادیم، قابل قیاس نیست. غرب را مجبور کردیم که جمهوری اسلامی را با چرخه ی کامل سوخت بپذیرد.

این را هم بگویم، آمریکا و متحدینش فقط یک زبان را می فهمند و آن هم زبان قدرت است. خدا شاهد است اگر روزی ما ضعیف شویم، همانگونه که صدام معاهده ی معروف به شط العرب را پاره کرد، آقای اوباما هم برجام را پاره خواهد کرد.

سوال بعدی مردم، باز در مورد برجام بود: ارزش اورانیوم های از دست رفته در برجام چقدر بود؟

ابوترابی فرد: ما اصلا چیزی را از دست ندادیم.

با شنیدن این پاسخ، جوانی با صدای بلند، صحبت های حاج آقا ابوترابی فرد را قطع کرد و گفت: حاج آقای بزرگوار، عذرخواهی می کنم. یک ربع هست که شما بابت بحث برجام صحبت می کنید، اما کل زمانی که شما برای تصویب برجام گذاشته اید 16 دقیقه بوده است. آدم باید در بحث انصاف داشته باشد. شما از مخالفان، تنها به یک نفر اجازه دادید که صحبت بکند. من بحثم این است که اگر شما 16 دقیقه اجازه می دهید، برای بحثی که خون شهدا را برای آن داده ایم، صحبت بشود، الآن باید پاسخگو باشید نه این که بگویید هیچ چیزی را از دست نداده ایم. حاصل خون شهدا و زحمت آن همه دانشمند را ظرف کمتر از بیست دقیقه به باد داده اید، آن وقت می گویید هیچ چیزی به هدر نرفته است.

حاج آقا ابوترابی فرد در پاسخ به صحبت های تند جوان گفت: این که فرمودید در بیست یا 18 دقیقه تصویب شد، اولا ما قبل از آن جلسه، برای کلیات، یک جلسه ی طولانی داشتیم و همه ی مخالفان و موافقان صحبت کردند. علاوه بر این، در کمیسیون تخصصی ذیربط، بحث های طولانی و مفصل انجام شد. برادر عزیز، نمی شود در بحثی، این حوزه ها را ندید. کمیسیون تخصصی با دعوت از همه ی مسئولین، بحث کردند. بعد از بحث کلیات، گزارش کمیسیون که آمد، برجام در زمان کوتاهی تصویب شد. بنده بارها عرض کرده ام، اگر بنده مدیریت آن جلسه را بر عهده داشتم، حتما یک روز برایش وقت می گذاشتم. صبح جلسه را می گذاشتم، تا هر که بحث داشت، مطرح کند.

آن جوان بار دیگر صحبت های حاج آقا ابوترابی فرد را قطع کرد و گفت: شما هیئت رئیسه ی مجلس بودید، آیا این اختیار را نداشتید که بگذارید دو نفر مخالف بیایند و صحبت کنند؟ بعد از برجام هم مقام معظم رهبری شروطی گذاشتند که موارد متعددی از آن زیر پا گذاشته شد، چرا آن وقت صدایی از مجلس بیرون نیامد؟

ابوترابی فرد: داریم صحبت می کنیم. مگر دعوا داریم با هم؟

جوان: دعوا نیست ولی این که بگویید هیچ چیزی را از دست نداده ایم، از لطیفه های روزگار است.

ابوترابی فرد: برادر عزیزم، بنده باید نظر شما را بگویم یا نظر خودم را؟ حالا آقای لاریجانی بر اساس نظر خودشان عمل کردند؛ بنده اگر مدیر جلسه بودم، به طور جدی نظرم این بود که مخالفین صحبت کنند، وقت اضافه هم اگر خواستند بدهند، بعد از ظهر هم جلسه را تمدید می کردم، تا بحث ها کامل بشود، بعدا رای گیری می کردم.

جوان: بعد از تحریم های جدید چه کار کردید؟

ابوترابی فرد: در نامه ای که مقام معظم رهبری بعد از برجام نوشتند و در آن اصل برجام را مورد تایید قرار دادند و برای اجرایش شروطی گذاشتند، یکی از بندهایش این بود که رئیس جمهور برای نظارت بر اجرای برجام، هیئتی را انتخاب کند و در این زمینه مسئولیت را به رئیس جمهور دادند، نه به مجلس. این هیئت هم در شورای عالی امنیت ملی انتخاب شد و باید رصد کند و نتیجه ی رصدش را هم اگر لازم باشد، به محضر مقام معظم رهبری گزارش کند. البته این هم نیست که ما دیگر در مجلس، مسئولیتی نداشته باشیم. ممکن است ما در کمیسیون تخصصی ذیربط، به نظری هم برسیم، ولی قطعا این نظر باید هماهنگ با «ستاد نظارت بر اجرای برجام» اعلام بشود. اگر پس از هماهنگی، نگاه این بود که مجلس موضعی بگیرد، مطمئن باشید که مجلس، موضع خواهد گرفت و کوتاه نخواهد آمد.

این هم که می گویم چیزی را از دست ندادیم به این دلیل است که ما 19 هزار سانتریفیوژ داشتیم که به 10 هزار تا از آن گاز تزریق شده بود. از آن 10 هزار سانتریفیوژ، 6 هزار تا، الآن هم فعال هستند. 4 - 3 هزار تا از آن جمع شد. بنده بین 9 هزار سانتریفیوژ و 6 هزار سانتریفیوژ هیچ تفاوتی نمی بینم...

سوال های کتبی ادامه پیدا کرد:

چرا قراردادهای جدید نفتی محرمانه است؟ چرا وزیر صنعت گفته قرارداد پژو محرمانه است و دیگری گفته قرارداد خرید هواپیما محرمانه است؟

ابوترابی فرد: بنده اطلاعی از این محرمانه ها ندارم. معنی ندارد. ما امر محرمانه ای نداریم. همه چیز باید روشن باشد و نگاهم این است که باید در این موارد به تصمیمات درست رسید و با نخبگان و صاحبنظران مشورت کرد.

مجلس در خصوص تولید، اشتغال، ازدواج و مسائلی از این دست که توسط دولت مورد حمایت شما قفل شده است، چه کار کرده است؟ در برابر سازشکاری های دولت در مقابل زورگویان، چرا سکوت و حتی همراهی می کنید؟

دولت مورد حمایت نظام، نه دولت مورد حمایت من. ما جنگ نداریم. این تفکرات غلط است. رهبری بارها فرمودند من از دولت هایی که به قدرت برسند، حمایت می کنم. مگر ما جنگ داخلی داریم. کنار هم باید کار کنیم. نقد و اشکال هم داریم ولی به این معنا نیست که از دولت حمایت نکنیم. از یک طرف می گویید اشتغال و از طرف دیگر می گویید با دولت بجنگید. نمی شود که دولت و مجلس در کنار هم نباشند و کار مملکت جلو برود. بارها مقام معظم رهبری فرموده اند که مجلس باید کمک دولت باشد. اگر نقدی به دولت داشتیم، آیا نباید دولت را حمایت کنیم؟ مگر ما به دولت گذشته نقد نداشتیم؟ نقد جدی داشتیم، ولی آیا معنایش این بود که جنگ راه بیندازیم؟

نهایتا سوال دیگر مردم این بود که: هدف هاشمی رفسنجانی از تنش انداختن بین انقلابیون چیست که سید حسن خمینی را مطرح و بزرگنمایی می کند؟

نیتشان را خودشان می دانند، ولی هر قدمی برای ایجاد اختلاف و تضعیف نهادهای انقلاب و تضعیف شورای نگهبان، آب به آسیاب دشمن ریختن است. ما باید تحکیم این نهادها را در دستور کار داشته باشیم، تا منجر به اتحاد و انسجام شود و نباید در مسیر دیگری حرکت کنیم و کسانی که در مسیر دیگری حرکت می کنند، امیدواریم خدا هدایتشان کند.

بی شک تشکیل چنین جلساتی در مساجد کشور، اگر اینگونه، با آگاهی و مطالبه گری مردم و البته سعه ی صدر مسئولین همراه شود، می تواند نویدبخش شکل گیری و گسترش «مسجد تراز انقلاب اسلامی» باشد.